Εντοπίστηκε ο δράστης του αποτρόπαιου συμβάντος στην Πάρο, όπου κοράκι εντοπίστηκε σταυρωμένο σε στύλο, σε δημόσια θέα. Όπως ενημέρωσε η αστυνομία από τον Εισαγγελέα Εφετών Αιγαίου, Οδυσσέα Τσορμπατζόγλου, ο δράστης εντοπίστηκε και συνελήφθη.
Εις βάρος του συλληφθέντα σχηματίστηκε δικογραφία, σύμφωνα με όσα μεταδίδει η ιστοσελίδα cycladeslive.gr.
Η είδηση έγινε γνωστή από χρήστη του Facebook που δημοσίευσε φωτογραφία του βασανισμένου πτηνού. Μάλιστα, όπως αναφέρουν χρήστες των social media, υπάρχουν Παριανοί που σταυρώνουν κοράκια και τα αφήνουν εκτεθειμένα, ώστε να διώχνουν άλλα πτηνά από τα χωράφια τους.
Πάρος: Τι αποκαλύπτει έρευνα για τα κοράκια
Μία συναρπαστική μελέτη αποκαλύπτει ότι τα κοράκια, τα οποία θεωρούνταν ανέκαθεν έξυπνα πλάσματα, είναι εξυπνότερα απ’ ό,τι νομίζαμε και μάλιστα φαίνεται πως έχουν επίγνωση του εαυτού τους, οριακά αυτό που λέμε «συνείδηση».
Τα κορακοειδή εν γένει, μία οικογένεια που περιλαμβάνει τα κοράκια, τις κίσσες, τις κουρούνες και άλλα είδη, έχουν στο παρελθόν παρατηρηθεί να χρησιμοποιούν εργαλεία, να απομνημονεύουν τα πρόσωπα ανθρώπων που συμπαθούν ή αντιπαθούν, ακόμα και να ρίχνουν καρύδια στον δρόμο, ώστε τα διερχόμενα αυτοκίνητα να τα πατήσουν και να τα ανοίξουν. «Κάποτε σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό, είδα ένα ζευγάρι κοράκια σε μια βρύση. Ενώ το ένα πατούσε το κουμπί με το ράμφος του, το άλλο έπινε από το νερό που άρχισε να κυλάει», λέει στο περιοδικό Smithsonian ο καθηγητής αστροβιολογίας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, Dirk Schulze – Makuch.
Μία ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Tübingen στη Γερμανία διεξήγαγε πέρυσι μία έρευνα, η οποία έδειξε πως τα κοράκια αξιολογούν ενεργά το πώς να λύσουν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Στην πραγματικότητα, τα κοράκια το σκέφτονταν ξανά. Αυτή η ικανότητα συνειδητής αξιολόγησης ενός προβλήματος σχετίζεται με τον εγκεφαλικό φλοιό, στον εγκέφαλο των ανθρώπων. Αλλά τα πουλιά δεν έχουν εγκεφαλικό φλοιό. Ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Αντρέας Νίντερ, ανακάλυψε ότι στα κοράκια, η σκέψη εμφανίζεται στο παλλίωμα —τα στρώματα της φαιάς και λευκής ουσίας που καλύπτουν την άνω επιφάνεια του εγκεφάλου στα σπονδυλωτά.
Άλλες μελέτες προβάλλουν την ιδέα ότι ο εγκέφαλος των πτηνών μπορεί, κατ’ αρχήν, να υποστηρίξει την ανάπτυξη ανώτερης νοημοσύνης. Αυτή η ιδέα είχε απορριφθεί στο παρελθόν, λόγω του μικρού μεγέθους του εγκεφάλου των πουλιών. Αλλά η πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι στα πουλιά, οι νευρώνες είναι μικρότεροι και πιο σφιχτά «συσκευασμένοι» εντός του κρανίου τους, κάτι που είναι λογικό, ώστε να μειώνεται το βάρος τους και να διευκολύνεται το πέταγμα. Ο συνολικός αριθμός των νευρώνων στα κοράκια (περίπου 1,5 δισεκατομμύριο) είναι περίπου ο ίδιος, όπως σε ορισμένα είδη πιθήκων. Αλλά επειδή είναι πιο σφιχτά «συσκευασμένοι», η επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων φαίνεται να είναι καλύτερη και η συνολική νοημοσύνη των κορακιών μπορεί να είναι πιο κοντά σε αυτή των Μεγάλων Πιθήκων, όπως ο γορίλας.
Οι εγκέφαλοι των δεινοσαύρων -των προγόνων των σημερινών πτηνών- έχουν βρεθεί ότι ήταν εκπληκτικά μικροί. Αλλά, αν είχαν την ίδια ανατομία του εγκεφάλου με τα πουλιά, οι δεινόσαυροι θα μπορούσαν να ήταν πολύ πιο έξυπνοι από ό,τι πιστεύαμε. Σύμφωνα με τον Schulze-Makuch, μερικοί από αυτούς, που είχαν σχετικά μεγάλο εγκέφαλο σε σύγκριση με το μέγεθος του σώματός τους, όπως οι Troodons, θα μπορούσαν να έχουν αρκετά προχωρημένη νοημοσύνη.
Όπως αναφέρει ο καθηγητής, οι πρόσφατες έρευνες για τα κοράκια μπορεί να επηρεάσουν έντονα το πόσα κατανοούμε και γνωρίζουμε για την εξέλιξη της ανώτερης νοημοσύνης. Πρώτον, φαίνεται πως δεν χρειάζεται εγκεφαλικός φλοιός για να υπάρξει ανώτερη νοημοσύνη σε ένα ον, καθώς υπάρχουν άλλα ανατομικά μέσα για να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα. Δεύτερον, η εξέλιξη της συνείδησης στα ζωικά είδη μπορεί να είναι πολύ αρχαία – ακόμα και να ανάγεται στον τελευταίο κοινό πρόγονο θηλαστικών και πουλιών, που έζησε πριν από περίπου 320 εκατομμύρια χρόνια.
Παράλληλα, αυτό που λέμε συνείδηση φαίνεται πως μπορεί να εντοπίζεται τόσο στα θηλαστικά, όσο και στα πτηνά. «Όλα αυτά μας δείχνουν, κατά την άποψή μου, ότι η υψηλή νοημοσύνη σε άλλους πλανήτες μπορεί να μην φέρει την μορφή θηλαστικών ή μία μορφή που μοιάζει με την ανθρώπινη, αλλά την μορφή ενός πτηνού», λέει ο Schulze-Makuch.
Τι συμβολίζει το κοράκι και ποια η σημασία του στην αρχαιότητα
Το κοράκι, ή κόρακας ή κλόκαρος (επιστ. ονομ.: Corvus corax) είναι σαρκοφάγο ξηροβατικό πτηνό της τάξης στρουθιόμορφα, μεγέθους όρνιθας (μήκος 56-69 εκατοστά) γεγονός που το κατατάσσει ως ένα από τα μεγαλύτερα μέλη της τάξης και φτάνει σε βάρος το ενάμιση κιλό. Έχει χαρακτηριστικό μαύρο πτέρωμα, με κόκκινες και γαλάζιες ανταύγειες, μαύρο ράμφος κωνοειδές και μαύρα πόδια, εξ ου και η έκφραση “μαύρος σαν το κοράκι”.
Ο Κόρακας ανήκει στην οικογένεια των κορακιδών, της οποίας και είναι το είδος με τη μεγαλύτερη εξάπλωση, στο γένος Corvus.
Κατασκευάζει τη φωλιά του σε κορυφές δένδρων, βουνών, σε απόκρημνα βράχια και σε απόκεντρους ψηλούς πύργους. Από εκεί κατεβαίνει στην πεδιάδα για τροφή. Γενικά είναι παμφάγο και αδηφάγο πτηνό.
Τρέφεται με σάρκες που βρίσκονται σε αποσύνθεση, με ποντικούς, φίδια, έντομα, καρπούς, αυγά μικρών πουλιών και πτώματα. Ο κόρακας ζει πάντα κατά ζεύγη και μένει πιστός στη σύντροφό του μέχρι θανάτου.
Τη διαλέγει στο τέλος του χειμώνα και χτίζουν μαζί τη φωλιά τους χρησιμοποιώντας ξύλα, φύλλα και πηλό, ενώ στο εσωτερικό τη στρώνουν με τρίχες και λεπτά άχυρα. Το θηλυκό γεννά 3-5 αυγά που κλωσάει 20-22 μέρες ενώ το αρσενικό φροντίζει για την τροφή. Το κοράκια μπορεί να ζήσουν έως και 21 χρόνια στη φύση. Ο κόρακας γενικά ζει στα ψηλά μέρη, αλλά το χειμώνα κατεβαίνει σε μη χιονοσκεπείς περιοχές όπου υπάρχουν νερά, λίμνες, ποταμοί, γιατί εκεί βρίσκει πιο εύκολα τροφή.
Ο κόρακας εξημερώνεται πολύ εύκολα και μαθαίνει να συζεί με τον άνθρωπο σε μεγάλο βαθμό. Κατά τον Μεσαίωνα σε πολλούς Πύργους στην Ευρώπη εκτρέφονταν και διατηρούνταν κοράκια όπου σε πολλές των περιπτώσεων ήταν και προσωπικοί φύλακες των ιπποτών εκτροφέων τους.
Στην Αρχαιότητα οι αρχαίοι Έλληνες έτρεφαν ιδιαίτερη αγάπη στο πτηνό αυτό που το είχαν αφιερώσει στο θεό Απόλλωνα. Επίσης στη Γένεση αναφέρεται ως το πρώτο πτηνό που απελευθερώθηκε μετά τον κατακλυσμό το οποίο στη συνέχεια λησμόνησε και τον Νώε και την Κιβωτό του εξαιτίας των πολλών πτωμάτων ανθρώπων και άλλων ζώων που βρήκε. Έτσι ο Μωσαϊκός νόμος σύμφωνα με το Λευιτικό θεωρεί τον κόρακα “ακάθαρτο ζώο”.
Γενικά το κοράκι θεωρείται στις περισσότερες κουλτούρες κακός οιωνός. Χαρακτηριστικά όπως το μαύρο χρώμα του και το γεγονός ότι τρέφεται με νεκρά ζώα ,ακόμη και σε πλήρη αποσύνθεση, συνέδεσε το κοράκι με τον θάνατο και την αρρώστια.
Ροή Ειδήσεων 
