Η τελευταία επιθυμία του ολυμπιονίκη πήρε σάρκα και οστά με την έναρξη, πριν από λίγες ημέρες, της δημοπρασίας των δύο ολυμπιακών αργυρών μεταλλίων και των τριών ολυμπιακών δαδών. Με αρχική τιμή 50.000 ευρώ βγήκε σε δημοπρασία το αργυρό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, όπου συμμετείχε στους αγώνες τάε κβον ντο 80 κιλών. Με την ίδια τιμή και το αργυρό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων που κατέκτησε στο Πεκίνο το 2008 στην ίδια κατηγορία.

Με αρχική τιμή 2.000 ευρώ ξεκίνησε η δημοπρασία τόσο της ολυμπιακής δάδας των Ολυμπιακών του Σίδνεϊ το 2000 όσο και της δάδας των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο το 2012. Ενώ με αρχική τιμή 3.000 ευρώ ξεκίνησε η δημοπρασία για την ολυμπιακή δάδα που κρατούσε ως πρώτος λαμπαδηδρόμος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο το 2008.

«Τα μετάλλια ενός ολυμπιονίκη είναι η μόνη ηθική και υλική του περιουσία. Αγωνίζεται 4 χρόνια για να έρθει αυτή η στιγμή, οι αγώνες και η ευκαιρία να ανέβει στο βάθρο. Οπότε, ο συμβολισμός της απόφασης του Αλέξανδρου να δοθούν σε δημοπρασία είναι μεγάλος. Στην ουσία, έδωσε όλο του το είναι για αυτόν τον σκοπό. Αρνήθηκε την ύλη για κάτι ανώτερο, που είναι η αλληλεγγύη», λέει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής η Δώρα Τσαμπάζη, σύζυγος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη.

Αλέξανδρος Νικολαΐδης: Παράταση

Αρχικά οι δημοπρασίες ήταν να ολοκληρωθούν στις 12 Δεκεμβρίου, αλλά, λόγω μεγάλης συμμετοχής, αναμένεται να πάρουν παράταση τουλάχιστον μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου. Οπως έχει αναφέρει η οικογένεια του ολυμπιονίκη, τα χρήματα των δημοπρασιών θα δοθούν απευθείας και ισόποσα στους ακόλουθους 7 μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και στις αντίστοιχες οικογένειες: ΛΑΜΨΗ – Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες Β. Ελλάδος, ΦΛΟΓΑ – Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες, Παιδικό Χωριό SOS στο Φίλυρο Θεσσαλονίκης, Σύλλογος Σεισμόπληκτων Δήμου Μινώα Πεδιάδας «Η Ελπίδα» και στις οικογένειες των 2 θυμάτων των φυσικών φαινομένων της 15ης Οκτωβρίου 2022 στην Κρήτη, ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, Γιατροί Χωρίς Σύνορα και Κοινωνική Κουζίνα ο Αλλος Ανθρωπος.

Αλέξανδρος Νικολαΐδης: Η σπάνια μορφή καρκίνου NUT

Η μάχη του Αλέξανδρου Νικολαΐδη με το καρκίνωμα NUT ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2020 όταν άρχισε να αισθάνεται μουδιάσματα στο δεξί του πόδι. Υστερα από εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι είχε όγκο στον αριστερό βρεγματικό λοβό του εγκεφάλου. Τα αποτελέσματα των υπόλοιπων εξετάσεων έδειξαν μεταστατικό καρκίνο από τους πνεύμονες. Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης δεν έκανε ποτέ καταχρήσεις, δεν είχε πάρει ποτέ αναβολικά και δεν κάπνιζε.

Υστερα από εξετάσεις οι γιατροί κατέληξαν στη διάγνωση ότι επρόκειτο για καρκίνωμα NUT. Μία σπάνια μορφή καρκίνου, που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ένας αδιαφοροποίητος ή κακώς διαφοροποιημένος καρκίνος των πλακωδών κυττάρων, που σημαίνει ότι ο καρκίνος ξεκινά σε φυσιολογικά πλακώδη κύτταρα του σώματος. Τα πλακώδη κύτταρα καλύπτουν κανονικά τα κοίλα όργανα, όπως την αναπνευστική οδό. Το καρκίνωμα NUT ανακαλύφθηκε και χαρακτηρίστηκε για πρώτη φορά στη Βοστόνη στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Συμπτώματα

Το καρκίνωμα NUT συχνά δεν έχει συμπτώματα στα αρχικά του στάδια. Καθώς ο καρκίνος εξελίσσεται, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα, όπως κόπωση και απώλεια βάρους. Ανάλογα με τη θέση του όγκου εντός του σώματος, μπορεί να εμφανιστούν και άλλα συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν ένα ανώδυνο εξόγκωμα, πόνο, επίμονο βήχα, δύσπνοια και ρινική συμφόρηση ή απόφραξη. Στην περίπτωση του ολυμπιονίκη δεν υπήρχε κληρονομικότητα στο καρκίνωμα NUT και, όπως έχει αναφέρει η σύζυγός του Δώρα Τσαμπάζη, ο γιατρός του Αλέξανδρου επέδωσε την ασθένεια σε μια ψυχολογική τοξικότητα, που ζούσε για τουλάχιστον δέκα χρόνια εξαιτίας ενός προσωπικού ζητήματος που δεν είχε λύσει, και το δεύτερο στο οποίο απέδωσε την ασθένεια ήταν η πιθανή έκθεση σε βλαβερά μικροσωματίδια από έναν λέβητα πέλετ, που τον καθάριζε χωρίς να καλύπτει το στόμα και τη μύτη του με κάποια μάσκα.

Η ανάρτηση στο facebook: Το τελευταίο «αντίο»

 «Φίλοι μου, σε αυτήν τη ζωή, που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε. Γι’ αυτό, αν είμαι εγώ ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής με καρκίνωμα NUT στη χώρα μας, ας γίνω η αφορμή για την ενημέρωση γιατρών, ασθενών, πάνω σε αυτόν τον τύπο καρκίνου, που, αν διαγνωσθεί εγκαίρως, ίσως σωθούν ζωές. Ας γίνω η αφορμή για να ενισχυθεί ουσιαστικά το Εθνικό μας Σύστημα Υγείας, που τόσο υποτιμήθηκε τα τελευταία χρόνια, όχι να περιμένουν ουρές για μια αξονική, για μια χημειοθεραπεία ή ένα χειρουργείο και να χάνεται πολύτιμος χρόνος, να σταματήσει ο χρονοβόρος δαίδαλος της γραφειοκρατίας και των νομικών κωλυμάτων του ΕΟΦ όταν πρέπει να εγκριθούν άμεσα δοκιμαστικά φάρμακα που μπορεί να σώσουν ζωές. Αν ερχόμαστε σε αυτήν τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στη ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα. Για αυτόν τον λόγο, τα δύο μου αργυρά ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνου, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί όπου ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι τα δύο αυτά μετάλλια να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου. Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλοτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».