Ωστόσο προσθέτει πως πρέπει άμεσα «να διευκρινιστεί αν τα 2.000 ευρώ θα αφορούν το κάθε όχημα και ως εκ τούτου τον ιδιοκτήτη του οχήματος, ανεξαρτήτως αν ήταν ο οδηγός που τελικά εγκλωβίστηκε. Δεν έχει γίνει αναφορά επίσης αν για τους συνεπιβάτες θα υπάρξει κάποια αποζημίωση».

Στην ερώτηση αν η αποδοχή των 2.000 ευρώ σημαίνει ότι οι δικαιούχοι χάνουν το δικαίωμα υποβολής περαιτέρω αγωγών (π.χ. για ψυχική οδύνη ή διαφυγόντα κέρδη), η δικηγόρος διευκρινίζει ότι μόνο «σε περίπτωση που ζητηθεί οι πολίτες που έμειναν εγκλωβισμένοι να υπογράψουν δήλωση παραίτησης από όλες τις απαιτήσεις και τις αξιώσεις τους και από κάθε δικόγραφο που θα έχουν καταθέσει εναντίον των υπευθύνων, τότε δεν θα μπορούν να διεκδικήσουν περαιτέρω ποσά μέσω της δικαστικής οδού για την ηθική βλάβη που υπέστησαν, αλλά και για κάθε υλική ζημία, καθώς και για τα διαφυγόντα κέρδη τους».

Σύμφωνα με την κ. Φραγκάκη, τη δυνατότητα να προσφύγουν στην ελληνική Δικαιοσύνη για να αποζημιωθούν για τις βλάβες που έχουν υποστεί από τους υπευθύνους έχουν και οι εγκλωβισμένοι σε κεντρικές αρτηρίες, ενώ δεν προβλέπεται ευθύνη για τους οδηγούς που δεν είχαν αντιολισθητικές αλυσίδες.

«Οι πολίτες δεν ευθύνονται για τη μη χρήση αντιολισθητικών αλυσίδων, καθώς υπήρχε μόνο σύσταση και όχι σχετική απαγόρευση την ώρα που εισήλθαν στην Αττική Οδό, Αλλωστε δεν υπήρχε πληροφόρηση στις πινακίδες αλλά και στα διόδια για την υποχρεωτική χρήση αντιολισθητικών αλυσίδων. Επίσης δεν απαγόρευσαν την είσοδο των πολιτών, ούτε τους ανέφεραν ότι υπήρχε πρόβλημα, ώστε να μην εισέλθουν σε αυτή, αλλά επέτρεψαν τη διέλευσή τους, και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις είχαν αφήσει τις μπάρες ανοιχτές ώστε να εισέρχονται».

Η συμβολική αποζημίωση δεν υποκαθιστά την πλήρη ευθύνη

Γράφει ο δικηγόρος Ανδρέας Χ. Μήτσαινας 

Αναφορικά με τα πρωτοφανή γεγονότα των δύο προηγούμενων ημερών και την εμφανή υστέρηση και αναποτελεσματικότητα των εμπλεκόμενων φορέων, καίτοι υπήρχε έγκαιρη προηγούμενη ενημέρωση σχετικά με την επερχόμενη κακοκαιρία, ιδρύονται αιτιωδώς τόσο ποινικές ευθύνες όσο και αστικές αξιώσεις των πολιτών που επλήγησαν, αφού τέθηκε η ζωή τους σε άμεσο κίνδυνο, γεγονός που συνεπάγεται ασφαλώς την αυτεπάγγελτη εφαρμογή σχετικών ποινικών διατάξεων, οι οποίες έχουν ταχθεί στην προστασία του πολίτη.

Τα ζητήματα της αποκατάστασης της ηθικής βλάβης, καθώς και η αποκατάσταση οιωνδήποτε υλικών φθορών διαπιστωθούν, εντάσσονται σε ένα ευρύ πλέγμα αποζημιώσεων που μόνο η τακτική Δικαιοσύνη είναι αρμόδια να κρίνει και δεν δύναται να υποκύψουν στην απλή αποζημίωση των 2.000€. Πρέπει, δε, να επισημάνουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν καθίσταται κατανοητό πως η ως άνω οριζόντια προτεινόμενη συμβολική αποζημίωση μπορεί να υποκαταστήσει την πλήρη ευθύνη που υπέχουν τόσο το Δημόσιο όσο και οι εμπλεκόμενες ιδιωτικές εταιρίες.

Η, δε, ποινική ευθύνη των εμπλεκόμενων μερών τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, τόσο σε επίπεδο πλημμελήματος όσο και κακουργήματος, θα πρέπει να διερευνηθεί από τους αρμόδιους εισαγγελικούς λειτουργούς.