Όπως επισημαίνει ο κ. Μίχαλος, το υπουργείο Πολιτισμού θα πρέπει στο καταρτισθέν νομοσχέδιο για τα πνευματικά δικαιώματα να συμπεριλάβει τις προτάσεις των επιμελητηρίων και του επιχειρηματικού κόσμου και πρωτίστως να συμμετέχουν εκπρόσωποι της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων στα όργανα που θα ελέγχουν στο εξής τις εταιρείες διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Ο κ. Μίχαλος σημειώνει με έμφαση ότι “δεν αρκεί μόνο η τροποποίηση της νομοθεσίας για τα πνευματικά δικαιώματα αλλά θα πρέπει να σπάσει το απόστημα της ΑΕΠΙ, ιδιαίτερα μετά το πόρισμα φωτιά των ορκωτών λογιστών για τη λειτουργία της ΑΕΠΙ, που κατέδειξε σκανδαλώδεις μισθούς των μελών του ΔΣ της εταιρείας, την ίδια περίοδο που τα κεφάλαιά της ήταν αρνητικά, τουλάχιστον από το 2011 έως και το 2014, που η αρνητική καθαρή θέση έφτανε σχεδόν τα είκοσι εκατομμύρια ευρώ’.

Συγκεκριμένα, ο κ. Μίχαλος ζητεί από την υπουργό Πολιτισμού να ανακαλέσει άμεσα την άδεια λειτουργίας της ΑΕΠΙ ΑΕ βάσει τον ισχύοντα νόμο 2121/1993 ενώ σημειώνει χαρακτηριστικά ότι: “οι μέθοδοι που ακολούθησε η ΑΕΠΙ το τελευταίο διάστημα ήταν, αν μη τι άλλο, έξω από τα χρηστά επιχειρηματικά ήθη. Αρχικά οι μέτοχοί της -επί της ουσίας μία οικογένεια (Πέτρος Ξανθόπουλος, Δημήτριος Ξανθόπουλος και Νικολέτα Ξανθοπούλου)- μετέφεραν την εταιρεία στην Κύπρο για τους δικούς τους ιδιοτελείς λόγους και στη συνέχεια, προφανώς βλέποντας ότι η κίνησή τους αυτή δεν απέδωσε, επιχείρησαν με παράτυπο τρόπο να ξαναεγγράψουν την εταιρεία στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ) του ΕΒΕΑ.

Μάλιστα, όταν από το επιμελητήριο τους ζητήθηκε να τηρήσουν το γράμμα του νόμου για την εγγραφή τους στο ΓΕΜΗ, η οικογένεια των ιδιοκτητών της ΑΕΠΙ απάντησε με αγωγές και μηνύσεις κατά των στελεχών του ΕΒΕΑ και ακόμη κατηγόρησαν τον πρόεδρό του, Κωνσταντίνο Μίχαλο, ως ενδεχόμενο ηθικό αυτουργό, χρησιμοποιώντας έτσι νομικά τερτίπια με στόχο τη συνέχιση της παράτυπης -όπως αποδείχτηκε και από το πόρισμα των ορκωτών ελεγκτών- δραστηριότητας της εταιρείας”.

Ο κ. Μίχαλος, τέλος, τονίζει ότι οι παραγωγικές τάξεις σέβονται τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών αλλά δε θεωρούν σωστό αυτά να καθορίζονται μονομερώς και κατά τρόπο υπέρογκο από έναν φορέα, που είχε μάλιστα και το δικαίωμα να προσάγει στο δικαστήριο κάθε επιχειρηματία, που είτε αγνοούσε είτε δεν μπορούσε λόγω της οικονομικής κρίσης τη δεδομένη περίοδο να καταβάλει άμεσα ό,τι η ΑΕΠΙ ΑΕ αυθαίρετα και κυριαρχικά απαιτούσε.