Στην ανακοίνωση της Ένωσης αναφέρεται:
«Ο Στάθης Ευσταθιάδης γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα. Φοίτησε στο Βαρβάκειο και στη συνέχεια στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Με τη δημοσιογραφία άρχισε να ασχολείται σε ημερήσιες πολιτικές εφημερίδες από το 1945. Το 1952 εντάχθηκε για πρώτη φορά στο μισθολόγιο της εφημερίδας «Ελληνική Ημέρα» και λίγο αργότερα και της εφημερίδας «Η Αυγή». Το 1962 έγινε τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ. Με την επιβολή της δικτατορίας, το 1967, διαγράφτηκε «για κομμουνιστική και αντεθνική δράση», όμως, μετά την επάνοδο της Δημοκρατίας, το 1974, αποκαταστάθηκε και επανήλθε στις τάξεις της Ενώσεως.
Κατά τη διάρκεια της χούντας ανέπτυξε μεγάλη αντιδικτατορική δράση, για την οποία φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Κατάφερε, όμως, να διαφύγει, αρχικά στην Ελβετία, και στη συνέχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου έζησε για πολλά χρόνια.
Μιχάλης Μητρούσης για το τροχαίο: «Είμαι τυχερός μες στην ατυχία μου»
Από τα πρώτα χρόνια στην Αμερική άρχισε να εργάζεται ως ανταποκριτής της εφημερίδας «Το Βήμα» στην Ουάσιγκτον και στον ΟΗΕ, υπογράφοντας τις ανταποκρίσεις του με το ψευδώνυμο “Eust”. Ειδικεύτηκε στα διεθνή θέματα και κάλυψε τα μεγαλύτερα γεγονότα της εποχής. Ήταν σπουδαίος γνώστης των διπλωματικών θεμάτων, των ελληνοτουρκικών, του Κυπριακού των Βαλκανικών και γενικά όλων των θεμάτων του υπουργείου Εξωτερικών.
Ήταν μέλος του International Press Institute και τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Δημοσιογραφίας Μπότση και της Ακαδημίας Αθηνών για το ήθος και την έντιμη δημοσιογραφία, την οποία άσκησε. Ήταν μέλος της Διπλωματικής Ακαδημίας του Υπουργείου Εξωτερικών και του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου της και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών καθώς και του Τιμητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Στην Ελλάδα επέστρεψε τη δεκαετία του ’80 και στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» παρέμεινε ως την τελευταία του ώρα, εμπλουτίζοντας με τις καθημερινές του αναλύσεις για τη διεθνή πολιτική σκηνή τις εκδόσεις «Βήμα της Κυριακής» και την διαδικτυακή «vima.gr».
Ο Στάθης Ευσταθιάδης αποτέλεσε ένα μύθο για τη δημοσιογραφία. Από τη μία ήταν ένας ακάματος εργάτης του λόγου και της πένας και ταυτόχρονα ήταν ο «senior editor» της εφημερίδας, δάσκαλος για όλους τους υπόλοιπους και σύμβουλός τους για κάθε θέμα. Η απουσία του θα αφήσει δυσαναπλήρωτο κενό σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί του, καθώς οι γνώσεις του και οι εμπειρίες του υπήρξαν μοναδικές.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά τον σπουδαίο δημοσιογράφο και μεγάλο δάσκαλο που αφιέρωσε τη ζωή του στη δημοσιογραφία και την τίμησε όσο ελάχιστοι».