Το χρονοβόρο αυτό πλαίσιο -μέσος χρόνος για την υιοθεσία ενός υγιούς παιδιού από τα κρατικά ιδρύματα τα τέσσερα με πέντε χρόνια- σε συνδυασμό με τη βαθιά οικονομική κρίση έχουν μειώσει σημαντικά (κατά 25%, περίοδος 2014-2015) το ποσοστό των υιοθεσιών στη χώρα μας. Η μείωση αποτυπώνεται επισήμως στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ.). Οι πράξεις υιοθεσίας που πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά το 2015 ανήλθαν σε 271, έναντι 361 πράξεων το 2014. Η μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση παρατηρήθηκε στην Κεντρική Ελλάδα (-66,7%), όπου έγιναν μόλις 16 πράξεις υιοθεσίας το 2015, ενώ η μικρότερη παρατηρήθηκε στα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη (-6,7%).

Οι λόγοι του μικρού αριθμού υιοθεσιών έγκεινται τόσο στη… δαιδαλώδη διαδικασία και τη μεγάλη αναμονή όσο και στο μικρό αριθμό, σύμφωνα με τους αρμοδίους, των «διαθέσιμων» παιδιών. Ενδεικτικό είναι ότι στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα» οι αιτήσεις από υποψήφιους θετούς γονείς φτάνουν κάθε χρόνο τις 150-200, ενώ οι υιοθεσίες παιδιών από το «Μητέρα» δεν φτάνουν καν τις 50. Σύμφωνα με τους ειδικούς, πολλά από τα παιδιά δεν είναι «ελεύθερα», δεν είναι δηλαδή ορφανά. Για να είναι ένα παιδί ελεύθερο προς υιοθεσία πρέπει να συμφωνήσει ο γονέας του ενώπιον του δικαστή ή να το κρίνει ο ίδιος ο δικαστής όταν ο γονέας δεν είναι σε θέση.

Όπως τονίζουν οι αρμόδιοι πάνω στις υιοθεσίες, είναι πολύ σημαντικό τα Ιδρύματα να δαπανούν χρήματα για δικηγόρους ώστε να προχωρούν οι διαδικασίες στα δικαστήρια, καθώς είναι τα μοναδικά υπεύθυνα να πουν ότι ένα παιδί είναι «ελεύθερο».

ΜΑΡΙΑ – ΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ
[email protected]
Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής