Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά ο π. Δημήτριος Παπανδρέου, γνωστός ως ο παπάς των φτωχών και των προσφύγων σε μια από τις πιο «ευαίσθητες» ενορίες της Αθήνας, τον Αγιο Νικόλαο στην οδό Αχαρνών. Εχοντας μεγαλώσει με το ράσο, μια που προέρχεται από οικογένεια ιερέων, με τον πρώτο να χειροτονείται το 1600, ο π. Δημήτριος δεν θα σταματήσει να προσφέρει εάν δεν πραγματοποιηθεί το όνειρό του. «Να μην πεινάει κανείς!».

Εδώ και δεκαπέντε χρόνια όπου είναι εφημέριος στον Αγιο Νικόλαο (σ.σ.: ο ναός έχει χαρακτηριστεί νεότερο διατηρητέο μνημείο ενώ το μεγαλύτερο μέρος του το έχει αγιογραφήσει ο Φώτης Κόντογλου) κάνει ό,τι περνά από τα χέρια του για να στηρίξει όσους αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης. «Ελληνες, πρόσφυγες και μετανάστες. Η Εκκλησία δεν κάνει διακρίσεις σε χρώμα και σε καταγωγή. Και ο Χριστός πρόσφυγας ήταν».

Και αυτό σε μια ενορία που παραδοσιακά προσφέρει συσσίτια από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Στη γερμανική Κατοχή έβαζαν τα καζάνια και μοίραζαν συσσίτια. Από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζει να πράττει το ίδιο…».

Οπως λέει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής ο π. Δημήτριος ετησίως μοιράζονται 33.600 μερίδες φαγητού, 15.000 κουτιά γάλα, 30.000 κεσεδάκια γιαούρτι, 1.500 ευρώ γραφική ύλη σε μαθητές και φοιτητές, 6.000 ευρώ ως βοήθημα για την πληρωμή ενοικίου, 1.740 δέματα αγάπης. Στο κοινωνικό-φιλανθρωπικό δίκτυο που έχει απλώσει στην περιοχή του περιλαμβάνονται επίσης τακτικές εξορμήσεις στο κέντρο της Αθήνας για την υποστήριξη των αστέγων στους οποίους δίδονται πακέτα με είδη ανάγκης, ξενόγλωσσα φροντιστήρια, μαθήματα παραδοσιακών χορών, αιμοδοσία (περίπου 60.000 φιάλες αίματος ετησίως).

«Και ένας να έχει ανάγκη εμείς οφείλουμε να τον βοηθήσουμε. Εχω ένα όνειρο, να μην πεινάει κανείς. Να μην πεινάει κανείς, όμως δεν είναι μονάχα το φαγητό, αλλά και να έχει μια δουλειά, τα στοιχειώδη για να ζει αξιοπρεπώς».

Σε κάθε περίπτωση, τονίζει ο π. Δημήτριος, «σκοπός δεν είναι να θυμόμαστε τους συνανθρώπούς μας που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας μόνο τις γιορτές των Χριστουγέννων και το Πάσχα αλλά να τους θυμόμαστε και να τους αγκαλιάζουμε όλες τις ημέρες του χρόνου. Αυτό κάνει η Εκκλησία».

Έλληνες

Το μεγαλύτερο ποσοστό που στηρίζεται από τα συσσίτια της ενορίας του Αγίου Νικολάου είναι Έλληνες. «Τη χρονιά που ξέσπασε στη χώρα μας η οικονομική κρίση, ο αριθμός αυξήθηκε δραματικά.

Οι περισσότεροι έχασαν τις δουλειές τους, δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου ένα περιστατικό. Με πλησίασαν κάποιοι γονείς και με παρακάλεσαν να πάρω τα τρία τους παιδιά για να τα μεγαλώσω. Πάτερ, σας παρακαλούμε, κρατήστε τα για να ζήσουν. Μείναμε άνεργοι, στο σπίτι δεν έχουμε τίποτα να μαγειρέψουμε. Πώς θα μεγαλώσουν;».

Την ίδια στιγμή, σημαντική βοήθεια λαμβάνουν και εκατοντάδες ξεριζωμένοι από τον τόπο τους πρόσφυγες και μετανάστες. «Μας ρωτάνε δειλά δειλά εάν μπορούν και εκείνοι να πάρουν μια μερίδα φαγητό έστω για μία εβδομάδα».

Σήμερα, απέναντι από τον ναό του Αγίου Νικολάου η κ. Αννα, επαγγελματίας μαγείρισσα, ετοιμάζει το καθημερινό μενού για τους εκατοντάδες που έχουν ανάγκη, ανάμεσά τους ένας κύριος που κάποτε ήταν πιανίστας ή ένας άλλος που έχασε τη δουλειά του στην τράπεζα και αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια.

Η βασική αρχή του π. Δημήτριου είναι «οι άνθρωποι που έρχονται σε εμάς να παίρνουν ένα καλό, σπιτικό φαγητό. Να μπορούν να τρώνε ό,τι φτιάχνουμε όλοι εμείς στα σπίτια μας. Τους αντιμετωπίζουμε σαν να καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι. Θα τους προσφέρουμε το φαγητό, τα φρούτα, το γλυκό».

Πάντως, ισχυρό είναι και το αίσθημα του εθελοντισμού. «Δόξα τω Θεώ, ο κόσμος προσφέρει ό,τι έχει» λέει ο π. Δημήτριος, στο πλευρό του οποίου βρίσκονται χρόνια τώρα και γνωστοί καλλιτέχνες, ηθοποιοί, μουσικοί, όπως ο Γιάννης Ζουγανέλης αλλά και σπουδαίοι αθλητές. Οπως και επιχειρηματίες που με τις χορηγίες τους συμβάλλουν στη συνέχιση του κοινωνικού έργου. «Ο κόσμος πιστεύει στην Εκκλησία. Με τη καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου φροντίζουμε για όλους».

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ από κληρικούς και εθελοντές

Αγώνα δρόμου δίνουν με τη σειρά τους κληρικοί και εθελοντές, από την Αθήνα μέχρι και το πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας, ώστε να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Τα φιλανθρωπικά-κοινωνικά προγράμματα της Εκκλησίας «τρέχουν» όλο τον χρόνο, κορυφώνονται ωστόσο κατά τις γιορτές με συσσίτια, δέματα αγάπης με τρόφιμα, δωρεάν φάρμακα και ρούχα. Και αυτό σε συνδυασμό με τους εράνους αγάπης που βγαίνουν σε όλους τους ναούς προκειμένου τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν να καλύψουν τις ανάγκες των οικογενειών που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.

Περισσότεροι από 500.000 άποροι και άστεγοι στέκονται καθημερινά στην ουρά για να πάρουν ένα πιάτο φαγητό που προσφέρει η Ελλαδική Εκκλησία, αριθμός που χρόνο με τον χρόνο, σύμφωνα με εκκλησιαστικούς παράγοντες, «δυστυχώς αυξάνεται».

Μόνο η Αρχιεπισκοπή Αθηνών προσφέρει καθημερινά πάνω από 10.000 μερίδες φαγητού σε Ελληνες, πρόσφυγες και μετανάστες. Συνολικά από τις κοινωνικές δομές που λειτουργούν στην Εκκλησία στηρίζονται περισσότεροι από ενάμισι εκατομμύριο πολίτες. Χιλιάδες καταφεύγουν στα Κοινωνικά Παντοπωλεία, στο γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο, στα Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία, καθώς και στις τράπεζες ρούχων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2018 δαπανήθηκαν για φιλανθρωπικό έργο 121.530.510,27 ευρώ, οι φιλανθρωπικές δομές ανήλθαν σε 4.483, ενώ οι εθελοντές έφτασαν τους 14.945.

Από την έντυπη έκδοση