Χωρίς διάθεση αυτοκριτικής και αποδοχής της συνυπαιτιότητας ο κατηγορούμενος για πρόκληση ναυαγίου και ανθρωποκτονία από αμέλεια πέρασε χθες το κατώφλι των δικαστηρίων Πειραιά. Στο απολογητικό του υπόμνημα προς την αρμόδια ανακρίτρια ανέφερε ότι «η πορεία πλεύσης μου ήταν από βορρά προς νότο και εισερχόμενος στη θαλάσσια ζώνη που παρεμβάλλεται μεταξύ της νησίδας Μονή και των δυτικών ακτών της Αίγινας, στη θέση Πέρδικα, αντιλήφθηκα μηχανοκίνητο σκάφος να κινείται από τη θέση Πέρδικα προς τη νήσο Μονή, δηλαδή επί πορείας από Ανατολή προς Δύση.

Ποτέ δεν πίστεψα ότι σκάφος κινούμενο αριστερά μου θα περάσει από την πλώρη μου. Η πορεία μου ήταν σταθερή, χωρίς να έχω τον οποιονδήποτε λόγο να πραγματοποιήσω τον οποιονδήποτε αιφνίδιο ελιγμό, αφού άλλωστε μετέβαινε για λόγους αναψυχής με φίλους σε κόλπο της νησίδας Μονής. Η ταχύτητα με την οποία ταξίδευε το σκάφος μου ήταν 21ν.κ. Ο Διεθνής Κανονισμός για την Αποφυγή Συγκρούσεων προβλέπει ότι το πλοίο που βλέπει το άλλο προς τη δεξιά του πλευρά οφείλει να το φυλάξει και να απομακρυνθεί από την πορεία του».

Σε κανένα σημείο, ωστόσο, δεν αναφέρθηκε ότι από τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή περνούν τουριστικά σκάφη με κόσμο και οι κυβερνήτες οφείλουν να είναι προσεκτικοί και να μην αναπτύσσουν πολύ μεγάλες ταχύτητες.

Ενα άλλο μεγάλο ερώτημα που προκύπτει από το απολογητικό υπόμνημα του 77χρονου είναι το γιατί αποφάσισε να οδηγήσει το «Ντουέντε», παρότι -όπως ο ίδιος παραδέχεται- πάσχει από σοβαρές ασθένειες. «Πάσχω από σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας ύπνου, αρτηριακή υπέρταση, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Λαμβάνω χρονίως φαρμακευτική αγωγή και χρησιμοποιώ μηχάνημα ύπνου με παράλληλη χρήση οξυγόνου σε παροχή 3 λίτρα ανά λεπτό κατά τις ώρες του ύπνου από τριετίας.

Η καθημερινή χρήση των παραπάνω είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μου», αναφέρεται.

Μόλις έξι ημέρες πριν τη φονική σύγκρουση ο Θρασύβουλος Λυκουρέζος εξήλθε από το νοσοκομείο, όπου είχε εισαχθεί δύο ημέρες νωρίτερα λόγω καρδιοαναπνευστικής ανεπάρκειας: «Αντίστοιχες εισαγωγές είναι διαρκείς και συχνές είτε λόγω καρδιακής κάμψης και βαριάς καρδιοαναπνευστικής ανεπάρκειας, είτε λόγω οιδημάτων και φλεγμονής των κάτω άκρων».

Παρόλ’ αυτά τα κενά στην ισχύουσα νομοθεσία επέτρεπαν στον 77χρονο να έχει νόμιμα άδεια χειριστή ταχυπλόου, καθώς η τελευταία φορά που κλήθηκε να προσκομίσει ιατρικές βεβαιώσεις για την κατάσταση της υγείας του ήταν το 2014. Τότε είχε προσκομίσει βεβαίωση από παθολόγο και οφθαλμίατρο καταφέρνοντας να ανανεώσει την άδειά του μέχρι και το 2017.

Ο κατηγορούμενος είναι κυβερνήτης ταχυπλόου από το 1971. Χθες, δήλωσε στην ανακρίτρια ότι δεν προτίθεται να κυβερνήσει ξανά σκάφος και ότι θα παραδώσει την άδειά του.

Απαντώντας στο γιατί εγκατέλειψε τα θύματα είπε: «Ηθελα να βοηθήσω τους ναυαγούς που ευρίσκοντο στη θάλασσα αλλά ήταν αδύνατο να το πράξω και τούτο αποδεικνύεται από τα κάτωθι. Μετά τη σύγκρουση και τη προσθαλάσσωση του Ντουέντε μερικά μέτρα μακριά το σκάφος βρέθηκε με στρεβλωμένες τις έλικες με αιφνίδια διακοπή των μηχανών με πολλά διαμπερή ανοίγματα στον πυθμένα του. Υπό το κράτος του θαλάσσιου ρεύματος επιφανείας που επικρατούσε στην περιοχή, το Ντουέντε παρασύρθηκε μακριά από τη θέση των ναυαγών και συνέχισε παρασυρόμενος προς τα βραχώδη αβαθή των ακτών της νήσου Μονή, στα οποία θα συνετρίβετο εάν δεν επενέβαιναν διασώστες. Ο κίνδυνος βύθισης του Ντουέντε ήταν επίσης άμεσος ενώ οι επ’ αυτού επιβαίνοντες ήσαν όλοι υπερήλικες. Οι προσπάθειες επαναλειτουργίας των μηχανών από εμένα δεν απέδωσαν προφανώς λόγω σοβαρής βλάβης των μηχανών αλλά και του ηλεκτρολογικού δικτύου του σκάφους το οποίο οδήγησε σε κατάσταση μπλακ άουτ».

«2,5 ώρες μετά η σύλληψη»

Για απόπειρα συγκάλυψης των τεχνικών γεγονότων κάνει λόγο η δικηγορική εταιρία «Βλάσσης και Συνεργάτες», η οποία έχει αναλάβει την εκπροσώπηση της οικογένειας του 44χρονου πατέρα και της 5χρονης κόρης του, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα.

«Το συγκεκριμένο σκάφος, με κυβερνήτη τον Θρασύβουλο Λυκουρέζο κατά μεταγενέστερη δήλωση του ιδίου, αφού εγκατέλειψε αβοήθητους τους ναυαγούς που εκείνο δημιούργησε, επιδόθηκε σε μία προσπάθεια κάλυψης, συγκάλυψης και αποφυγής ευθυνών, την ίδια χρονική στιγμή που πλήθος προσώπων είχε ανάγκη για άμεση παροχή βοήθειας, που πιθανώς θα έσωζε ζωές.

AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου