Γεννημένη στη Βέροια στα 1943, εκανε νομικές σπουδές στο ΑΠΘ και από το 1975 ως το 2005 εργάστηκε ως βοηθός στη Νοµική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.

Υπήρξε μέλος της νεολαίας Λαμπράκη, μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, ιδρυτικό µέλος της Κίνησης ∆ηµοκρατικών Γυναικών Θεσσαλονίκης και αργότερα της Οµάδας Γυναικείων Σπουδών του ΑΠΘ. Δηµοσίευσε µεγάλο αριθµό άρθρων στον ηµερήσιο και περιοδικό τύπο και µελετών για το γυναικείο κίνηµα.

“Υπήρξε γυναίκα που τόλμησε, άνοιξε δρόμους και τίμησε το σύνθημα που η ίδια εμπνεύστηκε- το προσωπικό ειναι και πολιτικό” δήλωσε συγκινημένη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ομότιμη καθηγήτρια του τμήματος αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ και πρόεδρος του Δ.Σ του ΟΜΜΘ Σάσα Λαδά (συναγωνίστρια της εκλιπούσας σε πολιτικούς και φεμινιστικούς αγώνες).

Είχε δωρίσει το αρχείο της (της Κίνησης Δημοκρατικών γυναικών) με κείμενα – φωτογραφίες από τη μεταδικτατορική δράση του φεμινιστικού κινήματος στα ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας), απ’ όπου και πρόσφατα προκηρύχθηκε ερευνητική υποτροφία (“Ζώγιας Χρονάκη και Νίκου Παπαμίχου”), με στόχο την ενίσχυση της μελέτης της ιστορίας των γυναικών, της φεμινιστικής σκέψης και των φεμινιστικών ή/και γυναικείων κινημάτων στην Ελλάδα του εικοστού αιώνα.

Ήταν παντρεμένη με τον καθηγητή του τμήματος αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, Νίκο Παπαμίχο, και μητέρα δυο γιων.

Η σορός της Ζώγιας Χρονάκη θα αποτεφρωθεί και σύντομα η οικογένεια θα πραγματοποιήσει πολιτικό μνημόσυνο στη μνήμη της.

*Σημ. Τη φωτογραφία της Ζώγιας Χρονάκη παραχώρησε στο ΑΠΕ η Σάσα Λαδά (εμπεριέχεται στην έκθεση ντοκουμέντων “Ο φεμινισμός στα χρόνια της μεταπολίτευσης 1974-1990: Ιδέες, συλλογικότητες, διεκδικήσεις”, η οποία παρουσιάζεται στο φουαγιέ του κτιρίου Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης έως τις 30 Ιουνίου 2018).

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]