Η τραγωδία όμως των εναέριων «σωτήρων» είχε γραφτεί στις 22 Ιουλίου, το φρικτό καλοκαίρι του 2007, στα Στύρα Ευβοίας. Η πυρκαγιά είχε ξεσπάσει στην περιοχή Τσακαίοι, και λόγω των ισχυρών ανέμων κινούνταν προς τον προς τον οικισμό Διλησός. Ο 34χρονος σμηναγός Δημήτρης Στοϊλίδης και ο 28χρονος υποσμηναγός Γιάννης Χατζούδης, χειριστές του «καινούργιου» Καναντέρ CL-415, επιχείρησαν χαμηλή πτήση και ρίψη νερού προκειμένου να αποτρέψουν την είσοδο της φωτιάς στα σπίτια του οικισμού. Μετά τη ρίψη, το αεροσκάφος είχε απώλεια στήριξης και καρφώθηκε στο έδαφος παρασύροντας στον θάνατο τους ηρωικούς χειριστές του. Ο σμηναγός είχε στο ενεργητικό του 996 ώρες πτήσης, ενώ ο υποσμηναγός είχε 146 ώρες πτήσης. Ο Δημήτρης Στοϊλίδης ήταν έγγαμος και πατέρας δύο δίδυμων παιδιών. Στον μοιραίο λόφο των Νέων Στύρων, στο σημείο της πτώσης βρίσκονται επιβλητικές οι προτομές τους. Στις 15 Ιουλίου του 2000 είχε συντριβεί Καναντέρ τύπου CL-215 στην Αργαλαστή του Πηλίου, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο ακόμη πιλότοι.

«Γερασμένα» αεροσκάφη
Στην εναέρια πυρόσβεση το φετινό καλοκαίρι είναι ετοιμοπόλεμα 8 Καναντέρ CL-215, τα οποία χρονολογούνται τη δεκαετία του 1970, και 4 Καναντέρ CL-415, που είναι 15ετίας. Επίσης, επιχειρούν πέντε ελικόπτερα (δύο Σούπερ Πούμα και τρία ΡΚ) και 10 ακόμη νοικιασμένα ελικόπτερα, εκ των οποίων τρία βαρέoς τύπου. Oλα τα παραπάνω εναέρια μέσα αρκετές φορές λόγω παλαιότητάς τους καθηλώνονται στο έδαφος με βλάβες ή για «ξεκούραση».

Τα CL-215 λόγω της ηλικίας τους δεν μπορούν να πετάξουν όταν η θερμοκρασία ξεπερνά τους 38 βαθμούς Κελσίου με αποτέλεσμα να γίνεται πολλές φορές μεταστάθμευσή τους για να επιχειρήσουν σε τόπους με χαμηλότερη θερμοκρασία. Αυτή φαίνεται να ήταν η αιτία της μοιραίας πτώσης το 2007, παρότι πετούσαν με Καναντέρ νέας γενιάς, καθώς οι χειριστές πέταξαν χαμηλά, μέσα σε καπνούς και ισχυρά ρεύματα θερμών μαζών, τα οποία προκάλεσαν την αιφνιδιαστική απώλεια στήριξης.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίεμα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου