Το χωριό Campochiaro είναι μια πολύ ιδιόμορφη περίπτωση: Ένα ιταλικό χωριό – φάντασμα στη Ρόδο, κοντά στο χωριό Ελεούσα, εγκαταλελειμμένο πια σήμερα, στους κατάφυτους πρόποδες του βουνού Προφήτης Ηλίας.

Το έφτιαξαν οι Ιταλοί (Campochiaro ήταν το αρχικό όνομά του) και εγκατέστησαν εκεί υλοτόμους από τη Βόρειο Ιταλία. Στόχος τους δεν ήταν μόνο η εκμετάλλευση της ξυλείας, αλλά και η φροντίδα του δάσους για τουριστικούς λόγους καθώς η περιοχή αποτελούσε πόλο έλξης για τους επίσημους επισκέπτες του νησιού.

Η πλατεία της Ελεούσας είναι περιστοιχισμένη από επιβλητικά κτίρια. Το μεγαλύτερο, με τις καμάρες και τα καμπυλωτά μικρά μπαλκόνια, ήταν η αγορά. Απέναντι ήταν οι φυλακές (σήμερα λειτουργεί ως σχολείο). Στη μια άκρη της πλατείας βρισκόταν το σανατόριο και στην άλλη η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους, άλλοτε καθολική και τώρα ορθόδοξη. Λίγα μέτρα μετά την πλατεία, υπάρχει μια μεγάλη στρογγυλή υδατοδεξαμενή, όπου συγκεντρώνονται τα νερά της παρακείμενης πηγής του Κοσκινιστή.

Εκεί μέσα ζει ένας αρκετά μεγάλος πληθυσμός από γκιζάνια (σπάνιο είδος ψαριού). Είναι ότι απέμεινε από έναν πληθυσμό που δεν υπάρχει πλέον, αυτόν του ρέματος Πλατύ.