Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν προηγήθηκε διάλογος για το αν θα παραχωρηθεί ή όχι το Άλσος Βεΐκου για τη διεξαγωγή του ημιτελικού και του τελικού, ενώ αναβλήθηκαν και ακυρώθηκαν άλλες εκδηλώσεις, ακόμα και φιλανθρωπικού χαρακτήρα.
Διερωτάται, δε, αν η ενέργεια του Δήμου Γαλατσίου εντάσσεται στη λογική για την «”αξιοποίηση” δημόσιων χώρων προς όφελος των γνωστών ιδιωτικών συμφερόντων για τη διοργάνωση εκδηλώσεων και θεαμάτων όπως το X-Factor, ιδιωτικά πρωταθλήματα κ.λπ».
Θεσσαλονίκη: Σύλληψη 37χρονου ιδιοκτήτη συνεργείου για ρύπανση περιβάλλοντος [εικόνες]
Διαβάστε την ανακοίνωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ
“Η απόφαση της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Γαλατσίου να παραχωρήσει, χωρίς μάλιστα να προηγηθεί η παραμικρή διαδικασία διαλόγου, εκτάσεις του Άλσους Βεΐκου, όπως το υπαίθριο θεατράκι, από τις 29/6 έως τις 6/7. για τη διεξαγωγή του ημιτελικού και τελικού του γνωστού τηλεοπτικού προγράμματος «Survivor», αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα ιεράρχησης αξιών και αντίληψης για τον πολιτισμό, εκ μέρους του Δημάρχου και της παράταξής του. Πολύ περισσότερο, τη στιγμή που, στο βωμό του «Survivor», αναβλήθηκαν και πρακτικά ακυρώθηκαν μονομερώς προγραμματισμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιρινού Φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων και εκδήλωση που συμμετείχε το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Διερωτόμαστε μάλιστα αν και αυτή η ενέργεια εντάσσεται στη λογική της Δημοτικής Αρχής για την «αξιοποίηση» δημόσιων χώρων προς όφελος των γνωστών ιδιωτικών συμφερόντων, που κατά καιρούς ορέγονται χώρους σαν το ΠΑΛΑΙ Γαλατσίου για τη διοργάνωση εκδηλώσεων και θεαμάτων όπως το X-Factor, ιδιωτικά πρωταθλήματα κ.λπ.
Η επίκληση του χρηματικού οφέλους από την ενοικίαση του χώρου έρχεται μάλιστα σε κραυγαλέα αντίθεση με την εκ μέρους του Δήμου πρόσκληση εθελοντών, για να συνεισφέρουν στην καλύτερη διεξαγωγή της διοργάνωσης. Η Δημοτική Αρχή δείχνει εξαιρετική ευαισθησία απέναντι στον επιχειρηματικό κολοσσό που εκμεταλλεύεται το «Survivor» και σπεύδει να παράσχει δωρεάν υπηρεσία στην παραγωγή, απαλλάσσοντας την από το βάρος να προσλάβει εργαζόμενους/ες.
Αυτό το πλέγμα ενεργειών μας βρίσκει εντελώς αντίθετους/ες, ακριβώς διότι κινείται στη λογική της ανάπτυξης ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων και θυσιάζει τους ελεύθερους δημόσιους χώρους, υποβαθμίζοντας το τεράστιας σημασίας αγαθό του πολιτισμού”.