Ο Ιερός Ναός της Παναγίτσας στο Μενίδι έχει γεμίσει με κόσμο. Μια λαοθάλασσα γνωστών και αγνώστων της οικογένειας του Μάριου στο ύστατο «αντίο».

Η θλίψη για το χαμό του ξεχείλιζε. Όπως και η οργή για τον αδιανόητο τρόπο με τον οποίο «έφυγε» το 11χρονο αγόρι. Μετά την κηδεία, η οργή των παρευρισκόμενων, στράφηκε κατά του δημάρχου της περιοχής, τον οποίο κατηγορούσαν για το γεγονός πώς δεν έχει γίνει τίποτα για τους ανεξέλεγκτους καταυλισμούς. Μία κάτοικος της περιοχής διερωτήθηκε: «Για ποιο λόγο είναι εκεί; Για να βάλει το κάδρο του μαζί με των άλλων;».

Απερίγραπτη θλίψη στην κηδεία

Το άψυχο κορμάκι του έχει μπει σε λευκό φέρετρο, δάσκαλοι και γονείς του σχολείου είναι αυτοί που κουβαλούν το φέρετρο ,συνοδεύοντάς το με γοερό κλάμα και αναφιλητά. Ο σπαραγμός της μάνας δεν έχει αφήσει κανέναν ασυγκίνητο .Πόνος και οργή πάνω από το Μενίδι . Πόνος γιατί χάθηκε άδικα μια παιδική ψυχή και οργή για την αδιαφορία του κράτους στην ασφάλεια και στην αστυνόμευση της περιοχής .

Παντού μαυροφορεμένες φιγούρες , κάποιες μοιρολογούν και ένας κόμπος υπάρχει στο στομάχι όλων αφού ακόμη κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως ο Μάριος χάθηκε έτσι ξαφνικά.