Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, σε ηλικία 40 ετών, το 1915, ανακάλυψε τη ζωγραφική, αφού η πρόκληση της απεικόνισης ενός τοπίου έδωσε στον Βρετανό πολιτικό μια διέξοδο από την κατάθλιψη. Ηταν η ανάπαυλά του ανάμεσα στα σημαντικά ιστορικά γεγονότα και στις καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις. Σε μια περίοδο 48 ετών η δημιουργικότητά του απέδωσε περισσότερα από 500 έργα, μια ασχολία που από χόμπι μετατράπηκε σε πάθος για τον Βρετανό πρωθυπουργό (1940-1945 και 1951-1955).
Επιεικής κριτική
Οι πίνακές του δείχνουν μια παιδικότητα, οι κριτικοί είναι φειδωλοί στους χαρακτηρισμούς για την αισθητική και την αρτιότητά τους και ο ίδιος τούς αποκαλούσε «προχειροδουλειές». «Είναι πολύ άσχημα για να πουληθούν και πολύ αγαπημένα για να τα δώσω», είχε γράψει στη θεία του, Λίονι Λέσλι, στο ξεκίνημα της… καλλιτεχνικής καριέρας του. Παρ’ όλα αυτά, με το πέρασμα των ετών χάρισε τουλάχιστον εκατό έργα σε συγγενείς, φίλους, συναδέλφους, υπαλλήλους, ξένους ηγέτες αξιωματούχους, πολλά εκ των οποίων φιγουράρουν τα τελευταία χρόνια στις δημοπρασίες. Είχε στείλει, μάλιστα, προς πώληση μερικά από αυτά, διατηρώντας όμως ψευδώνυμο. Πουλήθηκαν, τελικώς, για ελάχιστα χρήματα.
Τα έργα του αποκτούν μια ευρεία και αυξανόμενη απήχηση τα τελευταία χρόνια, καθώς ολοένα και περισσότεροι εκτιμούν τον ζωγράφο Ουίνστον, πάντα σε συνάρτηση με τον σημαντικό ρόλο του στα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα έργα του Τσόρτσιλ είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στους Βρετανούς και τους Αμερικανούς συλλέκτες, οι οποίοι τα επιλέγουν όχι για την αισθητική τους αλλά για τη σύνδεσή τους με μία από τις σπουδαιότερες μορφές της Ιστορίας του 20ού αιώνα.
Οι συλλέκτες, οι οίκοι δημοπρασίας και οι ιστορικοί Τέχνης καταγράφουν το αυξημένο ενδιαφέρον και τη ζήτηση των πολύχρωμων έργων του Τσόρτσιλ, απεικονίσεις (συχνά) πραγματικών τοπίων. «Μια ολόκληρη γενιά τον ανακαλύπτει», λέει στους «New York Times» o σκηνοθέτης και επιμελητής του Εθνικού Μουσείου Τσόρτσιλ στις ΗΠΑ, Τίμοθι Ρίλεϊ.
Λίβανος: Νέοι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στα νότια προάστια της Βηρυτού
Δώρο σε φίλους
Τα τοπία, η νεκρή φύση, τα λουλούδια και τα μπουκάλια κρασιού ή ουίσκι ήταν τα θέματα που προτιμούσε, αν και φιλοτέχνησε λίγα πορτρέτα, κυρίως μελών της οικογένειάς του. Ο πίνακας «Πύργος του Τζαμιού του Κουτούμπια» από τη συλλογή της Αντζελίνα Τζολί -δώρο του πρώην συζύγου της, Μπραντ Πιτ– κέντρισε το ενδιαφέρον και δημοπρατήθηκε πέρυσι σε Βέλγο συλλέκτη στην τιμή των 11,5 εκατ. δολαρίων (πολλαπλάσια από τις εκτιμήσεις). Ο ίδιος αγόρασε ακόμη δύο πίνακες «Σκηνή στο Μαρακές» (1935) για 2,6 εκατ. δολάρια και «Η αυλή του Αγίου Παύλου» έναντι 1,5 εκατ. δολαρίων.
Ο συγκεκριμένος πίνακας πιστεύεται ότι είναι ο μοναδικός που φιλοτέχνησε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον δώρισε στον Αμερικανό πρόεδρο Φράνκλιν Ντ. Ρούσβελτ. Οι ειδικοί σημειώνουν ότι τον ζωγράφισε μετά τη Διάσκεψη της Καζαμπλάνκα (1943), όπου αποφασίστηκε ότι ο αγώνας των Συμμάχων έπρεπε να συνεχιστεί μέχρι την «άνευ όρων παράδοση» των δυνάμεων του Αξονα. Μετά τη συνάντηση, ο Τσόρτσιλ και ο Ρούσβελτ παρακολούθησαν μαζί το ηλιοβασίλεμα πάνω από το Μαρακές και τα βουνά του Ατλαντα και αργότερα ο Τσόρτσιλ ζωγράφισε τη σκηνή.
Πέρυσι, «Η Τάφρος του Μπρεκλς», ένα τοπίο του 1921 που είχε χαρίσει ο Τσόρτσιλ στον Αριστοτέλη Ωνάση, πουλήθηκε από τους κληρονόμους του έναντι 1,85 εκατ. δολαρίων σε δημοπρασία του οίκου «Phillips», στη Νέα Υόρκη. Εκπρόσωπος του οίκου είπε ότι ο Τσόρτσιλ δώρισε τον πίνακα στον Ωνάση το 1961, για να σηματοδοτήσει τη φιλία τους, και ότι το έργο είχε κρεμαστεί στο γιοτ του Ωνάση μαζί με έργα των Ελ Γκρέκο, Γκογκέν και Πισαρό.
Αλλοι αποδέκτες έργων του ήταν οι πρόεδροι Αϊζενχάουερ και Τρούμαν, η βασίλισσα Ελισάβετ Β’, ο Αμερικανός στρατηγός Τζορτζ Σ. Μάρσαλ, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, ο Βρετανός στρατάρχης Μπέρναρντ Μοντγκόμερι, η Αμερικανίδα πολιτικός Κλερ Μπουθ Λους και οι ηθοποιοί Βίβιαν Λι και Λόρενς Ολίβιε. Μόλις τον περασμένο μήνα δημοπρατήθηκαν τρεις πίνακες του Τσόρτσιλ έναντι 376.000-630.000 δολαρίων. Οι δύο ήταν έργα που ο ίδιος είχε δώσει στον Αντονι Ιντεν, τον Βρετανό πρωθυπουργό που τον διαδέχτηκε το 1955. Τα έργα έδωσαν για δημοπρασία στον οίκο Christie’s του Λονδίνου κληρονόμοι του Ιντεν.
Ειδήσεις σήμερα