Αρνητικό ρόλο έπαιξε όμως και το νομικό κενό γύρω από αυτές τις παράτολμες αποστολές αναψυχής, το μέλλον των οποίων παραμένει άδηλο στις ΗΠΑ. Ενας καλός γνώστης του χώρου, ο λέκτορας Ωκεανογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, δρ Σάιμον Μπόξαλ, εντόπισε την αχίλλειο πτέρνα της αμερικανικής νομοθεσίας στο εξής: είναι πιθανό το βαθυσκάφος πέντε θέσεων της OceanGate (μήκους 6,70 μέτρων, πλάτους 2,80 μ. και ύψους 2,70 μ.) να μην απαιτήθηκε να περάσει τα ίδια εξονυχιστικά τεστ με τα άλλα σκάφη του είδους, επειδή οι εξερευνήσεις του σε μεγάλα βάθη των διεθνών υδάτων δεν ρυθμίζονται από το Διεθνές Δίκαιο. Ετσι, κατά κυριολεξία το «Τιτάν» δεν ανήκε στη δικαιοδοσία καμίας έννομης τάξης για να το ελέγξει. Στη Βρετανία, αντιθέτως, οποιοδήποτε θαλάσσιο όχημα -πλωτό, υποβρύχιο ή τηλεχειριζόμενο βαθυσκάφος ROV (όπως αυτό που εντόπισε τα συντρίμμια του «Τιτάνα» σε απόσταση 500 μέτρων από το ναυάγιο του «Τιτανικού»)- πρέπει να υποβληθεί σε «απίστευτα αυστηρούς ελέγχους ασφαλείας προτού μπει στο νερό», σύμφωνα με τον δρα Μπόξαλ.
Δυστυχώς, το 2019 ο 61χρονος ιδιοκτήτης της OceanGate και πιλότος με χειριστήριο PlayStation (!) του μοιραίου υποβρυχίου, που είχε τοιχώματα από ανθρακόνημα και τιτάνιο, ενστερνιζόταν πλήρως την αμέριμνη νοοτροπία των αμερικανικών Aρχών, χαρακτηρίζοντας περιφρονητικά την ενασχόληση με θέματα ασφαλείας «σπατάλη χρόνου». Παρόλο που ένα χρόνο νωρίτερα εκπρόσωποι της ναυπηγικής βιομηχανίας αλλά κι ένας πρώην εργαζόμενος της OceanGate είχαν κρούσει τον κώδωνα για τους κινδύνους που εμπεριέχει η παράλειψη πιστοποίησης ασφαλείας του «Τιτάνα», που καταχωρίστηκε ως «πειραματικό όχημα».
Σημαντικό ρόλο για τη βελτίωση των συνθηκών των εξερευνητών του μέλλοντος αναμένεται να παίξει το πόρισμα που θα βγάλουν οι αμερικανικές Αρχές. «Ξέρω ότι υπάρχουν πολλές αναπάντητες ερωτήσεις για τις αιτίες της τραγωδίας. Θα συλλέξουμε όσο περισσότερες πληροφορίες μπορούμε, αν και πρόκειται για μια εξαιρετικά περίπλοκη υπόθεση, στην οποία εμπλέκονται άνθρωποι από αρκετές διαφορετικές χώρες», τόνισε ο επικεφαλής της αμερικανικής Ακτοφυλακής, ναύαρχος Τζον Μόγκερ. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, ο κυβερνήτης Ρας εντόπισε πρόβλημα αποσυμπίεσης κατά την κάθοδο, προσπάθησε να ενημερώσει το μητρικό σκάφος «Polar Prince» στην επιφάνεια και άρχισε να πετάει έρμα για να ανυψώσει το υποβρύχιο, αλλά δεν τα κατάφερε.
Εκ των υστέρων το αμερικανικό ναυτικό ανακοίνωσε ότι την ημέρα και την ώρα της έκρηξης, την προηγούμενη Κυριακή, εντόπισε από τα βάθη κοντά στον «Τιτανικό» έναν ήχο συμβατό με την ενδόρρηξη (ανατίναξη προς τα μέσα) του «Τιτάνα». Σύμφωνα με τους «New York Times», το στοιχείο συλλέχθηκε από ένα υποθαλάσσιο δίκτυο αισθητήρων, με αποστολή να εντοπίζει εχθρικά υποβρύχια ανοιχτά των αμερικανικών ακτών.
Αποζημιώσεις στις οικογένειες
Αμερικανοί νομικοί υποστηρίζουν ότι οι οικογένειες των τεσσάρων επιβατών που έχασαν τη ζωή τους (του 58χρονου Βρετανού δισεκατομμυριούχου, εραστή της περιπέτειας, Χάμις Χάρντινγκ, του 77χρονου Γάλλου δύτη του πολεμικού ναυτικού και πολλάκις επισκέπτη του ναυαγίου του «Τιτανικού», Πολ-Ανρί Ναρζολέ, του 48χρονου Πακιστανού μεγιστάνα Σαχζάντα Νταγούντ και του 19χρονου γιου του) δικαιούνται να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από την OceanGate, παρότι είχαν υπογράψει δηλώσεις συγκατάθεσης για τον κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους στο ταξίδι!
«Αν αποδειχθεί ότι κάποιες πτυχές του σχεδιασμού ή της κατασκευής του σκάφους κρατήθηκαν κρυφές από τους επιβάτες ή αν οι υπεύθυνοι της εταιρίας τους ξεκίνησαν την αποστολή εν γνώσει τους ότι το σκάφος δεν ήταν κατάλληλο για κατάδυση, τότε η δήλωση συγκατάθεσης μπορεί να είναι άκυρη», τόνισε ο ειδικευμένος στο θαλάσσιο δίκαιο και στις σωματικές βλάβες δικηγόρος από το Τέξας Μάθιου Σάφερ. Υπενθυμίζεται ότι κάθε επιβάτης του μοιραίου υποβρυχίου είχε πληρώσει 250.000 δολάρια για την «αξέχαστη εμπειρία»…
Ροή Ειδήσεων 
