Ο θάνατός του αποτελεί σημαντική νίκη για το Ισραήλ, καθώς είχε κεντρικό ρόλο στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Νότιο Ισραήλ. Παράλληλα, εγείρονται ερωτήματα για τη μελλοντική ηγεσία της Χαμάς και την κατεύθυνσή της, καθώς και το κατά πόσο θα επηρεαστεί η οργάνωση από το εξωτερικό.

Η εμπλοκή του Σινουάρ στη Χαμάς ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν συμμετείχε στη δημιουργία των Ταξιαρχιών Al-Qassam, της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς. Μετά την απελευθέρωσή του από τις ισραηλινές φυλακές το 2011, η επιρροή του αυξήθηκε ραγδαία. Ανέλαβε στρατιωτικός αρχηγός της Χαμάς στη Γάζα το 2017 και πολιτικός αρχηγός τον Αύγουστο του 2024, μετά τη δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγιε από τις ισραηλινές δυνάμεις.

Η κεντρική του θέση στην οργάνωση των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου τον κατέστησε στόχο για τις ισραηλινές και αμερικανικές υπηρεσίες, με αποτέλεσμα πολλαπλές απόπειρες δολοφονίας. Η είδηση του θανάτου του στη Ράφα, ενώ φέρεται να συμμετείχε σε μάχη, αποτέλεσε έκπληξη, καθώς πολλοί πίστευαν ότι κρυβόταν σε υπόγεια τούνελ.

Ο Σινουάρ είναι ο τέταρτος κορυφαίος ηγέτης της Χαμάς που δολοφονείται από τις IDF, μετά τον Αχμέντ Γιασίν, τον Αμπντέλ Αζίζ αλ-Ραντίσι και τον Ισμαήλ Χανίγιε. Ενας άλλος σημαντικός ηγέτης, ο Χαλίντ Mασάλ, επέζησε από απόπειρα δολοφονίας στην Ιορδανία το 1997 και ζει στο Κατάρ.

Ο θάνατος του Σινουάρ διακόπτει τις όποιες πιθανότητες διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ. Ηταν γνωστός ως ο πιο σκληροπυρηνικός ηγέτης της Χαμάς και αποτελούσε εμπόδιο σε οποιαδήποτε μορφή διπλωματικής δέσμευσης. Οι απαιτήσεις του περιλάμβαναν την πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα, την απελευθέρωση υψηλόβαθμων Παλαιστίνιων κρατουμένων και εγγυήσεις για την ανοικοδόμηση της περιοχής.

Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών εκτιμούσαν ότι η στάση του Σινουάρ είχε σκληρύνει, γεγονός που περιόριζε τις πιθανότητες εκεχειρίας ή συμφωνίας ομήρων. Φαίνεται ότι στόχευε στην κλιμάκωση της σύγκρουσης, ελπίζοντας σε έναν ευρύτερο περιφερειακό πόλεμο, που θα ασκούσε πίεση στο Ισραήλ, για να περιορίσει τις επιχειρήσεις του.

Η ισραηλινή κυβέρνηση πιθανώς θα δεχθεί εσωτερική πίεση για νέες διαπραγματεύσεις, μέσω μεσαζόντων, όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Αίγυπτος, για την απελευθέρωση ομήρων. Οι διαπραγματεύσεις θα αποτελέσουν ένδειξη της επιχειρησιακής ικανότητας της Χαμάς στη μεταπολεμική εποχή.