Συνολικά, μέσα στις πρώτες δύο ώρες της ένοπλης διείσδυσης, περισσότεροι από 1.000 άνδρες της Χαμάς διέσχισαν τα σύνορα με το Ισραήλ σε περίπου 15 έως 32 τοποθεσίες (διαφορετικές πηγές έχουν δώσει διαφορετικούς αριθμούς) και στη συνέχεια διασπάστηκαν σε επιμέρους ομάδες για να επιτεθούν σε Ισραηλινούς αμάχους και στρατιωτικές θέσεις. Εισέβαλαν σε δύο ισραηλινές πόλεις και σε 14 χωριά (τουλάχιστον), οδηγώντας στους δρόμους, πυροβολώντας περαστικούς και μπαίνοντας σε σπίτια για να σκοτώσουν τους κατοίκους. Σε τρεις τοποθεσίες κατέλαβαν κτίρια και κράτησαν ομήρους τους ενοίκους, μεταφέροντας κάποιους στο έδαφος της Γάζας.
Η μεγαλύτερη αριθμητικά περίπτωση περιλάμβανε 50 άτομα όλων των ηλικιών στο κιμπούτς Be’eri, όπου υπήρχε εορταστική και χορευτική εκδήλωση. Μία ένοπλη ομάδα έφτασε σε ένα μεγάλο πάρτι στη φύση (ένα ρέιβ πάρτι, που γινόταν σε εξωτερικούς χώρους, στη φύση), όπου περίπου 3.000 νεαροί Ισραηλινοί, κυρίως γύρω στα είκοσι (ηλικιακά), διασκέδαζαν. Τους επιτέθηκαν με χειροβομβίδες και αυτόματα και στη συνέχεια κυνήγησαν την ομάδα που διέφυγε, σκοτώνοντας εν ψυχρώ ανθρώπους που είχαν προσπαθήσει να κρυφτούν. Αυτή είναι πιθανώς η τοποθεσία όπου προκλήθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός θυμάτων.
Το θέμα των πληροφοριών και η αποτυχία αποτροπής ή αντιμετώπισης μίας τέτοιας ασύμμετρης ενέργειας είναι ένα θέμα που θα απαιτήσει πολύ εντατική έρευνα μετά τον πόλεμο. Η υπέρτατη πηγή της αποτυχίας είναι εντελώς αυτή των υπηρεσιών πληροφοριών (Μοσάντ ως και της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών ΑΜΑΝ), οι οποίες είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Χαμάς ενδιαφέρεται περισσότερο για την οικονομική ευημερία του πληθυσμού της στην εκτασιακά στενή και υπερπληθυσμιακή Λωρίδα της Γάζας, παρά για την προώθηση της εξτρεμιστικής ιδεολογικής της ατζέντας, ξεκινώντας έναν πόλεμο κατά του Ισραήλ που θα έβλαπτε την ευημερία αυτού του πληθυσμού. Σύμφωνα με αυτήν την υπόθεση, η κυβέρνηση Νετανιάχου έλαβε διάφορες αποφάσεις για να βοηθήσει την οικονομία της Γάζας. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι οι ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις/IDF ανέφεραν στον υπογράφοντα ότι το τραγικό σενάριο που είδαμε το Σαββατοκύριακο απλά δεν βρισκόταν στο τραπέζι των αναλύσεων.
Το πώς η Χαμάς κατάφερε να σχεδιάσει, να οργανώσει και να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της χωρίς να το ανακαλύψουν οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών θα χρειαστεί μια πολύ βαθιά ανάλυση μόλις τελειώσει ο πόλεμος (αν σκεφθεί κανείς ότι για τα του πολέμου του Γιομ Κιπούρ του 1973 ακόμα συζητάμε…).
Αλλά αυτό το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί από μια 25ετή αλλαγή στη στρατηγική που επινοήθηκε στα υψηλότερα επίπεδα του IDF, με βάση τις νέες δυτικές αντιλήψεις για το τι είναι οι νέοι πόλεμοι και πώς διεξάγονται. Το αποτέλεσμα ήταν μια σκόπιμη μείωση του μεγέθους των εφεδρειών του IDF γενικά και του αριθμού των ημερών ανά έτος που υπηρετούν. Αυτό δημιούργησε μια ενσωματωμένη έλλειψη διαθέσιμων στρατευμάτων ανά αποστολή που απαιτείται να πραγματοποιήσει ο IDF. Αυτή η έλλειψη αντιμετωπίστηκε με τη συνεχή μετατόπιση στρατευμάτων και την ανάληψη κινδύνων σε περιοχές που θεωρούνταν λιγότερο άμεσα απειλητικές.
Η πρόσφατη ανάγκη ενίσχυσης των μονάδων του IDF στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια (Δυτική Οχθη), λόγω της κλιμάκωσης των επιθέσεων εκεί, οδήγησε τον IDF να μειώσει τις δυνάμεις του κατά μήκος των συνόρων της Γάζας (και γιατί όχι, αφού οι υπηρεσίες πληροφοριών του εκτίμησαν ότι η Χαμάς δεν επρόκειτο να πραγματοποιήσει μεγάλη επίθεση στο προβλέψιμο μέλλον). Σύμφωνα με πληροφορίες του υπογράφοντος:
* Η Χαμάς ετοίμαζε αυτή την επίθεση για περισσότερο από ένα χρόνο.
* Η Χαμάς ενθαρρύνθηκε από τις πολιτικές διαδηλώσεις στο Ισραήλ, θεωρώντας τις ως ένδειξη αδυναμίας.
* Οι ταραχές των τελευταίων εβδομάδων που προκάλεσε η Χαμάς ήταν μια εξαπάτηση/παραπληροφόρηση για να μπορέσουν να προετοιμάσουν την επίθεσή τους και να κρύψουν τις προετοιμασίες.
* Η δύναμη επίθεσης περιλάμβανε 1.000 άνδρες που διέρρηξαν το φράχτη των συνόρων σε αρκετές τοποθεσίες. Επιχείρησαν στο εσωτερικό του Ισραήλ για περίπου πέντε ώρες πριν συναντήσουν ένοπλη αντίσταση!
Οι επόμενες κινήσεις του Τελ Αβίβ
Επικρατεί μια κατάσταση «αδύναμων πληροφοριών» στρατιωτικής και πολιτικής σύγχυσης στο Ισραήλ. Είναι το τέλος του δόγματος της διεξαγωγής του ισραηλινού πολέμου σε εχθρικό έδαφος. Ενώ η επίθεση θα αλλάξει αναμφίβολα τους κανόνες της σύγκρουσης μεταξύ Ισραηλινών και Χαμάς, μένει να φανεί σε ποιο βαθμό. Σε ένα σενάριο, το Ισραήλ μπορεί να κάνει μια κίνηση για να στείλει στρατιώτες στη Λωρίδα της Γάζας, αλλάζοντας ουσιαστικά το status quo που επικρατούσε από τότε που απέσυρε τις δυνάμεις του από τον παράκτιο θύλακα το 2005.
Το Ισραήλ μπορεί επίσης να προσπαθήσει να επιδιώξει βαρύ τίμημα για τους Παλαιστινίους και τις αντιστασιακές φατρίες, ειδικά για την εξτρεμιστική Χαμάς, δολοφονώντας σημαντικούς πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες. Περαιτέρω κλιμάκωση μπορεί επίσης να προκαλέσει το άνοιγμα νέων μετώπων, ειδικά στα βόρεια σύνορα με τον Λίβανο.