Για όσους τους είχαν ζήσει από κοντά, ο πρίγκιπας Φίλιππος και η βασίλισσα Ελισάβετ ήταν δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι, με αμοιβαία ωστόσο κατανόηση και αγάπη. Σύμφωνα με τον Βρετανό πρώην πολιτικό Τζάιλς Μπράντρεθ, ο Φίλιππος ήταν το μόνο άτομο που συμπεριφερόταν στην βασίλισσα «σαν σε κανονικό άνθρωπο» – κάτι που εκείνη εκτιμούσε.
Τα πιο ευτυχισμένα χρόνια
Όπως γράφει ο Μπράντρεθ, μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές του ζεύγους υπήρξε η γέννηση του πρώτου τους παιδιού και νυν βασιλιά της Βρετανίας, του Καρόλου. Η τότε 22χρονη Ελισάβετ είχε γράψει για τον μικρό διάδοχο:
«Το μωρό είναι πολύ γλυκό και είμαστε πολύ περήφανοι για αυτόν. Έχει ένα ενδιαφέρον ζευγάρι χέρια για μωρό. Είναι αρκετά μεγάλα, αλλά με λεπτά μακριά δάχτυλα, αρκετά διαφορετικά από τα δικά μου και σίγουρα σε αντίθεση με του πατέρα του. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα γίνουν. Εξακολουθώ να δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι έχω δικό μου μωρό!». Όσο για το όνομα του μωρού, το νεαρό ζευγάρι απλά διάλεξε ένα όνομα που τους ακουγόταν όμορφο.
Ο Φίλιππος και η Ελισάβετ ήταν πολύ χαρούμενοι με το νέο τους μωρό. Σύμφωνα με φίλους που τους γνώριζαν σε όλη την ενήλικη ζωή τους, τα πρώτα χρόνια του γάμου τους ήταν, από πολλές απόψεις, τα πιο ευτυχισμένα.
«Η πριγκίπισσα Ελισάβετ δεν ήταν ακόμα βασίλισσα, ο Φίλιππος ήταν ακόμα στο ναυτικό. Ήταν νέοι, ήταν σχετικά ξέγνοιαστοι», λέει η Τζίνα Κέναρντ. Ο παιδοκόμος Τζακ Γκίμπσον, που βοήθησε την μετέπειτα βασίλισσα στην ανατροφή των παιδιών της, αναφέρει ότι η Ελισάβετ φερόταν «σαν πραγματική μητέρα και όχι σαν βασίλισσα», παρά τα καθήκοντα που κλήθηκε να αναλάβει με την στέψη της στα 25 της χρόνια, όταν ο Κάρολος ήταν μόλις τριών.
Ένα «κανονικό» ζευγάρι
«Η Ελισάβετ και ο Κάρολος είχαν μια πολύ απλή ζωή, όταν ήταν μόνοι τους. Ήταν ένα κανονικό ζευγάρι», λέει ο Γκίμπσον. «Μπορεί συνήθως να είχαν δεκάδες άτομα στο κατόπι τους, που τους υπηρετούσαν, ωστόσο όταν κάθονταν στο τραπέζι να φάνε συζητούσαν για την μέρα τους και πολλές φορές είχαν μικροκαβγάδες, όπως κάθε ζευγάρι».
Όταν ο βοηθός του πρίγκιπα Φιλίππου είχε ρεπό, ο Γκίμπσον ήταν αυτός που του πήγαινε το πρωινό του τσάι και θυμάται ότι ο Φίλιππος «κρυφοκοίταζε την Ελισάβετ που δεν είχε σηκωθεί ακόμα και της έκανε πειράγματα που ήταν ακόμα στο κρεβάτι».
Όταν βρίσκονταν σε εξορμήσεις στη Σκωτία, ο Φίλιππος και η Ελισάβετ πήγαιναν βόλτες με το αυτοκίνητο, με τον πρίγκιπα στο τιμόνι και το προσωπικό του «στοιβαγμένο στο πίσω κάθισμα», θυμάται ο Τζακ Γκίμπσον. Ο Φίλιππος οδηγούσε «σαν τρελός», πράγμα που προκαλούσε τις αντιδράσεις της Ελισάβετ. «Φίλιππε, Φίλιππε, σιγά για όνομα του Θεού, σιγά, σκοτώνεις όλα τα κουνέλια», φέρεται να του έλεγε.
Στα 28 του, ο Φίλιππος διορίστηκε δεύτερος διοικητής στο HMS Cheques, την ναυαρχίδα του 1ου Στόλου Καταστροφέων του Μεσογειακού Στόλου στη Μάλτα. Πολλές φορές, η Ελισάβετ άφηνε τον Κάρολο με τη μητέρα της και πετούσε στην Μάλτα για να τον συνοδεύσει.
«Ήταν μια καλή περίοδος για αυτούς. Ήταν χαλαροί και ελεύθεροι, πηγαινοέρχονταν όπου και όπως ήθελαν», λέει ο πρώην βοηθός του πρίγκιπα Φιλίππου, Τζον Ντιν. Η τότε πριγκίπισσα Ελισάβετ μπορούσε να βγαίνει κάθε μέρα για ψώνια και καφέ με τις συζύγους άλλων ναυτικών και το ανάκτορο του Μπάκιγχαμ φάνταζε ακόμα να είναι «μίλια μακριά».
Τον Αύγουστο του 1950, το ζευγάρι είχε μια ακόμη χαρά, αφού η Ελισάβετ γέννησε την δεύτερη κόρη της, Άννα. «Ελπίζουμε μόνο ότι ο Κάρολος θα το δεχτεί ευγενικά. Έχει δει μόνο το μωρό της Fortune Euston από κοντά και προσπάθησε να της τραβήξει τα δάχτυλα των ποδιών και να της βγάλει τα μάτια, κάτι που η μικρή το πήρε πολύ ψύχραιμα, έχοντας έναν αδερφό δύο ετών που κατά πάσα πιθανότητα έκανε το ίδιο», ανέφερε η Ελισάβετ σε μια φίλη της.
«Ελισάβετ είσαι βλάκας»
Την επόμενη χρονιά, η πριγκίπισσα Ελισάβετ έγινε το πρώτο μέλος της βασιλικής οικογένειας που πέταξε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτή και ο Φίλιππος συνοδεύονταν στην εξαντλητική 35ήμερη περιοδεία τους στον Καναδά και τις ΗΠΑ από τον νέο της ιδιωτικό γραμματέα, Μάρτιν Τσάρτερις.
«Παρακαλώ χαμογελάστε περισσότερο, κυρία», παρακάλεσε κάποια στιγμή ο Τσάρτερις την Ελισάβετ. «Μα τα σαγόνια μου πονάνε», αναστέναξε η πριγκίπισσα.
«Ήταν ένα μακρύ ταξίδι και δεν ήταν απλό. Δεν ήταν εύκολο για κανέναν από τους δύο», εξηγεί ο Τσάρτερις, ο οποίος αποκαλύπτει ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, επάνω σε έναν καβγά, ο Φίλιππος αποκάλεσε την Ελισάβετ «βλάκα».
«Ώρες ώρες στην ομιλία του, ήταν πράγματι σαν ναυτικός», σχολίασε ο Τσάρτερις. Εξάλλου, όπως λέει, ο Φίλιππος σαν «πειραχτήρι» φρόντισε στο ίδιο ταξίδι να διασκεδάσει τη γυναίκα του με φάρσες που της έκανε, κυνηγώντας την στους διαδρόμους ενός τρένου ενώ φορούσε ένα ζευγάρι από ψεύτικα δόντια βρυκόλακα και «παγιδεύοντας» ένα κουτί με ξηρούς καρπούς που…ανατινάχτηκε στα χέρια της βασίλισσας.
Ένας δεύτερος άνδρας στην καρδιά της βασίλισσας
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του ζεύγους που θυμούνται οι φίλοι τους ήταν η αγάπη τους για τα σπορ: Η βασίλισσα ήταν μια εξαιρετική ιππεύτρια, ενώ ο πρίγκιπας Φίλιππος ήταν «άσος» στο κυνήγι πέρδικας.
«Ο πρίγκιπας είχε εξαιρετικό σημάδι», λέει ο βαφτισιμιός της βασίλισσας Τζορτζ Χέρμπερτ. «Η Ελισάβετ ένιωθε απίστευτα άνετα με τα άλογα και τα πήγαινε επίσης καλά με τα σκυλιά».
Πατέρας του Χέρμπερτ ήταν ο αρχι – ιπποκόμος της βασίλισσας, Χένρι Πόρτσεστερ, γνωστός και ως «Πόρτσι», τον οποίο ένωνε με τη βασίλισσα μια πολύ θερμή φιλία – σε σημείο που πολλοί ισχυρίζονταν ότι ο «Πόρτσι» ήταν ο πραγματικός πατέρας του πρίγκιπα Άντριου, παρόλο που οι ημερομηνίες δε «βγαίνουν». Η βασίλισσα και ο Πόρτσι ήταν, σύμφωνα με το περιβάλλον τους, κολλητοί φίλοι, ίσως και λίγο ερωτευμένοι «με τον πιο ωραίο τρόπο» – αλλά η ιδέα ενός ειδυλλίου ανάμεσά τους είναι απλά «αξιογέλαστη», λένε οι φίλοι τους.
«Είχαν κοινά ενδιαφέροντα — και μια κοινή αίσθηση του χιούμορ. Όταν ο πατέρας μου και η βασίλισσα ήταν μαζί, πάντα ξέσπαγαν στα γέλια. Η βασίλισσα είναι πιο άνετη με τους άνδρες, ούτως ή άλλως. Είναι χαλαρή μαζί τους, πιο φλύαρη», λέει ο Τζορτζ Χέρμπερτ.
«Και νομίζω ότι η σχέση τους ήταν ιδιαίτερη γιατί γνώριζαν ο ένας τον άλλον τόσο καλά. Ήταν ευτυχισμένοι μαζί. Όταν ο πατέρας μου πέθανε το 2001, εντελώς απροσδόκητα, η Βασίλισσα ήρθε στην κηδεία του. Πήγαινε πολύ σπάνια σε κηδείες».
Οι βασίλισσες δεν κλαίνε ποτέ
Οι στιγμές της ανεμελιάς θα «κηλιδώνονταν» το 1997, όταν η Βασίλισσα και ο πρίγκιπας Φίλιππος κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μια οικογενειακή τραγωδία: Τον θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνα.
Εκείνη την ημέρα, η βασίλισσα και ο πρίγκιπας Φίλιππος έκαναν ακριβώς αυτό που θα περίμενε να κάνουν όποιος τους γνώριζε. Παρηγορούσαν τα εγγόνια τους κατ’ ιδίαν και, δημόσια, έκαναν τις δουλειές τους ως συνήθως.
Ενώ ο Πρίγκιπας Κάρολος πετούσε στο Παρίσι για να συνοδεύσει τη σορό της Νταϊάνα στο ταξίδι της προς την πατρίδα, η βασίλισσα και ο πρίγκιπας Φίλιππος κράτησαν τον Γουίλιαμ και τον Χάρι στο Μπαλμόραλ, μακριά από το κακό, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Η βασίλισσα θεώρησε τον θάνατο της Νταϊάνα ως μια ιδιωτική, προσωπική τραγωδία για τα αγόρια. Οι δημόσιες εκδηλώσεις θλίψης την αιφνιδίασαν.
«Το ένστικτο και η ανατροφή της την είχαν μάθει, όπως και τη γενιά της, ότι κρατούσες τα δάκρυά σου για το μαξιλάρι. Το κλάμα δημοσίως δεν ήταν κάτι που θα επέτρεπε η Βασίλισσα στον εαυτό της, ούτε θα περίμενε από τα παιδιά και τα εγγόνια της. Δεν ήταν ο βασιλικός τρόπος. Δεν ήταν ούτε αξιοπρεπές ούτε απαραίτητο — ούτε και βοηθητικό», γράφει ο Τζάιλς Μπράντρεθ.
Μαζί ως το τέλος
Τα χρόνια πέρασαν και η βασιλική οικογένεια κατάφερε να διαχειριστεί το γεγονός. Μια σταθερά σε όλο αυτό το διάστημα παρέμενε η ακλόνητη σχέση ανάμεσα στον πρίγκιπα Φίλιππο και τη βασίλισσα Ελισάβετ.
Όπως λένε οι φίλοι τους, η βασίλισσα αποκαλούσε κατά καιρούς τον Φίλιππο «γουρουνοκέφαλο» – κάτι σαν το «ξεροκέφαλος» που λέμε στα ελληνικά – και γκρίνιαζε για το πόσο γρήγορα οδηγούσε. Σε γενικές γραμμές, όμως, αποδέχτηκε τον πρίγκιπα Φίλιππο όπως ήταν και δεν προσπάθησε ποτέ να τον «αλλάξει».
Όταν ήταν νέοι και μεσήλικες, έδειχναν να περνούν αρκετό χρόνο χωριστά. Ακόμη και όταν ήταν στα εξήντα και στα εβδομήντα τους, η βασίλισσα ήταν συχνά μόνη της, περπατούσε με τα σκυλιά, καβάλαγε τα άλογά της, έφτιαχνε παζλ, ταξινομούσε τα άλμπουμ φωτογραφιών της, παρακολουθούσε τηλεόραση.
Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος είχαν διαφορετικά χαρακτηριστικά και διαφορετικά ενδιαφέροντα. Μπορεί να είχαν κοινές αξίες, κοινή κληρονομιά και κοινό σκοπό, αλλά ως χαρακτήρες, ως προσωπικότητες, δεν έμοιαζαν καθόλου, λέει ο Μπράντρεθ.
Σύμφωνα με τον πολιτικό, «Ο Φίλιππος ήταν πιο περιπετειώδης, πιο διεκδικητικός και πιο διανοούμενος από τη γυναίκα του. Εκείνη ήταν πιο ήρεμη, πιο προσεκτική, πιο συμβατική, λιγότερο ευμετάβλητη στη διάθεση. Ωστόσο, καταλάβαιναν ο ένας τον άλλον – και τα πήγαιναν τόσο καλά».
Πριν από το θάνατο του Φίλιππου, ο Μπράντρεθ μίλησε με πολλούς φίλους του ζεύγους. Ο Λόρδος Μπάξτον και ο Λόρδος Μπράμπουρν είχαν να πουν ιστορίες για τον Φίλιππο που κρατούσε το χέρι της γυναίκας του, της χάιδευε απαλά τα μαλλιά, έμπαινε στο δωμάτιο στο τέλος της ημέρας και έλεγε απλά, «Χαίρομαι που σε βλέπω» — και έβλεπε το πρόσωπό της να φωτίζεται με ευτυχία.
«Ο Φίλιππος δεν είναι συναισθηματικός», είχε πει ο Λόρδος Μπράμπουρν, «αλλά είναι ευαίσθητος, βαθιά. Όταν ο γιος μου σκοτώθηκε το πρώτο γράμμα που έφτασε ήταν από τον Φίλιππο. Μπορούσες να του μιλήσεις για θέματα καρδιάς».
«Ο πρίγκιπας Φίλιππος είναι ο μόνος άντρας στον κόσμο που αντιμετωπίζει τη Βασίλισσα ως κανονικό άνθρωπο. Είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, πιστεύω ότι το εκτιμά αυτό», δήλωσε ο Μάρτιν Τσάρτερις, με την επί 75 έτη στενή φίλη του ζεύγους, Τζίνα Κέναρντ, να προσθέτει:
«Έχουν ο ένας τον άλλο. Τίποτα δεν μπορούσε να μπει ανάμεσά τους. Αυτό που τρέφουν ο ένας για τον άλλον είναι ο μεγαλύτερος σεβασμός και η βαθιά αγάπη. Βαθιά αγάπη που πάει πολύ πίσω».
Πηγή: Daily Mail
Ειδήσεις σήμερα
Συντάξεις: Ετήσιες αυξήσεις έως 1.872 ευρώ για 700.000 συνταξιούχους [πίνακες & παραδείγματα]
Ενοίκια: Πως διαμορφώνεται ο χάρτης των ενοικίων [αναλυτικοί πίνακες]
Ποιοι συνταξιούχοι θα πάρουν τον μποναμά των 250 ευρώ