Αλλωστε η πίτσα και τα μακαρόνια ταξίδεψαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και στη Γηραιά Ηπειρο από τους μετανάστες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, πολλοί ταλαντούχοι νέοι σεφ, που ελπίζουν να κάνουν καριέρα στη χώρα τους, απογοητεύονται από τις χαμηλές αμοιβές, την έλλειψη προστασίας της εργασίας και τις ελάχιστες προοπτικές εξέλιξης.

Αστέρια Μισελέν

Πολλοί σεφ εγκαταλείπουν τη χώρα για να εργαστούν στις ΗΠΑ ή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κατάσταση που αποτυπώνεται στο γεγονός ότι η χώρα υπο-εκπροσωπείται από κορυφαία, βραβευμένα, εστιατόρια, παρά την πλούσια γαστρονομική της παράδοση. Ενδεικτικό είναι, όπως καταγράφει ρεπορτάζ του «Reuters», πως η χώρα διαθέτει 13 εστιατόρια με τρία αστέρια Μισελέν -την υψηλότερη κατάταξη του διάσημου οδηγού-, τον ίδιο αριθμό με την Ισπανία. Η Ιαπωνία έχει 21 ενώ η Γαλλία βρίσκεται στην κορυφή με 29 τέτοια εστιατόρια.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, καθώς αυτή τη φορά, νέοι Ιταλοί σεφ -με σταδιακό ρυθμό τα τελευταία χρόνια- αναζητούν δουλειά σε ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες, μια «τάση» που ανακόπηκε λόγω της πανδημίας Covid-19. Από την έναρξη της κυκλοφορίας του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος πριν από 25 χρόνια, η Ιταλία είναι η πιο υποτονική οικονομία της ευρωζώνης. Επιπλέον, η μετανάστευση και το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων έχουν συμβάλει σε μια αυξανόμενα πιεστική δημογραφική κρίση, καθώς ο πληθυσμός της Ιταλίας των 59 εκατομμυρίων συρρικνώνεται.

Την ίδια ώρα, το φαγητό έξω είναι μέρος της καθημερινής ζωής στην Ιταλία. Η χώρα διαθέτει 156.000 εστιατόρια και σημεία πώλησης φαγητού, τα δεύτερα περισσότερα στην Ευρώπη μετά τη Γαλλία, σύμφωνα με στοιχεία του διεθνούς ομίλου βιομηχανικών ερευνών IBISWorld. Ομως, η αναλογία των νέων εστιατορίων που ανοίγουν προς τα υφιστάμενα που κλείνουν ήταν αρνητική για κάθε ένα από τα τελευταία έξι χρόνια στην Ιταλία, σύμφωνα με το επιχειρηματικό λόμπι του κλάδου FIPE, εν μέσω υψηλών φόρων, ατελείωτης γραφειοκρατίας και του δύσκολου οικονομικού περιβάλλοντος.

Η παραοικονομία στη βιομηχανία της εστίασης είναι τεράστια. Η αδήλωτη εργασία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα πέμπτο της παραγωγής του ιταλικού ιδιωτικού τομέα, πολύ πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είναι 15%, σύμφωνα με τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας.

Δυσκολίες

Η Τζόρτζια Ντι Μάρτζο αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιταλία το 2018, αφού εργάστηκε στη Βρετανία ως σεφ και υπεύθυνη εστιατορίου για οκτώ χρόνια. Η 36χρονη δήλωσε στο «Reuters» ότι ήθελε να ριζώσει και να είναι πιο κοντά στην οικογένειά της. Αλλά μια πρόταση για εργασία σε εστιατόριο του Μιλάνου, με 50 ώρες δουλειάς έναντι 1.200 ευρώ τον μήνα, δεν ήταν αυτό το οποίο προσδοκούσε με την επιστροφή της. Η Ντι Μάρτζο άνοιξε το δικό της εστιατόριο στη γενέτειρά της Γκαέτα, μια παραθαλάσσια πόλη ανάμεσα στη Ρώμη και τη Νάπολη. Σύντομα, όμως κι εκεί αντιμετώπισε προβλήματα. Πέρυσι, η αύξηση του κόστους προμηθειών την ανάγκασε να κλείσει για τρεις μήνες κατά τη διάρκεια της χειμερινής χαμηλής περιόδου και δεν μπόρεσε να πάρει δάνειο από την τράπεζά της για έναν τομέα που θεωρείται επικίνδυνος μετά την πανδημία.

Υπουργείο… Γαστρονομικής Κυριαρχίας

Η κυβέρνηση της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι έχει προχωρήσει στη σύσταση υπουργείου (εντάσσεται στο υπουργείο Γεωργίας) για τη Γαστρονομική Κυριαρχία στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για την ενίσχυση της εθνικής… γαστριμαργικής υπερηφάνειας. Ο υπουργός Φραντσέσκο Λολομπριγκίτα πρότεινε τον Μάρτιο τη σύσταση ομάδας εργασίας από γευσιγνώστες για την παρακολούθηση των προτύπων ποιότητας στα ιταλικά εστιατόρια σε όλο τον κόσμο, ώστε να αποφεύγεται το ενδεχόμενο οι σεφ να κάνουν λάθος στις συνταγές ή να χρησιμοποιούν υλικά που δεν είναι ιταλικά.

Κατώτατος μισθός

Την ίδια ώρα, ωστόσο, η κυβέρνηση αντιτίθεται στις εκκλήσεις των συνδικάτων και των εργαζομένων για την καθιέρωση κατώτατου μισθού. Ο Αντόνιο Μπασού, ένας 28χρονος σεφ από τη Σαρδηνία που εργάζεται σε ένα εστιατόριο υψηλών προδιαγραφών στη Βαρκελώνη, δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters ότι οι ισπανικοί μισθοί είναι χαμηλότεροι από ό,τι στη βόρεια Ευρώπη, αλλά οι συνθήκες εργασίας εξακολουθούν να είναι πολύ καλύτερες απ’ ό,τι στην πατρίδα του. Στην Ισπανία ένας σεφ θα έχει μια κανονική σύμβαση αορίστου χρόνου που θα βασίζεται σε 40 ώρες την εβδομάδα με δύο ρεπό, ενώ στην Ιταλία το πιθανότερο είναι να προσληφθεί με προσωρινή ή καθόλου σύμβαση.

Ειδήσεις σήμερα

Καλάθι Χριστουγέννων: Για ψώνια με δύο… εορταστικά καλάθια

Τατιάνα Μπλάτνικ: «Χρόνια πολλά mamasita» – Η τρυφερή αφιέρωση στη μητέρα της

Γη της Ελιάς: Πότης και Αποστόλης στο κρατητήριο

Βραχονησίδες Σπράτλι: Τα «Ίμια» του Ειρηνικού

UEFA: Μακάμπι Χάιφα, Μπάτσκα Τόπολα, Ελσίνκι ενημερώθηκαν για το ενδεχόμενο να γίνουν τα ματς με τις ελληνικές ομάδες χωρίς κόσμο

Λιονέλ Μέσι: Μιλούσε με πρώην του Νεϊμάρ