Στο επίκεντρο αυτής της κλιμακούμενης κρίσης βρίσκεται Το Global Fire Power,που έδωσε στη δημοσιότητα την λίστα με τις στρατιωτικές δυνάμεις κάθε χώρας. Το Ιράν βρισκόταν μία θέση πιο πάνω από το Ισραήλ. Πριν από αρκετά χρόνια, ο υποστράτηγος του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης υποστράτηγος Hossein Salami, ισχυρίστηκε ότι «Το Ισραήλ θα μπορούσε να ανατιναχτεί με μία μόνο επιχείρηση».

Στρατός και αριθμοί

Η επιθυμία του Ιράν για την καταστροφή του Ισραήλ είναι μια εξαιρετικά δημόσια και γνωστή πραγματικότητα, μια θέση που δηλώνεται δυνατά και εγείρει μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με τις στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν και του Ισραήλ, τα αντίστοιχα οπλοστάσιά τους και το επίπεδο της τακτικής τους επάρκειας.

Τι ακριβώς θα μπορούσε να συμβεί σε έναν πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν;

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Sun, το Ιράν βρίσκεται πίσω από το Ισραήλ όσον αφορά τον αμυντικό προϋπολογισμό, αλλά το Ιράν προηγείται κατά πολύ του Ισραήλ όσον αφορά τον αριθμό των ενεργών στρατευμάτων.

O αμυντικός προϋπολογισμός του Ισραήλ είναι 24,2 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ ο αμυντικός προϋπολογισμός του Ιράν είναι 9,9 δισεκατομμύρια δολάρια.

Μιλώντας για την αεροπορική ισχύ, το Ισραήλ διαθέτει 612 αεροπλάνα και το Ιράν 551 αεροπλάνα.

Ωστόσο, όσον αφορά τα άρματα μάχης, το Ιράν έχει σχεδόν διπλάσια δύναμη από το Ισραήλ. Το Ισραήλ διαθέτει 2.200 και το Ιράν 4071 άρματα μάχης.

Το Ιράν προηγείται του Ισραήλ και στη στρατιωτική δύναμη της θάλασσας. Το Ισραήλ διαθέτει 67 πολεμικά πλοία, ενώ το Ιράν διαθέτει έναν μακρόχρονο στόλο 101 πολεμικών πλοίων.

Εκτός από αυτό, το Ισραήλ διαθέτει 43 χιλιάδες τεθωρακισμένα οχήματα, ενώ το Ιράν έχει 65 χιλιάδες τεθωρακισμένα οχήματα.

Το Ιράν είναι επίσης βαρύτερο από το Ισραήλ όσον αφορά τον αριθμό των στρατευμάτων. Το Ισραήλ διαθέτει 1,73 εκατομμύρια στρατιώτες, ενώ το Ιράν έχει 5,75 εκατομμύρια ενεργούς στρατιώτες.

Τέλος, σύμφωνα με αναφορές διεθνών μέσων ενημέρωσης, το Ισραήλ διαθέτει σήμερα 80 πυρηνικές βόμβες, ενώ το Ιράν δεν διαθέτει επισήμως πυρηνικές βόμβες. Είναι σαφές ότι μόνο με βάση την ατομική βόμβα, το Ισραήλ μπορεί να νικήσει το Ιράν στον πόλεμο.

Πού βρίσκει το Ιράν τα όπλα του;

Οι διεθνείς κυρώσεις έχουν αποκόψει το Ιράν από όπλα υψηλής τεχνολογίας και στρατιωτικό εξοπλισμό που κατασκευάζεται στο εξωτερικό, όπως τανκς και μαχητικά αεροσκάφη. Κατά τη διάρκεια του οκταετούς πολέμου του Ιράν με το Ιράκ τη δεκαετία του 1980, λίγες χώρες ήταν πρόθυμες να πουλήσουν όπλα στο Ιράν. Όταν ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ έγινε ανώτατος ηγέτης του Ιράν το 1989, ένα χρόνο μετά το τέλος του πολέμου, ανέθεσε στους Φρουρούς να αναπτύξουν μια εγχώρια βιομηχανία όπλων και διέθεσε πόρους για την προσπάθεια αυτή, η οποία αναφέρθηκε ευρέως στα ιρανικά μέσα ενημέρωσης. Ήθελε να διασφαλίσει ότι το Ιράν δεν θα χρειαζόταν ποτέ ξανά να βασίζεται σε ξένες δυνάμεις για τις αμυντικές του ανάγκες.

Σήμερα, το Ιράν κατασκευάζει μεγάλη ποσότητα πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο εσωτερικό του και έχει δώσει προτεραιότητα σε αυτή την αμυντική παραγωγή, δήλωσαν οι ειδικοί. Οι προσπάθειές του να κατασκευάσει τεθωρακισμένα οχήματα και μεγάλα ναυτικά σκάφη έχουν συναντήσει μικτά αποτελέσματα. Εισάγει επίσης μικρά υποβρύχια από τη Βόρεια Κορέα, ενώ επεκτείνει και εκσυγχρονίζει τον εγχώρια παραγόμενο στόλο του, σύμφωνα με πληροφορίες από τους New York Times.

Ισραήλ εναντίον Ιράν: Τα πυραυλικά τους οπλοστάσια, οι δυνατότητες και τα πλεονεκτήματα

Το Center for Strategic and International Studies (CSIS), αναφέρει ότι το Ιράν διαθέτει το μεγαλύτερο και πιο διαφοροποιημένο πυραυλικό οπλοστάσιο στη Μέση Ανατολή, με χιλιάδες βαλλιστικούς πυραύλους και βλήματα cruise, τα οποία μπορούν να χτυπήσουν στόχους μέχρι το Ισραήλ και τη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Συνοπτικά, το Ιράν διαθέτει σε επιχειρησιακή λειτουργία και υπό ανάπτυξη τα παρακάτω

Τακτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι μικρού βεληνεκούς:

Fateh-110 με εμβέλεια από 200 έως 300 χιλιόμετρα.
Fateh-313 με εμβέλεια έως 500 χιλιόμετρα.
Qiam-1 με εμβέλεια από 700 έως 800 χιλιόμετρα.
Shahab-1 με εμβέλεια από 285 έως 330 χιλιόμετρα.
Shahab-2 με εμβέλεια έως 500 χιλιόμετρα.
Tondar-69 με εμβέλεια έως 150 χιλιόμετρα.
Zolfaghar με εμβέλεια έως 700 χιλιόμετρα.

Βαλλιστικοί πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς:

Sejjil με εμβέλεια 2.000 χιλιόμετρα.
Shahab-3 με εμβέλεια 1.300 χιλιόμετρα.
Emad (έκδοση του Shahab-3) με εμβέλεια 1.700 χιλιόμετρα.
Ghadr-1 (έκδοση του Shahab-3) με εμβέλεια 1.950 χιλιόμετρα.

Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ έχει αναπτύξει τους δικούς του βαλλιστικούς πυραύλους που είναι οι

Lora – βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς με μέγιστη εμβέλεια 280 χιλιόμετρα.
Jericho 2 – βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς με μέγιστη εμβέλεια 3.500 χιλιόμετρα.
Jericho 3 – διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος με μέγιστη εμβέλεια 6.500 χιλιόμετρα.

Iron Dome, Σφεντόνα του Δαυίδ και Arrow: Ο τριπλός θόλος που προστατεύει το Ισραήλ από επιθέσεις

Η επίθεση που εξαπέλυσε το Ιράν το βράδυ της Τρίτης κατά του Ισραήλ με 181 βαλλιστικούς πυραύλους ανάγκασε σχεδόν 10 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την ισραηλινή επικράτεια να παραμείνουν σε καταφύγια για να προφυλαχθούν από την μαζική αυτή προβολή ισχύος, η οποία ωστόσο κρίθηκε τελικά ως αποτυχία, αφού δεν καταστράφηκαν.

Από την επίθεση με τους 181 βαλλιστικούς πυραύλους σημειώθηκαν μόνο δυο ελαφριοί τραυματισμοί στο Ισραήλ και ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε από συντρίμμια πυραύλου που κατέπεσαν στην Ιεριχώ, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Επίσης μεμονωμένα συντρίμμια πυραύλων προκάλεσαν υλικές ζημιές, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίσει επιτυχημένη την δράση των δυνάμεων αεροπορικής άμυνας.

Αυτό οφείλεται στην πολυεπίπεδη αντιπυραυλική προστασία του Ισραήλ από τρία διαφορετικά συστήματα αεροπορικής άμυνας, το Iron Dome για την αναχαίτιση απειλών μικρής εμβέλειας, το David’s Sling (Σφεντόνα του Δαυίδ) για την αναχαίτιση απειλών μεσαίας έως μεγάλης εμβέλειας και τα συστήματα Arrow για την αναχαίτιση απειλών μεγάλης εμβέλειας (π.χ βαλλιστικών πυραύλων).

Ας δούμε όμως τι είναι το κάθε σύστημα ξεχωριστά.

Το Iron Dome

Μετά τον πόλεμο Ισραήλ και Χεζμπολάχ το 2006, στην οποία η σιιτική λιβανέζικη οργάνωση προκάλεσε μεγάλες ζημιές και σκότωσε δεκάδες Ισραηλινούς με μαζικές εκτοξεύσεις ρουκετών, οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να αναπτύξουν ένα σύστημα αεράμυνας για την αναχαίτιση αυτών των απειλών. Μέσα σε περίπου πέντε χρόνια το πρώτο σύστημα Iron Dome ήταν έτοιμο και τέθηκε σε επιχειρησιακή λειτουργία, αναχαιτίζοντας την πρώτη του επίθεση τον Απρίλιο του 2011. Έκτοτε αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά και αποτελεσματικά συστήματα αεράμυνας διεθνώς.

Χρησιμοποιείται για να εξουδετερώνει επιθέσεις μικρής εμβέλειας, όπως ρουκέτες και βλήματα πυροβολικού διαμετρήματος 155 χιλιοστών με εμβέλεια έως και 70 χιλιόμετρα, υπό κάθε είδους καιρικές συνθήκες, ημέρα ή νύχτα. Μπορεί να αντιμετωπίσει πολλαπλές απειλές ταυτόχρονα και έχει την ικανότητα να αξιολογεί ποιες ρουκέτες απειλούν πραγματικά κατοικημένες περιοχές και ποιες όχι, στοχεύοντας τις πραγματικά επικίνδυνες απειλές.

Αποτελείται από τρία βασικά τμήματα, το σύστημα ραντάρ, το σύστημα ελέγχου πυρός και το σύστημα εκτόξευσης πυραύλου αναχαίτισης τύπου Tamir. Μία πυροβολαρχία αποτελείται από μία μονάδα ραντάρ και τρεις εκτοξευτές, με τον κάθε εκτοξευτή να περιέχει 20 αναχαιτιστικούς πυραύλους. Κάθε πυροβολαρχία θεωρείται πως είναι ικανή να προστατέψει μία αστική περιοχή έκτασης περίπου 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων και την επανδρώνουν περίπου εκατό άτομα. Στην χθεσινή επίθεση του Ιράν, αρκετοί δήλωσαν ότι το Iron Dome απέτυχε, ωστόσο είναι λάθος ισχυρισμός αφού το Iron Dome δεν έχει σχεδιαστεί ούτε λειτουργεί για την αναχαίτιση βαλλιστικών πυραύλων. Αυτή την ευθύνη έχουν τα παρακάτω συστήματα.

David’s Sling (Σφεντόνα του Δαυίδ)

Το δεύτερο επίπεδο της αντιαεροπορικής πυραυλικής «ομπρέλας» του Ισραήλ είναι το σύστημα David’s Sling, που αναπτύχθηκε από την ισραηλινή εταιρεία Rafael και την αμερικανική εταιρεία Raytheon και τέθηκε σε επιχειρησιακή λειτουργία το 2017. Έχει σχεδιαστεί για να αναχαιτίζει εχθρικά αεροσκάφη, πυραύλους cruise, και τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους αλλά και βλήματα μεσαίους και μεγάλου βεληνεκούς σε εμβέλεια μέχρι και 300 χιλιόμετρα.

Εκτοξεύει τον ισχυρό και ιδιαίτερα ευέλικτο πύραυλο αναχαίτισης τύπου Stunner, ο οποίος έχει την ικανότητα να εξουδετερώνει σύγχρονους βαλλιστικούς πυραύλους. Τα συστήματα David’s Sling αντικατέστησαν τα συστήματα Patriot που διέθετε το Ισραήλ και μάλιστα η Φινλανδία υπέγραψε πέρσι συμφωνία προμήθειάς τους, αναγνωρίζοντας την ακρίβεια, αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα που προσφέρουν για την προστασία των στρατηγικών υποδομών της.

Arrow 2-3

Το τρίτο και τελευταίο στάδιο της αντιπυραυλικής «ασπίδας» του Ισραήλ είναι τα συστήματα τύπου Arrow-2 και Arrow-3, που χρησιμοποιούνται κυρίως για την εξουδετέρωση εχθρικών βαλλιστικών πυραύλων και απειλών σε μεγάλη εμβέλεια. Αναπτύχθηκε από κοινού από τον Ισραηλινό Οργανισμό Πυραυλικής Άμυνας (Israel Missile Defense Organization) και την Υπηρεσία Πυραυλικής Άμυνας (Missile Defense Agency) των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το σύστημα αεράμυνας τύπου Arrow-2 τέθηκε σε επιχειρησιακή λειτουργία για πρώτη φορά το 2000 και έκτοτε έχουν αναπτυχθεί νέες διαμορφώσεις για την διαρκή αναβάθμιση των δυνατοτήτων του. Αποτελεί τον κύριο «εξολοθρευτή» εχθρικών βαλλιστικών πυραύλων εδώ και δύο δεκαετίες και το 2020 κατάφερε σε δοκιμή να αναχαιτίσει βαλλιστικό πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς. Μια πυροβολαρχία κοστίζει περίπου 170 εκατομμύρια δολάρια και οι πύραυλοι αναχαιτίζουν απειλές εντός της ατμόσφαιρας.

Από την άλλη, το σύστημα αεράμυνας τύπου Arrow-3 χρησιμοποιεί μια αποσπώμενη κεφαλή που συγκρούεται με το στόχο και είναι σχεδιασμένο για να αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους έξω από την ατμόσφαιρα της Γης, σε ύψος που επιτρέπει την ασφαλή καταστροφή οποιασδήποτε μη συμβατικής κεφαλής, ενώ ακόμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή εχθρικών δορυφόρων. Διαφέρει ως προς το Arrow-2, διότι οι πύραυλοι που εκτοξεύει έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια και μεγαλύτερη ταχύτητα, αφού η εμπλοκή γίνεται στο διάστημα.

Συμπερασματικά, η ολοκληρωμένη και πολυεπίπεδη αντιπυραυλική άμυνα απέναντι σε κάθε είδους εναέρια απειλή, σε συνδυασμό με την χρήση προηγμένων ραντάρ και πολύτιμης εμπειρίας από πρόσφατες και προηγούμενες συγκρούσεις, είναι οι λόγοι για τους οποίους κατάφεραν οι Ισραηλινοί να αντιμετωπίσουν την ιρανική επίθεση της 1ης Οκτωβρίου 2024, δίχως ανθρώπινη απώλεια και ζημιές σε βάσεις και υποδομές.