Ο βρετανικός «Economist» θυμάται μία χαρακτηριστική φράση που περιγράφει την κούρσα διαδοχής και χρεώνεται στον Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος το 2003, τέσσερα χρόνια προτού διεκδικήσει την προεδρία, παραδέχτηκε ότι «σκέφτεται το κορυφαίο αξίωμα στη χώρα, και όχι μόνο όταν ξυρίζεται, κάθε πρωί». Το σχόλιο σηματοδοτεί την έναρξη του μακροχρόνιου και δύσκολου αγώνα του να διαδεχθεί το αφεντικό του, Ζακ Σιράκ, κάτι που κατάφερε το 2007.
Τρεις πρωτοκλασάτοι πολιτικοί και συνεργάτες του προέδρου θεωρούνται οι πλέον ικανοί και αρκετά φιλόδοξοι για να αναδειχθούν στην κορυφή της ηγεσίας του κόμματος «Αναγέννηση» (πρώην «Εμπρός»), μια κοινοπραξία που δημιούργησε ο Μακρόν με σοσιαλδημοκράτες, σοσιαλφιλελεύθερους, κεντρώους και μετριοπαθείς δεξιούς.
Οι βασικοί δελφίνοι είναι ο νυν δήμαρχος της Χάβρης, Εντουάρντ Φιλίπ, ο υπουργός Οικονομικών, Μπρουνό Λε Μερ, και το πλέον προβεβλημένο πρόσωπο της γαλλικής κυβέρνησης, ο υπουργός Εσωτερικών, Ζεράλντ Νταρμανέν. Ο Μακρόν θα είναι 49 ετών όταν θα κληθεί να απομακρυνθεί από την προεδρία και να αφήσει χώρο σε άλλους υποψήφιους προέδρους, ένα συνταγματικό όριο που ο ίδιος προσφάτως χαρακτήρισε «καταραμένες ανοησίες» κατά τη διάρκεια συνάντησής του με άλλους πολιτικούς ηγέτες.
Ζεράλντ Νταρμανέν
Η πολιτική φιλοδοξία του Νταρμανέν έγινε ξεκάθαρη -όπως καταγράφηκε από τον γαλλικό Τύπο- τον περασμένο μήνα, όταν οργάνωσε στην πόλη Τουρκουάν στα σύνορα Γαλλίας-Βελγίου, όπου στο παρελθόν διετέλεσε δήμαρχος, μια πολιτική εκδήλωση με αφορμή τη χάραξη πολιτικής στρατηγικής, που όμως είχε αέρα προεκλογικής εκστρατείας. Ο ίδιος έχει εμφανιστεί ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στον Μακρόν, ενώ πλασάρει τον εαυτό του ως άνθρωπο που μπορεί να απευθυνθεί στον πολίτη χωρίς την «ξύλινη γλώσσα» που χαρακτηρίζει τους πολιτικούς, καθώς περηφανεύεται για την αστική καταγωγή του. «Εάν οι κυρίαρχοι πολιτικοί δεν μπορούν να βρουν τρόπο να μιλήσουν στην ψήφο της εργατικής και της μεσαίας τάξης», δήλωσε, «η νίκη της Λεπέν το 2027 θα είναι αρκετά πιθανή».
Εντουάρντ Φιλίπ
Ο Εντουάρντ Φιλίπ, πρώην πρωθυπουργός και δήμαρχος της Χάβρης εδώ και τρία χρόνια, είναι ο δημοφιλέστερος Γάλλος πολιτικός με ποσοστό 55%, 13 ποσοστιαίες μονάδες μπροστά από τη Λεπέν, που βρίσκεται στην ένατη θέση, και 18 μονάδες μπροστά από τον υπουργό Εσωτερικών, που φιγουράρει στη 18η θέση, ενώ ο Μακρόν έχει καταποντιστεί με 32% στην 23η θέση (δημοσκόπηση Ifop).
Ενδεικτικό των φιλοδοξιών του και των πολιτικών ερεισμάτων που διαθέτει αποτελεί το γεγονός ότι μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση Μακρόν το 2020 ίδρυσε το πολιτικό κίνημα «Ορίζοντες», που μετέχει στην κυβέρνηση μειοψηφίας του Μακρόν.
Μπρουνό Λε Μερ
Παρότι υπουργός Οικονομικών, ο Μπρουνό Λε Μερ είναι ο δεύτερος δημοφιλέστερος πολιτικός στη Γαλλία (με ποσοστό 46%), έναν τίτλο που θα ζήλευαν πολλοί ομόλογοί του σε άλλες χώρες. Οπως σημειώνει ο «Economist», κρατάει τα ηνία του υπουργείου για το μεγαλύτερο διάστημα από τότε που συστάθηκε η Πέμπτη Δημοκρατία το 1958 και δεν είναι απίθανο να αισθανθεί πως θέλει να εξερευνήσει τις πολιτικές του δυνατότητες για τον προεδρικό θώκο.
Πάντως, πέρα από τα νομοσχέδια για τα οικονομικά της χώρας και τις απόπειρες τιθάσευσης του πληθωρισμού, ο Λε Μερ έχει μονοπωλήσει την εγχώρια επικαιρότητα και για άλλα ζητήματα. O Λε Μερ προκάλεσε σάλο τον περασμένο Μάιο στη Γαλλία, όταν λίγες ώρες πριν από την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από οίκο αξιολόγησης, εκδόθηκε ερωτικό μυθιστόρημα που συνέγραψε και περιλάμβανε μία τολμηρή ερωτική σκηνή. Ο ίδιος αναγκάστηκε να ξεκαθαρίσει με δηλώσεις του ότι είναι πλήρως επικεντρωμένος στην ανάπτυξη και στην καταπολέμηση του πληθωρισμού μετά τα πυρά που δέχθηκε από πολιτικούς αντιπάλους και σχολιαστές.