Στις 19 Σεπτεμβρίου 2024, παρουσιάστηκε στη Φλόριντα και στην κορυφαία προωθημένη αεροπορική βάση των ΗΠΑ στο Κατάρ, η σε βάθος ανάλυση της απειλής από το Ιράν για τις βάσεις των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή (από την Αίγυπτο μέχρι τον Κόλπο των πετρελαίων). Η έκθεση επικεντρώνεται στην απειλή που προκύπτει από τη στρατηγική ευπάθεια της τρέχουσας σειράς των καθοριστικής σημασίας βάσεων των ΗΠΑ στην περιοχή του Κόλπου ως και την επείγουσα ανάγκη για μια μεγάλη στροφή, δεδομένων πλέον των πολυδιάστατων δυνατοτήτων της Τεχεράνης.
Η έκθεση τονίζει ότι οι προηγμένες δυνατότητες του Ιράν σε βαλλιστικούς πυραύλους, πυραύλους κρουζ και UAV/drones θέτουν τις βάσεις των ΗΠΑ σε σοβαρό κίνδυνο κατά τη διάρκεια ενός πολέμου. Οι βάσεις των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, όπως η Aλ-Ουντέιντ στο Κατάρ, η Aλ Ντάφρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οι βάσεις στο Μπαχρέιν (έδρα του 5ου Αμερικανικού Στόλου στη Μανάμα) και στο Κουβέιτ, κατασκευάστηκαν αρχικά για να αντιμετωπίσουν διαφορετικές απειλές τις τελευταίες δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένης της σοβιετικής απειλής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν και κατά του ISIS.
Το Ιράν, το οποίο έχει δώσει έμφαση στις επιθετικές του ικανότητες τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο αύξησε τον αριθμό των πυραύλων και των συστημάτων UAV στο οπλοστάσιό του, αλλά βελτίωσε επίσης την ακρίβειά τους και επέκτεινε το βεληνεκές τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο κίνδυνος μιας μαζικής επίθεσης στις βάσεις των ΗΠΑ (ιδιαίτερα εκείνες που βρίσκονται κοντά στο Ιράν) είναι μια απτή και ξεκάθαρη απειλή. Προειδοποιεί ότι οι προηγμένες δυνατότητες κρούσης του Ιράν τού επιτρέπουν να ρίξει σε αμερικανικές και περιφερειακές βάσεις μεγάλο αριθμό πυραύλων και UAV, που θα μπορούσαν να κατακλύσουν τα συστήματα αεράμυνας των ΗΠΑ και να βλάψουν σοβαρά ζωτικής σημασίας υποδομές (κορεσμός).
Τα κράτη του Κόλπου
Η κύρια λύση που πρότεινε είναι να μετακινηθούν οι βάσεις των ΗΠΑ πιο δυτικά στη Μέση Ανατολή, πιο μακριά από την πηγή των ιρανικών απειλών. Πρότεινε την ανάπτυξη ενός ευέλικτου δικτύου βάσεων που θα περιλαμβάνει τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, το Ομάν, την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Αυτές οι βάσεις θα βρίσκονται πιο μακριά από το βεληνεκές των πυραύλων του Ιράν, καθιστώντας δυσκολότερο για την Τεχεράνη να τις χτυπήσει μέσω μιας κρίσιμης μάζας επιθέσεων, ακόμη κι αν εξακολουθούν να βρίσκονται σε απόσταση κρούσης. Αλλά αν συμβεί, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να μεταφέρουμε τα μαχητικά μας και τα βομβαρδιστικά μας σε περιοχές όπου οι Ιρανοί έχουν πολύ πιο δύσκολο πρόβλημα να μας βρουν. Επιβεβαιώθηκε περαιτέρω από την κακοήθη συμπεριφορά του Ιράν, η οποία έπεισε τελικά τα κράτη του Κόλπου ότι μια συλλογική προσέγγιση για την αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα είναι απαραίτητη και εφικτή χωρίς να θυσιάζεται η κυριαρχία. Το 2021 και το 2022, έγιναν μυστικές συσκέψεις των αρχηγών των Γενικών Επιτελείων των αραβικών κρατών στις οποίες συμμετείχαν βασικοί Αραβες στρατιωτικοί ηγέτες, καθώς και ο αρχηγός των ΙDF. Σε αυτές τις συναντήσεις κατέστη σαφές ότι η απειλή των ιρανικών πυραύλων και drones ήταν υπαρξιακή για τα κράτη του Κόλπου, καθώς και για το Ισραήλ.
Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να λειτουργούν ως ο έντιμος μεσίτης σε αυτή τη συμφωνία. Παραμένουν η απαραίτητη χώρα. Παρά την ανάγκη να μετακινηθούν οι περισσότερες δυνάμεις προς τα δυτικά, αυτό δεν σημαίνει την πλήρη εγκατάλειψη των υπαρχουσών βάσεων. Η βάση Aλ Ουντεΐντ στο Κατάρ και για το αν θα συνεχιστεί η λειτουργία της εκεί είναι πολιτική υπόθεση, όχι στρατιωτική, αλλά η συγκεκριμένη βάση εξακολουθεί να είναι σημαντικό πλεονέκτημα στη δομή της περιφερειακής διάταξης από αμερικανικής σκοπιάς.
Το Κατάρ έχει επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για την αναβάθμιση της βάσης Al-Udeid, ενισχύοντας την κατάστασή του ως σημαντικό κόμβο για τις δυνάμεις των ΗΠΑ στον Κόλπο. Σύμφωνα με τον στρατηγό, η ώρα για μια αμερικανική αναδιάταξη είναι τώρα, για να βελτιωθεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα και η αποτροπή κατά του Ιράν και να προστατευθούν τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Τα βήματα που περιγράφονται (παρακάτω στα συμπεράσματα) περιλαμβάνουν όχι μόνο την απαραίτητη στρατηγική προσαρμογή στις τρέχουσες στρατιωτικές απειλές, αλλά και την ενίσχυση περιφερειακών συμμαχιών και συνεργασιών που αποσκοπούν να αποτρέψουν το Ιράν από άμεσες επιθετικές ενέργειες. Επιπρόσθετα αναγνώρισε ότι είναι αμφίβολο αν αυτό το σχέδιο θα επηρεάσει τις δραστηριότητες του ευρύτερου σιιτικού άξονα του Ιράν και των πληρεξουσίων του σε όλη τη Μέση Ανατολή, όπως η Χεζμπολάχ και οι σιιτικές πολιτοφυλακές της Μεσοποταμίας.
Σε κάθε σενάριο μεγάλης σύγκρουσης με το Ιράν, ο κεντρικός λογισμός θα είναι η μέτρηση του πόσο καιρό οι Ιρανοί θα μπορούσαν να αντέξουν βομβαρδισμό με drone και πυραύλους των γειτόνων τους, εν όψει των προσπαθειών των ΗΠΑ να χτυπήσουν τα συστήματα εκτόξευσης και τις εγκαταστάσεις διοίκησης και ελέγχου. Ενας τέτοιος πόλεμος θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την αμερικανική χρήση αεροσκαφών κρούσης, τάνκερ ως και αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας. Ωστόσο, τα αεροσκάφη κρούσης των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή είναι σε τοποθεσίες κατά μήκος της νότιας ακτής του Περσικού Κόλπου και σε περίπτωση σύγκρουσης, οι ιρανικοί πύραυλοι μπορούν να τα φτάσουν σε χρονικό διάστημα πέντε λεπτών ή λιγότερο. Αυτό θα επιδεινωνόταν από το γεγονός ότι οι εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού και επανεξοπλισμού αυτών των βάσεων είναι σε μεγάλο βαθμό ακίνητες και επομένως ευάλωτες στις ιρανικές εναέριες επιθέσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να παρακάμψουν την άμυνα των ΗΠΑ σε ζωτικές εγκαταστάσεις κατά μήκος του Κόλπου.
ΜΕΙΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ
Η μικρή απόσταση, το πλεονέκτημα των Ιρανών
Παρόλο που οι ΗΠΑ λειτουργούν προηγμένα αμυντικά συστήματα όπως το Patriot-3 και το σύστημα THAAD, επισημαίνεται ότι σε περίπτωση επίθεσης μεγάλης κλίμακας ενδέχεται να κατακλυστούν και να μην μπορούν να υπερασπιστούν όλες τις βάσεις στην περιοχή. Επιπλέον, η γεωγραφική θέση των βάσεων, καθώς είναι πολύ κοντά στο Ιράν, παρέχει στους Ιρανούς ένα σημαντικό πλεονέκτημα, καθώς μπορούν να εξαπολύσουν επιθέσεις γρήγορα. Αυτό μειώνει τον χρόνο προειδοποίησης για τις δυνάμεις των ΗΠΑ και δημιουργεί μια κατάσταση όπου αυτές οι βάσεις είναι ευάλωτες. Ως μέρος αυτών των απειλών, αναφέρεται η εκτεταμένη ιρανική επίθεση στο Ισραήλ τον Απρίλιο του 2024, όπου το Ιράν προσπάθησε να χτυπήσει κρίσιμους στόχους στο Ισραήλ χρησιμοποιώντας περίπου 300 πυραύλους και drones. Αν και η επίθεση απέτυχε, κυρίως λόγω της κοινής άμυνας του Ισραήλ και των ΗΠΑ, η επίθεση χρησίμευσε ως προειδοποιητικό σημάδι σε ολόκληρη την περιοχή σχετικά με την ικανότητα του Ιράν να πραγματοποιήσει επίθεση μεγάλης κλίμακας.
Μια άλλη επιβεβαίωση αυτού ήρθε στην πρόσθετη επίθεση κατά του Ισραήλ από το Ιράν την 1η Οκτωβρίου 2024, όπου το Ιράν εκτόξευσε περίπου 200 βαλλιστικούς πυραύλους στο ισραηλινό έδαφος. Αντιμετωπίζοντας την απειλή, ο κορυφαίος στρατηγός παρουσίασε σειρά στρατηγικών βημάτων που στοχεύουν στη διασφάλιση της ικανότητας των ΗΠΑ να προστατεύουν τα στρατιωτικά τους μέσα και να αποτρέπουν το Ιράν από περαιτέρω επιθετικές ενέργειες.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Συμπερασματικά αυτή η νέα έκθεση συνιστά στις ΗΠΑ:
– Επανεξέταση για το πού βρίσκονται τα στρατιωτικά μέσα των ΗΠΑ στην περιοχή, τόσο σε καθημερινή βάση όσο και σε βάση έκτακτης ανάγκης.
– Συνεργασία με το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, την Ιορδανία, το Ομάν και την Αίγυπτο για να εντοπίσουν βάσεις όσο το δυνατόν πιο δυτικά όπου θα αναπτυχθούν αεροσκάφη, δυνατότητες συντήρησης, δυνατότητες ανεφοδιασμού καυσίμων και όπλων.
– Μεταφορά των χερσαίων συστημάτων αεράμυνας, με βάση προειδοποιήσεις και ενδείξεις πολέμου, από τις τρέχουσες τοποθεσίες τους κατά μήκος του Κόλπου σε βάσεις πιο δυτικά.
– Περαιτέρω ουσιαστικοποίηση και εκμετάλλευση από τη μετατόπιση του Ισραήλ το 2021 από την Περιοχή Ευθύνης της Ευρωπαϊκής Διοίκησης (EUCOM AOR) στην CENTCOM AOR της Κεντρικής Διοίκησης, εξετάζοντας τον πιθανό ρόλο του Ισραήλ σε εναλλακτικές δομές βάσεων.
– Συνέχιση της συνεργασίας της αεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας με φιλικά αραβικά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας για να κατανοήσουν ποιες πληροφορίες αισθητήρων πρέπει να μοιράζονται και πώς να κοινοποιούνται.
– Επικέντρωση στους απαραίτητους πόρους και τεχνικά μηνύματα για να αποτραπούν το Ιράν και οι πληρεξούσιοι-αντιπρόσωποί του από το να συνεχίσουν να αναλαμβάνουν φονικές επιθέσεις σε ολόκληρη την περιοχή.
– Υιοθέτηση μιας στάσης που να επιτρέπει στις ΗΠΑ να επανατοποθετούνται γρήγορα και συχνά με βάση τις περιφερειακές εξελίξεις.
Ειδήσεις σήμερα
Τέλη κυκλοφορίας 2024: Τι αλλάζει από εφέτος στην πληρωμή τους
Θλίψη στον Βόλο για το νεκρό βρέφος – Τι είναι το σπάνιο σύνδρομο Krabbe
Ταμείο Ανάκαμψης: Τα εμβληματικά έργα που ολοκληρώνονται το 2025
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Ποιες είναι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που απλοποιούνται