Γράφουν οι ΒΑΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΜΑΡΙΑ – ΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ

Οι περίπου 100.000 Ελληνες ομογενείς, οι οποίοι για αιώνες ζουν στην ευρύτερη περιοχή της Μαριούπολης της Ουκρανίας, βρέθηκαν -για άλλη μία φορά- στο επίκεντρο πολεμικής σύγκρουσης. Τα τελευταία οκτώ χρόνια είχαν μάθει να ζουν μέσα σε ένα περιβάλλον έντασης, αλλά η ρωσική εισβολή άλλαξε τα δεδομένα.

Η προστασία τους αποτελεί πρωταρχική μέριμνα της ελληνικής διπλωματίας και ήδη το υπουργείο Εξωτερικών έχει ξεδιπλώσει μία «βεντάλια» πρωτοβουλιών και κινήσεων προς αυτήν την κατεύθυνση. Την ίδια αγωνία μοιράζονται και οι συγγενείς τους που ζουν πλέον στη «μητέρα» Ελλάδα, καθώς δεν μπορούν εύκολα να επικοινωνήσουν μαζί τους, ενώ δύσκολες ώρες περνούν και οι Ελληνες που ζούσαν και δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά στις μεγάλες πόλεις της πολύπαθης Ουκρανίας.

«Το υπουργείο Εξωτερικών θα κάνει ό,τι μπορεί για να συμπαρασταθεί στους Ελληνες και στους ομογενείς που βρίσκονται εκεί. Επιπλέον, ενεργοποιήθηκε Ειδική Μονάδα για την παροχή βοήθειας τόσο στους Ελληνες πολίτες όσο και στους συγγενείς τους. Θέλω να θυμίσω ότι πριν από δύο εβδομάδες είχα επισκεφθεί την περιοχή, τόσο τη Μαριούπολη όσο και διάφορα χωριά στα οποία κατοικεί η ελληνική μειονότητα. Είχα τονίσει ότι, κατ’ εντολή του πρωθυπουργού, η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει κάθε προσπάθεια για την ασφάλεια και την προστασία των Ελλήνων στην περιοχή αυτή. Επαναλαμβάνω ότι η υπόσχεση αυτή θα τηρηθεί», διεμήνυσε ο Νίκος Δένδιας.

Παρ’ όλα αυτά, ομογενείς που έχουν επιστρέψει στην Ελλάδα ανησυχούν για την τύχη των συγγενών τους που έμειναν πίσω. «Με νοιάζει να σταματήσει να τρέχει αίμα. Να μην πεθαίνει ο κόσμος, οι νέοι, τα παιδιά», λέει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής η κ. Αλεξάνδρα, η οποία ζει και εργάζεται εδώ και 15 χρόνια στην Ελλάδα. Πίσω στην πατρίδα, όμως, την Ουκρανία, είναι οι δικοί της. Η κόρη της με τον γαμπρό της και τα δύο της εγγόνια και η αδελφή της με τα δύο ανίψια της. Αγόρια ενήλικα, για τα οποία η αδελφή της και η ίδια την Παρασκευή δεν μπορούσαν να σταματήσουν να κλαίνε υπό τον φόβο να τα πάρουν στον στρατό. «Η αδελφή μου μένει λίγο πιο μακριά από το Χάρκοβο, αλλά και εκεί τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Μου έλεγε στο τηλέφωνο ότι μέχρι το μεσημέρι (σ.σ.: της Παρασκευής) έπρεπε οι γιοι της να είναι έτοιμοι. Κανείς όμως δεν ξέρει τι θα γίνει τελικά. Το ίδιο άγχος έχω και για τον γαμπρό μου», πρόσθεσε. Την Πέμπτη έμεινε άυπνη παρακολουθώντας τις εξελίξεις και μιλώντας διαρκώς στα τηλέφωνα με τους δικούς της. «Η κόρη μου μένει πιο κοντά στην Πολωνία. Μάζεψε πράγματα και πάνε στο χωριό μήπως εκεί είναι πιο ήσυχα. Μου έλεγε: “Μαμά, ο κόσμος, ειλικρινά, δεν ξέρει τι να κάνει”», λέει μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Εχω ακούσει τα πάντα. Οτι δεν θα σταματήσει ο πόλεμος μέχρι να σκοτωθούν όλοι. Με πονάει η καρδιά μου. Σκοτώνονται νέα παιδιά και από την Ουκρανία και από τη Ρωσία. Γιατί; Η Ευρώπη τώρα γιατί δεν μας βοηθάει;», αναρωτήθηκε.

Την ίδια ώρα, ο Τάσος Τσιάμης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Κίεβο, βιώνει δραματικές στιγμές. «Οι Ουκρανοί είναι, από τη μία, νευριασμένοι για τη ρωσική εισβολή και, από την άλλη, απογοητευμένοι από τη στάση της Δύσης. Αγανακτισμένοι με τους δήθεν συμμάχους τους. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη», είπε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής. «Στο κέντρο του Κιέβου, όπου βρίσκεται το γραφείο μου, η ατμόσφαιρα, προς το παρόν (σ.σ.: την Παρασκευή), είναι ήρεμη. Μόνο Αστυνομία βλέπουμε. Μαθαίνουμε, όμως, ότι οι ρωσικές δυνάμεις είναι πολύ κοντά μας. Το σπίτι μου απέχει δέκα χιλιόμετρα από το κέντρο. Εκεί υπάρχουν ρωσικές δυνάμεις», πρόσθεσε. Προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία του και εύχεται να είναι ασφαλής η οικογένειά του. «Δεν πηγαίνω στο καταφύγιο, το γραφείο μου βρίσκεται σε υπόγειο και δεν χρειάζεται. Είμαστε σε επικοινωνία με την ελληνική πρεσβεία σε περίπτωση που χρειαστεί να εγκαταλείψουμε την περιοχή. Προς το παρόν, δεν το σκέφτομαι», υπογράμμισε. Περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή τόνισε ότι από τις 22:00 έως και τις 07:00 δεν κυκλοφορεί κανείς, καθώς υπάρχει απαγόρευση, και πως τις προηγούμενες ημέρες ο κόσμος έτρεχε στα σούπερ μάρκετ και τα φαρμακεία για να προμηθευτεί τα αναγκαία. Μάλιστα, πρόσθεσε ότι έχει επικοινωνία με Ελληνες που ζουν στο Κίεβο. «Εχουν κλειστεί στα σπίτια τους. Πολλοί δεν έχουν σκοπό να φύγουν. Εύχομαι να σταματήσουν οι εχθροπραξίες και να επικρατήσει ειρήνη στον τόπο», είπε.