Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος

2.Η συνδυασμένη (από τρεις από τις τέσσερις πλευρές) εισβολή του Πούτιν σε ουκρανικό έδαφος δεν είναι μόνο κατάφωρη παραβίαση κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και όλων των αρχών του ΟΗΕ, ΟΑΣΕ και της ευρωπαϊκής ασφάλειας, αλλά ντροπή για την ανθρωπότητα και τον διαχρονικό ευρωπαϊκό πολιτισμό. Δεν χρειάζεται αναφορά για τα όσα έχει κάνει στο εσωτερικό της χώρας του (περίπτωση Ναβάλνι), αφού το καθεστώς είναι εμπλεκόμενο σε συστηματικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε εξαφανίσεις αντιφρονούντων (π.χ. Αννα Πολιτόφσκαγια), σε δολοφονίες αντικαθεστωτικών (περίπτωση Αλεξάντερ Λιτβινένκο στο Λονδίνο κ.ά.) ως και σε βρόμικους-ισοπεδωτικούς πολέμους τύπου Τσετσενίας (δεύτερο), καθώς και απροκάλυπτων ξένων εισβολών. Μαζί με 6-7 άλλα «κράτη» είναι κράτος-παρίας με κομπλεξικές θέσεις, ενώ χαρακτηρίζεται από αναθεωρητικό αρρωστημένο εγωκεντρισμό. Συστηματικά χρησιμοποιεί ύπουλες, υβριδικές και παραπλανητικές θέσεις, είναι ταυτισμένο με μαφιόζικες οργανώσεις και χάκερ, και η Δύση θα πρέπει να χαράξει μία νέα στρατηγική απέναντι στην ανείπωτα προβληματική, εκκεντρική ως και οπισθοδρομική στάση του (με όλα τα διαθέσιμα μέσα της).

3.Η Ρωσία είχε εδώ και μήνες συγκεντρώσει περισσότερους από 150.000 μάχιμους στρατιώτες στα σύνορα της Ουκρανίας ως και άλλες 34.000 ελαφρά οπλισμένες αυτονομιστικές δυνάμεις στις φιλορωσικές αυτοαποκαλούμενες Δημοκρατίες -ανδρείκελα- στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ. Αυτή η δύναμη αντιστοιχεί σε περίπου δύο τρίτα των συνολικών χερσαίων δυνάμεων της Ρωσίας. Η μισή αεροπορία της Μόσχας αναπτύσσεται επίσης στην περιοχή. Η εισβολή στην Ουκρανία αναμένεται να είναι ο μεγαλύτερος πόλεμος στον κόσμο μετά την εισβολή υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, κατά την οποία αναπτύχθηκαν περίπου 175.000 στρατιώτες, και οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες της Δύσης έχουν προειδοποιήσει ότι θα οδηγήσει σε πολύ σοβαρές εξελίξεις στην Ευρώπη από το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Δυτικές αμυντικές πηγές επί μέρες επεσήμαναν ότι αναμένουν από τη Ρωσία να εισβάλει από «πολλαπλούς άξονες» επίθεσης (Μπελγκορόντ, Σενκίβκα από Λευκορωσία, Κριμαϊκή Χερσόνησο, Σούμι κ.ά.) με βασικό επίκεντρο, όπως αναμενόταν, την πρωτεύουσα, Κίεβο, η οποία έχει πληθυσμό περίπου 3 εκατομμυρίων. Εκτιμούσαν (όπως και ο υπογράφων) ότι ο Πούτιν επιδιώκει να επιτύχει «αλλαγή καθεστώτος» στο Κίεβο, περικυκλώνοντας την πόλη με το στρατό του (και αεραγήματα), ελπίζοντας να εκδιώξει τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι χωρίς να εμπλακεί σε φθοροποιό αστικό πόλεμο (δηλαδή σε μάχες κατοικημένων περιοχών).

4.Η Μ. Βρετανία είχε προειδοποιήσει ότι η διαβόητη ρωσική υπηρεσία κατασκοπείας FSB έχει αναλάβει να παραδώσει το Κίεβο και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας σε φιλορωσικά «στοιχεία», ενώ οι ΗΠΑ προχώρησαν περισσότερο και ισχυρίστηκαν ότι οι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν συντάξει λίστες Ουκρανών (προσωπικοτήτων) για να τους εγκαταστήσουν ως επικεφαλής σε περιοχές όπου ο στρατός τους θα αποκτήσει τον έλεγχο. Η Ουκρανία διαθέτει τακτικό στρατό που αριθμεί 125.600 άτομα, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS), αλλά είχε κινητοποιήσει με τις εφεδρείες της τουλάχιστον άλλους 36.000. Πολλοί πάντως στη Ουκρανία έχουν δηλώσει ότι είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν και υπάρχουν περίπου 300.000 άνθρωποι που έχουν στρατιωτική πείρα από τις μάχες του 2014 στο Κραματόρσκ, στο Σλαβιάνσκ, στο Ιλοβάις, στο Ντεμπάλτσεβε και στις ανατολικές επαρχίες, και είναι ικανοί να ενταχθούν σε αντάρτικο.

5.Ο στρατός του Κιέβου είναι συγκεντρωμένος σε μεγάλο βαθμό στα ανατολικά της χώρας, κοντά στην κατεχόμενη περιοχή του Ντονμπάς, και Δυτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι βασικός στόχος των αρχικών ρωσικών επιχειρήσεων ήταν και είναι η προσπάθεια υποβάθμισης των μάχιμων και αξιόπιστων δυνάμεων της Ουκρανίας. Η Ρωσία έχει επίσης σημαντικά πλεονεκτήματα στην αεροπορική ισχύ, αφού διαθέτει 1.172 μαχητικά αεροσκάφη έναντι 124 της Ουκρανίας, σύμφωνα με το IISS. Το ρωσικό ναυτικό κυριαρχεί στη Βόρεια Μαύρη Θάλασσα, όπου υπάρχουν ανησυχίες ότι το Κρεμλίνο μπορεί να προσπαθήσει να εξαπολύσει παράλληλα μια θαλάσσια επίθεση στα λιμάνια της Αζοφικής και Μαύρης Θάλασσας. Αν και η Ουκρανία βελτίωσε και προσπάθησε να εκσυγχρονίσει τις αμυντικές δυνατότητές της με υποστήριξη από τη Δύση ως και με έναν μικρό αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών TB2 από την Τουρκία, το μεγαλύτερο μέρος του στρατού και του εξοπλισμού της ανήκει σε παλαιότερες εκδόσεις των οποίων τα σχέδια χρονολογούνται από τη σοβιετική εποχή και είναι γνωστά στους Ρώσους επιτελείς του στρατηγού Βαλέρι Γκεράσιμοφ.

Δηλαδή οι Ρώσοι από την εποχή της αλήστου μνήμης Σοβιετίας γνωρίζουν την τοπογραφία, τον τρόπο του σκέπτεσθαι, τη στρατιωτική εκπαίδευση, καθώς και τα υπάρχοντα «κενά» της ουκρανικής άμυνας. Επίσης, πέραν των συμβουλών και αμυντικών όπλων, δεν υπήρξε άμεση στρατιωτική υποστήριξη από το ΝΑΤΟ, αφού η Ουκρανία δεν είναι μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας (εννοώ επιθετικά όπλα κ.ά.) και φυσικά δεν καλύπτεται από τις διατάξεις του Αρθρου 10 του Καταστατικού του ΝΑΤΟ.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Ειδήσεις σήμερα

• Πόλεμος στην Ουκρανία: Έλληνες περιγράφουν στον Ε.Τ. τις δραματικές στιγμές που ζουν
• Πόλεμος στην Ουκρανία: Ξεκίνησε η επίθεση στο Κίεβο – Πληροφορίες για κατάρριψη ρωσικού αεροσκάφους (Βίντεο και φωτογραφίες)
• Πόλεμος στην Ουκρανία: Live εικόνα από τα μέτωπα και λεπτό προς λεπτό όλες οι εξελίξεις
• Σοκ και δέος για αέριο και πετρέλαιο μετά την εισβολή στην Ουκρανία
• Πόλεμος στην Ουκρανία: Η άνιση μάχη Δαυίδ και Γολιάθ – Η σύγκριση…