Εδώ και πολλές μέρες το Παρίσι μοιάζει συχνά με πεδίο πολέμου. Η εργασιακή μεταρρύθμιση, ο νόμος «Ελ Κομρί» που προωθείται, έχει κατεβάσει στους δρόμους χιλιάδες πολίτες, συνδικάτα, ενώσεις και φυσικά τους γνωστούς και μη εξαιρετέους «μπαχαλάκηδες» που κάνουν γυαλιά καρφιά την πόλη του φωτός.

Τα επεισόδια έχουν γίνει καθημερινότητα για τους Παριζιάνους και όπως όλοι παραδέχονται, έχουν αποκτήσει διαφορετικό χαρακτήρα σε σχέση με παλαιότερες κινητοποιήσεις.

Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός πως στην κορυφή των διαδηλώσεων δεν βρίσκονται πια τα εργατικά συνδικάτα αλλά τα «μαύρα μπλοκ», οι λεγόμενοι casseurs, οι αναρχοαυτόνομοι που βγαίνουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν σπάζοντας και καίγοντας, εκδηλώνοντας την οργή τους απέναντι στο κράτος, με αφορμή την εργασιακή μεταρρύθμιση.

Εν τω μεταξύ η κατάσταση δεν ομαλοποιείται όσο περνούν οι μέρες όπως θα ανέμενε η γαλλική κυβέρνηση καθώς νέες κινητοποιήσεις έχουν εξαγγελθεί γι’ αυτή την εβδομάδα στον τομέα των μεταφορών, την ώρα που μόλις δύο από τα οκτώ διυλιστήρια της Γαλλίας λειτουργούν πλήρως, ένα στα πέντε πρατήρια βενζίνης εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πρόβλημα και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πλειοψηφία των πολιτών στηρίζει το κίνημα της διαμαρτυρίας.

Το προφίλ των «γνωστών-αγνώστων»

Ποια είναι, λοιπόν, η ταυτότητα των casseurs. Σύμφωνα με το περιοδικό L’ Obs ο σκληρός τους πυρήνας αποτελείται από antifa, αναρχοαυτόνομους και zadistes, ακτιβιστές οικολογικών οργανώσεων.

Σ’ αυτούς προστίθενται περιστασιακά μαθητές και φοιτητές, συχνά εύποροι, άνεργοι και συμβασιούχοι, μέλη από διάφορες κολλεκτίβες και «βετεράνοι ακροαριστεροί», κυρίως από μεσαία τάξη, ενώ τελευταία έχουν κάνει την εμφάνισή τους και ομάδες νέων από τα υποβαθμισμένα προάστια.

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Γάλλοι, αν και τελευταία έχουν εντοπιστεί ανάμεσά τους κι Ολλανδοί και γερμανοί. Ποιος είναι ο στόχος τους; «Το πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα και οι εκπροσωπήσεις του (τράπεζες, αστυνομικά τμήματα και οχήματα, διαφημιστικές πινακίδες).

«Στην πραγματικότητα την ώρα της συμπλοκής, ο νόμος Ελ Καμρί δεν υπάρχει, δεν δίνουμε δεκάρα, είμαστε εκεί για την αδρεναλίνη της σύγκρουσης με την αστυνομία».