Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία 10 χρόνια που η εκλογή του προέδρου γίνεται «ντέρμπι», δεδομένου ότι οι μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους να εναλλάσσονται στην προεδρία ανά 2,5 χρόνια.

H εν λόγω συμφωνία δεν ισχύει πλέον, με τους Χριστιανοδημοκράτες να κατηγορούν για αυτό τους Σοσιαλιστές ότι δεν τηρούν τα συμφωνηθέντα.

Κανονικά, με βάση τη συμφωνία, την προσεχή εβδομάδα η Ολομέλεια της Ευρωβουλής θα έπρεπε να εκλέξει πρόεδρο τον Ιταλό χριστιανοδημοκράτη ευρωβουλευτή και πρώην επίτροπο της Ε.Ε., Αντόνιο Ταγιάνι, τον οποίο επέλεξε για υποψήφιο η ομάδα του. Κι αυτό γιατί έληξε η θητεία του κ. Σουλτς στις 31 Δεκεμβρίου και η συμφωνία για την εναλλαγή προέβλεπε ότι ο νέος πρόεδρος θα είναι χριστιανοδημοκράτης.

Ωστόσο, οι Σοσιαλιστές αρνούνται να ψηφίσουν τον κ. Ταγιάνι και κατεβάζουν δικό τους υποψήφιο, το σημερινό πρόεδρο της σοσιαλιστικής ομάδας της Ευρωβουλής, Ιταλό ευρωβουλευτή Τζιάνι Πιτέλα.

Το επιχείρημα των Σοσιαλιστών να μη στηρίξουν αυτή τη φορά την υποψηφιότητα του χριστιανοδημοκράτη υποψηφίου έχει να κάνει με τις πολιτικές ισορροπίες στα θεσμικά όργανα. Υποστηρίζουν ότι με την αποχώρηση Σουλτς, αν εκλεγεί ο υποψήφιος των χριστιανοδημοκρατών, τότε στις κορυφαίες θέσεις των τριών θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. δεν θα υπάρχει σοσιαλιστής. Αντίθετα, και στα τρία όργανα, πρόεδροι θα ήταν οι χριστιανοδημοκράτες Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ (Κομισιόν), Ντόναλντ Τουσκ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) και Αντόνιο Ταγιάνι (Ευρωβουλή).

Στο παιχνίδι μπήκαν και οι Φιλελεύθεροι, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει στη συμφωνία των δύο μεγαλύτερων ομάδων με αντάλλαγμα να εκλέγεται σποραδικά, και όχι με τη συχνότητα των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλιστών, φιλελεύθερος πρόεδρος του σώματος. Οι Φιλελεύθεροι εγκαταλείπουν και αυτοί τη συμφωνία και κατεβάζουν υποψήφιο τον πρόεδρο της ομάδας, ευρωβουλευτή και πρώην πρωθυπουργό του Βελγίου Γκι Φέρχοφσταντ.

Πάντως, η κόντρα μεταξύ των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλιστών και εν μέρει των Φιλελευθέρων, εάν συνεχιστεί, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της Ευρωβουλής, αφού οι τρεις φιλοευρωπαϊκές ομάδες με την ενιαία στάση τους σε πολλά πολιτικά ζητήματα κατάφερναν να απωθούν θέσεις κατά της Ευρώπης, προερχόμενες από ιδεολογικά ακραίους, αλλά και λαϊκιστές ευρωβουλευτές.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ 

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου