Σεβασμός και συγκίνηση από φίλους και συναδέλφους. Ο Κώστας Κορδάλης ήρθε σε ηλικία 16 ετών στη Φρανκφούρτη σπουδάζοντας αρχικά φιλοσοφία και γερμανική φιλολογία για να διακόψει μερικά εξάμηνα αργότερα και να στραφεί οριστικά στη μουσική. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ήταν το 1976 το τραγούδι «Ανίτα», το οποίο και τον καθιέρωσε.

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει σχετικά με το ρεπερτόριό του και τον τρόπο που τον υποδέχθηκαν οι Γερμανοί: «Με τα σγουρά μαύρα του μαλλιά, τα αστραφτερά λευκά δόντια και το ξεκούμπωτο πουκάμισο, ο Κορδάλης παρουσιαζόταν ως ο Έλληνας που ξεπηδούσε από τουριστικούς καταλόγους. Και αυτό ακριβώς ήταν που προσδιόριζε αυτή την επαναπροσέγγιση Βορρά και Νότου: να μην ανοίξουν πληγές του παρελθόντος, αλλά να ξυπνήσει η επιθυμία για μακρινά ταξίδια. Ήλιος και θάλασσα, χορός και ταβέρνες, μπουζούκι και συρτάκι, αυτές ήταν οι συντεταγμένες μέσα στις οποίες κινούνταν ο Κώστας Κορδάλης. Έναν τέτοιο φιλοξενούμενο τον δέχονταν ευχαρίστως οι Γερμανοί στα σαλόνια τους. Τους έδινε το αίσθημα πως ήταν και πάλι καλοδεχούμενοι στον κόσμο παρά τις θηριωδίες του πολέμου. Το μόνο ΄κόκκινο΄ που έρρεε άφθονο στα γερμανικά ποπ τραγούδια του ήταν το ελληνικό κρασί».

«Θα μας λείψεις εσύ και η μουσική σου» είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος του Spiegel, το οποίο αναφέρει ότι «τραγουδούσε στην καρδιά των Γερμανών που τον λάτρευαν και κυρίως με το χορευτικό κομμάτι του ‘Ανίτα’. Τώρα ο Κώστας Κορδάλης πέθανε σε ηλικία 75 ετών και οι συνάδελφοί του κάνουν λόγο για έναν πολύ αξιαγάπητο καλλιτέχνη».

Τραγουδούσε τα στερεότυπα για την Ελλάδα

Η Süddeutsche Zeitung γράφει για τις επιλογές του: «Στα τραγούδια του Κορδάλη τα θέματα ήταν ο άγγελος από τον Όλυμπο, η δύση του ήλιου στους Δελφούς, τα τριαντάφυλλα που άνθιζαν στην Κρήτη και οι γυναίκες που έμοιαζαν μερικές φορές με δυνατό κρασί από τη Θεσσαλονίκη. Ο Κορδάλης δεν φοβόταν να χρησιμοποιεί όλα τα στερεότυπα που υπήρχαν τότε για την Ελλάδα. Στο κάτω-κάτω του έφερναν και πολλά λεφτά».

Τέλος, η Berliner Zeitung γράφει: «Ο Κώστας Κορδάλης δεν απείχε πολύ ως άνθρωπος από αυτό που ενσάρκωνε. Ένας χαλαρός τύπος με χιούμορ και καλή καρδιά. Σε αυτό προστίθεται και μια σημαντική ποσότητα αυτοσαρκασμού, διότι μόνο έτσι μπορεί να γίνει κατανοητό πως ο παλιός παθιασμένος αθλητής ήθελε να ξεκινήσει καριέρα πολύ αργά και σαν σκιέρ. Ήταν δυο φορές πρωταθλητής στην πατρίδα του και εκπροσώπησε την Ελλάδα το 1985 στο διεθνές πρωτάθλημα σκι του Ζέεφελντ. Του έκανε πολύ κέφι και ακολούθησε και αυτή την πορεία, όπως την καριέρα του στο τραγούδι με φιλοδοξία και επιμονή. Και οι λάτρεις του τον αγαπούσαν για αυτό».

Πηγή: Deutsche Welle