Υπενθύμισε μάλιστα τους λόγους του επισκόπου Ρώμης Κλήμεντος προς τους Κορινθίους: «Ουδέν βάναυσον εν αγάπη, ουδέν υπερήφανον, αγάπη σχίσματα ουκ έχει, αγάπη ου στασιάζει, αγάπη πάντα ποιεί εν ομονοία. Εν τη αγάπη ετελειώθησαν πάντες οι εκλεκτοί του Θεού. Δίχα αγάπης ουδέν ευάρεστόν έστι τω Θεώ».

Αφορμή για την αναφορά του Παναγιωτάτου στην προσπάθεια που καταβάλλει η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως για την επίλυση του εκκλησιαστικού προβλήματος στην Ουκρανία και τη θεραπεία των σχισμάτων που δοκιμάζουν επί δεκαετίες την ενότητα της τοπικής Εκκλησίας αποτέλεσε σχετική αποστροφή κατά την προηγηθείσα προσφώνηση του παρισταμένου Μητροπολίτου Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνου, ο οποίος εξέφρασε την στήριξή του στις κανονικές ενέργειες της Μητρός Εκκλησίας για τη διευθέτηση του εν λόγω ζητήματος.

Διαβάστε επίσης: Το Σχίσμα Φαναριού-Μόσχας: Η απόφαση, το παρασκήνιο και οι καμπάνες… πολέμου

«Αναφερθήκατε, μετά παρρησίας», σημείωσε ο Πατριάρχης απευθυνόμενος στον Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, «και στο επίκαιρο πρόβλημα της Ουκρανίας, το οποίον έγινε αφορμή να συγκρουστούμε με την αδελφήν Εκκλησίαν της Ρωσίας, η οποία δυσκολεύεται να κατανοήσει ότι όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο χειραφέτησε τόσους και τόσους λαούς εις τα Βαλκάνια – αποδυναμώθηκε το ίδιο το Πατριαρχείο, αλλά αναγνώρισε το δικαίωμά τους για εσωτερική αυτοδιοίκηση, ανεξαρτησία εκκλησιαστική, Αυτοκεφαλία, και εξέδωκε του σχετικούς Πατριαρχικούς και Συνοδικούς Τόμους συστάσεως και δημιουργίας αυτών των τοπικών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών – έτσι και η Μόσχα θα έπρεπε να παραδεχθεί ότι και ο Ουκρανικός λαός, ο οποίος κατά τρόπον όχι ορθόδοξον περιήλθε για μερικούς αιώνας εις την δικαιοδοσίαν της, ή εις την διοίκησίν της για την ακρίβειαν, αυτός ο λαός των σχεδόν πενήντα εκατομμυρίων δικαιούται και αυτός της εκκλησιαστικής του ανεξαρτησίας, της αυτοκεφαλίας, και η Μητέρα Εκκλησία με στοργή και με αγάπη θέλησε να θεραπεύσει το σχίσμα, το οποίο δημιουργήθηκε εκεί, όχι εξ υπαιτιότητός της αλλά εξ υπαιτιότητος άλλων, και να επαναφέρει τους Ουκρανούς Ορθοδόξους αδελφούς μας εις την κανονικότητα και εις την Κοινωνία μετά πασών των Αγίων Ορθοδόξων Εκκλησιών».

Προηγουμένως, ο Μητροπολίτης Ιουστίνος, ποιμενάρχης μίας εκ των Επαρχιών του Οικουμενικού Θρόνου στη Β.Ελλάδα, των λεγομένων «Νέων Χωρών», τόνισε ότι οι ημέρες που διερχόμαστε, εκκλησιαστικώς, είναι «ημέρες κρίσιμες αλλά και συγκλονιστικές».

«Για μία ακόμα φορά η Μητέρα Εκκλησία – το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και ο Οικουμενικός Πατριάρχης, καλείται όχι να αυθαιρετήσει αλλά να εφαρμόσει Ιερούς Κανόνες, τους οποίους οι Πατέρες έθεσαν εν Οικουμενικές Συνόδοις. Θέλουμε να γνωρίζετε ότι ημείς, οι ταπεινοί και ανάξιοι δούλοι σας αλλά και πνευματικά σας τέκνα, στηρίζουμε τη μεγάλη σας προσπάθεια, ουχί, επαναλαμβάνω, δια κυριαρχίαν και  αυθαιρεσίαν, αλλά διά την εφαρμογήν των Ιερών Κανόνων. Και προσευχόμεθα από τα βάθη της καρδίας μας ο Θεός να σας δίδει δύναμη, υπομονή και σύνεση, την οποία έχετε, διά να τελεσφορήσει η υπόθεσις».

Τον Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς συνόδευε ομάδα κληρικών και νέων από την εκκλησιαστική επαρχία του που βοηθούν στο έργο της τοπικής Εκκλησίας. Ο Παναγιωτατος ευχήθηκε για άλλη μια φορά, όπως συνηθίζει να εύχεται σε νέους και νέες από την Ελλάδα, να έχουν μια καλή σταδιοδρομία, «να μπορέσετε να μείνετε στην Ελλάδα, να μην αναγκαστείτε να ξενητευτείτε όπως τόσοι άλλοι συνομήλικοί σας, πράγμα το οποίον σημαίνει ότι γίνεται μια “αφαίμαξις” για την Ελλάδα και για το ανθρώπινο δυναμικό της, ενώ αυτή έχει τόση ανάγκη από νέους μορφωμένους, καταρτισμένους ανθρώπους, οι οποίοι θα διαιωνίσουν την ιστορική παράδοση και τον πολιτισμόν της».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης υποδέχθηκε, μεταξύ άλλων προσκυνητών, και έναν όμιλο εκπαιδευτικών από το ΕΠΑΛ Δράμας που επισκέπτονται την Πόλη, προκειμένου να συνεργαστούν με ένα αντίστοιχο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Τουρκίας. «Αυτού του είδους οι επαφές και οι συνεργασίες μας δίνουν μεγάλη ικανοποίηση διότι ως Οικουμενικό Πατριαρχείο είμεθα πάντοτε υπέρ της καλής γειτονίας και της δημιουργικής συνεργασίας των δύο γειτόνων λαών, της Ελλάδος και της Τουρκίας. Είναι γνωστό αυτό που λέγεται στον λαό μας, ότι τον φίλο σου τον επιλέγεις, τον γείτονά σου δεν τον επιλέγεις. Είναι αυτός που είναι, είναι δίπλα σου και είναι καλύτερα να ζεις αρμονικά και να συνυπάρχεις ειρηνικά μαζί του, παρά να υπάρχουν εκατέρωθεν αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις, οι οποίες αποβαίνουν επί ζημία αμφοτέρων των πλευρών».

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]