Η υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας παράλληλα τόνισε πως 388 άνθρωποι νοσηλεύονται για τραυματισμούς που υπέστησαν σε νοσοκομεία κα οι 40 από αυτούς βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, 2.500 άνθρωποι έχουν μείνει άστεγοι από τον πιο φονικό σεισμό που έπληξε την χώρα από το 2009.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι κήρυξε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τις πληγείσες περιοχές έπειτα από την έκτακτη σύγκληση του υπουργικού συμβουλίου αργά χθες, εγκρίνοντας μια πρώτη χορήγηση 50 εκατομμυρίων ευρώ για επείγουσα βοήθεια.

Αφρικανοί πρόσφυγες θα βοηθήσουν τους επιζώντες

Πρόσφυγες και μετανάστες από την Αφρική που ελπίζουν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Ιταλία, αφού έθεσαν σε κίνδυνο την ζωή τους κατά τον επικίνδυνο διάπλου της Μεσογείου, σπεύδουν στις περιοχές που επλήγησαν από τον φονικό σεισμό της Τετάρτης προκειμένου να βοηθήσουν τους ντόπιους, που έχασαν τα πάντα στην καταστροφή.

Φορώντας πορτοκαλί φόρμες, τα μέλη μιας ομάδας που διαμένει προσωρινά σε έναν ξενώνα σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από το σημείο συμμετείχαν σήμερα στο πλευρό άλλων εθελοντών που ήλθαν από κάθε γωνιά της Ιταλίας στις επιχειρήσεις αρωγής των σεισμοπαθών.

«Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους εδώ» δήλωσε ένας 20χρονος από το Μπενίν στη δυτική Αφρική, που δήλωσε πως τον λένε Αμπντουλάχ.

«Είδαμε ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και νιώθουμε άσχημα. Θέλουμε να επιδείξουμε σεβασμό προς εκείνους και την αξιοπρέπειά τους» πρόσθεσε ο ίδιος στην τηλεόραση του Reuters από τα περίχωρα του Πεσκάρα ντελ Τρόντο, ενός από τα χωριά που έχουν καταστραφεί.

Χρησιμοποιώντας φτυάρια, τσάπες και τσουγκράνες η ομάδα των περίπου 20 προσφύγων βοήθησε να προετοιμαστεί το έδαφος προκειμένου να στηθούν οι σκηνές που θα στεγάσουν τους σεισμοπαθείς και καθάρισαν ένα χωράφι προκειμένου να μπορούν να προσγειωθούν ελικόπτερα.

Κατά τη διάρκεια του διαλείμματός τους, οι μετανάστες, όλοι τους Μουσουλμάνοι, έπεσαν στα γόνατά για να προσευχηθούν δίπλα από μία τέντα.

«Ήταν ιδέα τους. Ήθελαν να κάνουν κάτι, επομένως τους βοηθήσαμε να το κάνουν» είπε η Λετίτσια Ντελαμπάρμπα, στέλεχος της φιλανθρωπικής οργάνωσης Human Solidarity Group (GUS), που βοήθησε τους πρόσφυγες να μεταβούν στο Πεσκάρα ντελ Τρόντο.

Η Ιταλία έχει υποδεχθεί περισσότερους από 420.000 πρόσφυγες και μετανάστες, οι περισσότεροι από την Αφρική, μετά τις αρχές του 2014. Η μαζική άφιξη προκάλεσε πολιτικές τριβές, ενώ ακόμα και η τραγωδία του σεισμού δεν άμβλυνε τα αντιμεταναστευτικά αισθήματα μερίδας του πολιτικού κόσμου στην χώρα.

Υπό τον τίτλο «Εγκληματικό Κράτος» η συντηρητική εφημερίδα Libero δημοσίευσε δύο φωτογραφίες, τη μία δίπλα στην άλλη στο πρωτοσέλιδό της: στη μία απεικονίζονται τα θύματα του σεισμού στην Ιταλία να κοιμούνται στο δάπεδο σε ένα γήπεδο μπάσκετ και στην άλλη απεικονίζονται Αφρικανοί μετανάστες μπροστά από ένα ξενοδοχείο που η κυβέρνηση τους έχει παραχωρήσει για διαμονή.

Η Ντελαμπάρμπα τόνισε ότι οι περισσότεροι μετανάστες που βοήθησαν τους σεισμοπαθείς είναι από τη Μπουρκίνα Φάσο, τον Νίγηρα και τη Σενεγάλη και έφθασαν στην Ιταλία με βάρκες.

Η ίδια πρόσθεσε ότι ορισμένοι εξ αυτών φυλακίστηκαν στη Λιβύη προτού πληρώσουν διακινητές για να τους εξασφαλίσουν θέσεις σε επισφαλείς πλαστικές λέμβους και να φθάσουν έως την Σικελία.

Η ομάδα των προσφύγων έχει ζητήσει άσυλο στην Ιταλία, πρόσθεσε η ίδια.

Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες

Την ώρα που οι διασώστες συνεχίζουν να καταβάλουν, με όλες τους τις δυνάμεις, τις τελευταίες προσπάθειες για τον εντοπισμό τυχόν επιζώντων, η επικοινωνία του χωριού Αματρίτσε με την υπόλοιπη Ιταλία γίνεται όλο και πιο προβληματική: συνεχείς κατολισθήσεις προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στη γέφυρα που συνδέει την σεισμόπληκτη αυτή περιοχή με την υπόλοιπη χώρα. ‘

Ανδρες και γυναίκες του ιταλικού στρατού, προσπαθούν να ολοκληρώσουν σε χρόνο- ρεκόρ κάποια υποστηρικτικά έργα, για να μπορέσει να επιτραπεί και πάλι η διέλευση.

Στο μεταξύ, στο νοσοκομείο του Ριέτι, μεταφέρθηκαν πάνω από εκατό άνθρωποι που τραυματίσθηκαν από την πρώτη και ισχυρότερη σεισμική δόνηση, στις τρεις και τριάντα δυο λεπτά την νύχτα, την περασμένη Τετάρτη. Για μια ακόμη φορά, συναντά κανείς το δράμα και την ελπίδα σε λίγα μέτρα απόσταση.

Στην παιδιατρική κλινική, βρίσκεται η Σόνια, η οποία κατάφερε να σκάψει αμέσως, με γυμνά χέρια, και να σώσει το μόλις τεσσάρων ετών κοριτσάκι της. «Βγήκα στον δρόμο και είδα απελπισμένους ανθρώπους οι οποίοι, σαν και εμένα, σε κατάσταση πανικού, προσπαθούσαν να σωθούν και να απεγκλωβίσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Δεν ξέρω που βρήκα, αμέσως, τόση δύναμη για να σκάψω», λέει στους δημοσιογράφους.

Στην είσοδο του νοσοκομείου, συναντάς τον χειρουργό ο οποίος δίνει κάθε μέρα μάχη κατά του καρκίνου και σου εξομολογείται ότι «αυτή η προσπάθεια, τώρα, είναι σίγουρα, ασύγκριτα πιο δύσκολη». Σου μιλά, με δάκρυα στα μάτια, και για τον νεαρό πατέρα ο οποίος, την νύχτα του σεισμού, όταν η γυναίκα του τον ρώτησε, από το τηλέφωνο, αν η κορούλα τους, η Φλάβια, 3 μόλις ετών ήταν καλά, έσφιξε τις γροθιές και της απάντησε: «δεν υπάρχει πια, αλλά μην ανησυχείς, την χαιρέτησα, την φίλησα και για εσένα».

Ο Λούκα, εικοσάχρονος νέος, μέχρι σήμερα το πρωί ήταν καλά, μόνο με μικροτραυματισμό που δεν προκαλούσε ανησυχία, σε κλίνη της ορθοπεδικής κλινικής. Η θεία του, το μεσημέρι πήγε στο νοσοκομείο και του έδειξε το κινητό τηλέφωνο της μητέρας του. Μόνον την στιγμή εκείνη, ο Λούκα κατάλαβε πως η μητέρα του δεν είχε τραυματισθεί –όπως του είχαν πει αρχικά– αλλά ότι είναι νεκρή. Και κατέρρευσε ψυχολογικά.

Είναι μερικές, μόνον, από τις ιστορίες ανθρώπινου πόνου και αλληλεγγύης, στο νοσοκομείο του Ριέτι, όπου βλέπεις νοσοκόμους και γιατρούς οι οποίοι εργάζονται σχεδόν αδιάκοπα, εδώ και τρεις ημέρες. Παρά την κούρασή τους, όμως, σε κοιτάζουν στα μάτια και σου λένε: «θα θέλαμε να είχαμε ακόμη περισσότεροι δουλειά. Διότι αυτό θα σήμαινε ότι οι διασώσεις δεν έχουν τελειώσει».