Στην περίπτωση του φυσιολογικού σωματικού βάρους, τα λιποκύτταρα παράγουν, κυρίως, ευεργετικές αδιποκίνες. Αντίθετα, ο υπερβολικός λιπώδης ιστός απελευθερώνει υψηλά επίπεδα κυτοκινών – πρωτεϊνών που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή σε όλο το σώμα.
Αυτές είναι οι ίδιες πρωτεΐνες που παράγονται από τον ιστό των αρθρώσεων στη Ρ.Α. Ετσι, το αυξημένο σωματικό λίπος προάγει την έκκριση των κυτοκινών, οι οποίες με τη σειρά τους επιδεινώνουν τη φλεγμονή των αρθρώσεων.

Το υπερβάλλον σωματικό βάρος δυσχεραίνει τα συμπτώματα

Τα άτομα που είναι παχύσαρκα έχουν περισσότερο πόνο και δυσκαμψία αρθρώσεων, συγκριτικά με εκείνους με φυσιολογικό σωματικό βάρος, μιας και εμφανίζουν μεγαλύτερη φλεγμονή. Η παχυσαρκία δεν επιδεινώνει απλώς την αρθρίτιδα, αλλά προκαλεί ταυτόχρονα και άλλα προβλήματα υγείας. Οι ίδιες κυτοκίνες που σχετίζονται με το λίπος και επιτίθενται στις αρθρώσεις αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 και καρδιακών παθήσεων. Οι φλεγμονώδεις κυτοκίνες δυσκολεύουν την είσοδο της ινσουλίνης στα κύτταρα, με άμεση συνέπεια τη συσσώρευση γλυκόζης στο αίμα, γεγονός που οδηγεί σε διαβήτη.

Η φλεγμονή προκαλεί ευκολότερα τον σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας στις αρτηρίες των ατόμων που έχουν Ρ.Α. Αυτό εμποδίζει τη ροή του αίματος στα αιμοφόρα αγγεία και είναι η κύρια αιτία καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού. Τα άτομα με Ρ.Α. έχουν ήδη 50% υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας από τον γενικό πληθυσμό.

Αντίθετα, η διατήρηση ενός ιδανικού σωματικού βάρους είναι σημαντική και, εάν είστε υπέρβαροι, η απώλεια μόλις 5 κιλών μπορεί να μειώσει την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι όσοι είναι παχύσαρκοι (με Δείκτη Μάζας Σώματος μεταξύ 30 – 35 kg/m2) έχουν 4-5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αρθρίτιδα στα γόνατα.

Επιπλέον, η απώλεια κιλών μπορεί να μειώσει τον πόνο, τις βλάβες του χόνδρου και τη φλεγμονή στις αρθρώσεις.