Η ταλαντούχα Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη είναι από τα πλάσματα που καταφέρνουν να σε κερδίζουν με το φως και τη λάμψη που εκπέμπουν. Σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, μιλά για το σίριαλ, για τα όνειρά της αλλά και τον ρόλο της Θεοδοσίας που την έκανε τόσο αγαπητή στον κόσμο.
Αυτή η περίοδος σε βρίσκει στο σπίτι, σε μια παύση από τα γυρίσματα της σειράς. Πώς το βιώνεις όλο αυτό που ζούμε;
Με προβληματίζει όλο αυτό, γι’ αυτό δεν το βιώνω πάντα εύκολα. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι αυτός ο τύπος ανθρώπου που λέει: «Αχ, τι ωραία! Θα μαγειρέψω, θα φτιάξω το σπίτι, θα κάνω γιόγκα. Δυστυχώς, δεν έχω αυτή την ενέργεια που έχουν φίλοι μου. Με παίρνει από κάτω, ζορίζομαι κάποιες φορές.
Δεν θεωρείς ότι είναι λογικό, μιας και από το ένα άκρο πήγες στο άλλο; Από εκεί δηλαδή που δούλευες όλη την ημέρα, τώρα είσαι μόνο στο σπίτι…
Υπήρχαν μέρες που δούλευα 17 ώρες την ημέρα, έκανα και θέατρο, είχα και τα γυρίσματα. Οπότε, τώρα είναι πολύ περίεργο όλο αυτό, να είμαι 24 ώρες το 24ωρο σπίτι. Επίσης, είναι κάποιοι άνθρωποι που λειτουργούν υπό πίεση και εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Αν δεν έχω να κάνω πολλά πράγματα, με πιάνει βαρεμάρα, δεν κάνω τίποτα κι έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Οπότε η καθημερινότητά σου, πλέον, περιλαμβάνει δουλειές στο σπίτι, διάβασμα, ταινίες;
Κυρίως ταινίες, στο διάβασμα δεν το έχω ρίξει ακόμη γιατί αφαιρούμαι, δεν είμαι συγκεντρωμένη. Παρακολουθούσα πολλές ώρες ειδήσεις, ήμουν πολλές ώρες στα social media, οπότε το μυαλό μου «έφευγε».
Οι ειδήσεις σού χαλούσαν την ψυχολογία;
Ναι, εννοείται… Αποφάσισα μάλιστα να μην ξαναδώ ειδήσεις, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο. Θα ενημερώνομαι για να γνωρίζω μόνο τι συμβαίνει.
Εχετε ενημέρωση για το πότε θα επανέλθετε στα γυρίσματα;
Είναι ακόμη όλα στον αέρα. Αν, όμως, όλα πάνε καλά, φαντάζομαι ότι θα ξεκινήσουμε τα γυρίσματα στα μέσα Μαΐου.
Αυτό σημαίνει ότι εμείς θα δούμε νέα επεισόδια προς τα τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν γνωρίζω τίποτα, όλα είναι φλου, μέχρι να δούμε τι θα συμβεί στη χώρα μας. Νομίζω ότι κανείς δεν γνωρίζει να σου απαντήσει ακριβώς.
Η σειρά μάς έχει αφήσει σε ένα κομβικό σημείο για τη ζωή της Θεοδοσίας. Τι θα συμβεί;
Η σειρά μάς άφησε στη στιγμή που η Θεοδοσία απάτησε τον Λάμπρο με τον γιατρό. Με τον γιατρό τα πράγματα είναι εξαιρετικά μπερδεμένα, όμως. Από τη μία έχει γοητευτεί, από την άλλη ίσως να ξεσπά με αυτό τον τρόπο απέναντι σε όσα έχουν συμβεί με τον άντρα της. Οπότε δεν ξέρω να σου πω αν θα προχωρήσει αυτό το love story.
Συζητήσεις για τη δεύτερη σεζόν έχεις κάνει;
Δεν έχω ενημέρωση, δεν ξέρω αν η Θεοδοσία θα βρίσκεται και στον δεύτερο κύκλο. Τη στιγμή που θα κάναμε συζητήσεις μάς βρήκε το κακό με τον κορονοϊό και δεν προχώρησε τίποτα.
Σε εξέπληξε ο ρόλος της Θεοδοσίας κατά τη διάρκεια των επεισοδίων;
Οταν διάβασα το επεισόδιο που η Θεοδοσία μίλησε άσχημα για την Ελένη στο χωριό, δεν το πίστευα. Αν το καλοσκεφτείς, όμως, ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα κάτω από τέτοιες συνθήκες. Ο άνθρωπος, όταν δεν παίρνει αγάπη, σεβασμό και αποδοχή από τον σύντροφό του, μπορεί να αντιδράσει έτσι.
Η Θεοδοσία σε δυσκόλεψε ως ρόλος;
Οχι ιδιαίτερα, αν και στην πορεία άλλαξε πολύ. Στην αρχή ήταν υπομονετική, πιστή, ήρεμη στο σπίτι, μετά άλλαξε πρόσωπο. Εκεί δυσκολεύτηκα γιατί έπρεπε να την προσεγγίσω ξανά και να την δικαιολογήσω και μέσα μου.
Τι ήταν αυτό που σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Δυσκολεύτηκα όταν ήρθε στη ζωή της Θεοδοσίας ο γιατρός. Ηταν κάτι που δεν περίμενα σεναριακά να συμβεί. Δεν περίμενα η Θεοδοσία να απατήσει τον Λάμπρο.
Πώς ζεις αυτή τη μεγάλη εμπειρία των «Αγριων Μελισσών», μιας τεράστιας παραγωγής;
Στη δική μου περίπτωση, ένα χρόνο πριν, είχα υπάρξει στη «Ζωή εν τάφω». Οπότε δεν μου έκανε τόση εντύπωση η μεγάλη παραγωγή, ήμουν μαθημένη, είχα συνηθίσει, μου ήταν οικείο. Και θα τολμήσω να πω ότι είμαι ευγνώμων για όλο αυτό, μέσα σε λίγα χρόνια να συμμετάσχω σε δύο τέτοιες παραγωγές.
Νιώθεις ότι οι «Μέλισσες» σου άλλαξαν τη ζωή;
Επαγγελματικά όχι τόσο γιατί η ζωή μου άλλαξε από τη στιγμή που έκανα το «Ουζερί Τσιτσάνης». Οι προτάσεις στο θέατρο προϋπήρχαν λόγω του ρόλου μου στην ταινία. Αυτό βέβαια που είναι πρωτόγνωρο είναι η αναγνωρισιμότητα. Οι «Αγριες Μέλισσες» με έκαναν τόσο αναγνωρίσιμη, όχι οι άλλες μου δουλειές.
Σε σόκαρε αυτό;
Ναι, με σόκαρε. Είμαι σαν άνθρωπος χύμα, βγαίνω με τις φόρμες, δεν περιποιούμαι τον εαυτό μου, οπότε, όταν ο κόσμος άρχισε να με αναγνωρίζει, είπα: «Δεν μπορείς να πηγαίνεις στο περίπτερο με τις πιτζάμες όπως πριν!» (γέλια) Αλλαξε η καθημερινότητά μου, η εικόνα μου προς τα έξω.
Το κομμάτι των συνεντεύξεων πώς το διαχειρίζεσαι;
Σε καμία περίπτωση δεν έδινα τόσες συνεντεύξεις. Και αυτό δεν μου είχε ξανασυμβεί!
Εχει το «χάζι» του όλο αυτό το πράγμα;
Για μένα περισσότερο χάζι και ωραίο είναι, παρά δύσκολο. Μακάρι οι δυσκολίες των ανθρώπων να ήταν αυτές, μην τρελαθούμε. Ολο αυτό που ζω το παίρνω θετικά, είμαι χαρούμενη, δεν ζορίζομαι. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ζορίζομαι ελάχιστες φορές, όταν θέλω να ζήσω προσωπικές στιγμές και με αναγνωρίζει ο κόσμος. Ευτυχώς, στα μαγαζιά που πηγαίνω εγώ δεν με αναγνωρίζει πολύ ο κόσμος. Οταν όμως θα πάω στην ταβέρνα, θα φάω με καθυστέρηση! (γέλια)
Τι γίνεται με τα social media;
Λαμβάνω αρκετά, αλλά όχι τόσα ώστε να μην αντέχω. Ο Γκοτσόπουλος και η Κίτσου, για παράδειγμα, λαμβάνουν πολύ περισσότερα. Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ δεν τα χειρίζομαι πολύ καλά. Προσπαθώ να απαντώ σχεδόν σε όλα τα μηνύματα!
Τι ονειρεύεται η Χριστίνα;
Τα πράγματα που φαντάζομαι είναι αυτά που θέλω να μου συμβούν. Επαγγελματικά, λοιπόν, θέλω να δουλεύω στο σινεμά, σε πράγματα ακόμη και πιο πειραματικά. Θέλω να δουλεύω με ανθρώπους που με πηγαίνουν παρακάτω. Νομίζω ότι πλέον αυτό με νοιάζει, δεν είμαι… ονειροπόλα. Θέλω να εξελίσσομαι.
Υπήρξε το όνειρο μιας καριέρας στο εξωτερικό;
Φυσικά και υπήρξε. Μάλιστα, όταν ο αδερφός μου πήγε στην Αγγλία να σπουδάσει σκηνοθεσία, είχα σκεφτεί να πάω. Ωστόσο, άρχισα να δουλεύω και δεν πήγα ποτέ. Είναι κάτι που ίσως το έχω μετανιώσει. Μακάρι να συμβεί στο μέλλον.
Οπότε δεν έχει φύγει η σκέψη;
Οχι, έχει φύγει η σκέψη να πάω να σπουδάσω καθώς μεγαλώνω, όχι όμως το να φύγω. Μιλάω με πρακτορεία που συνεργάζονται με το εξωτερικό, έχω κάνει πολλές οντισιόν, σε κάποιες μάλιστα έχω φτάσει και κοντά. Πέρσι, για παράδειγμα, είχα φτάσει μια ανάσα πριν με πάρουν σε μία γερμανική παραγωγή.
Από το περιοδικό TV KOUS KOUS που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής