Γράφει ο Βαγγέλης Λημνιώτης

Με το βλέμμα στα Όσκαρ, φτιάξαμε μια λίστα (ναι, είναι και ο Λάνθιμος) με τις ταινίες που δύσκολα δεν θα έχουν υποψηφιότητες.

Αν θέλαμε να είμαστε ακριβείς θα έπρεπε να βάλουμε τις διπλάσιες από τις 7 για να πέσουμε μέσα. Γιατί πραγματικά έχουν μείνει απ΄έξω ταινίες που έχουν στοιχεία τα οποία η Ακαδημία έχει επιβραβεύσει στο παρελθόν.

Ακόμα και σε περιπτώσεις που κανείς δεν περίμενε. Στη φετινή κούρσα υπάρχουν 6-7 ταινίες που θα βρεθούν υποψήφιες στις μεγάλες κατηγορίες.

Πιο κάτω θα βρεις 5 εξ αυτών. Οι έτερες δύο είναι ταυτόχρονα πιθανές, αλλά και ψιλο-underdogs.

Για να επιβεβαιωθεί η -(έστω και μίνιμουμ) παρουσία τους θα πρέπει να φτάσουμε στον Δεκέμβριο.

Beautiful Boy

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για τους λόγους που το Beautiful Boy θα έχει σίγουρα δύο βαρβάτες υποψηφιότητες. Έχει ένα σενάριο που προσφέρεται για ξεδίπλωμα υποκριτικού ταλέντου, έχει τον επόμενο αστέρα της βιομηχανίας (Τίμοθι Σαλαμέ), έχει έναν κωμικό που έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι είναι μνημειώδης σε δραματικούς ρόλους (Στιβ Καρέλ), έχει έντονες συγκινήσεις. Είναι από τις ταινίες που παίρνουν δύο υποψηφιότητες το πολύ, αλλά αυτές είναι βαρβάτες. Σαν το περσινό Lady Bird.

Απλώς εδώ θα έχουμε τους δύο πρωταγωνιστές υποψήφιους κι όχι τον σκηνοθέτη Φαν Γκρένινγκεν. Στο Ά Ανδρικό λογικά θα πάει ο Καρέλ και στο Β΄Ανδρικό ο Σαλαμέ. Ο πρώτος έχει στο παρελθόν μια υποψηφιότητα Β΄Ρόλου με το Foxcatcher κι ο δεύτερος έγινε πέρσι ο νεότερος υποψήφιος για το Call Me By Your Name.

The Favourite

Λάνθιμου παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω. Στη Βενετία δεν υπήρξε ούτε ένας να βάλει αντιθετικό σύνδεσμο στην κριτική του για την ταινία. Όλοι υποκλίθηκαν στον Λάνθιμο, αλλά και στην πρωταγωνίστρια του Ολίβια Κόλμαν. Τόσο ο σκηνοθέτης όσο και η Ολίβια θα είναι κατά 99,999999 % υποψήφιοι και η ταινία επίσης. Αυτό που μένει είναι να δούμε αν θα βρίσκεται μόνη της η Έμμα Στόουν στην κατηγορία Β΄Γυναικείου ή θα κοντραριστεί με την Ρέιτσελ Βάις.

Suspiria

Έχουμε μιλήσει πολλές φορές γι΄αυτή την ταινία. Από την πρώτη στιγμή που κυκλοφόρησε το trailer ο μύθος της έκανε μεγάλα βήματα και έγινε σπρίντερ. Κάτι ο Ταραντίνο που έβαλε τα κλάματα από συγκίνηση για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, κάτι ότι σκηνοθετεί ο Γκουαντανίνο, κάτι ότι η Ντακότα Τζόνσον πήγε σε ψυχολόγο μετά το τέλος των γυρισμάτων…ε, δεν θέλει και πολύ να φτάσει η περιέργεια σου στο ύψιστο σημείο. Μιλάμε άλλωστε για το reboot ενός εκ των θρυλικότερων horror movies από τον μέγιστο Ντάριο Αρτζέντο.

A Star is Born

Μπορεί η Lady Gaga να μην είναι στην πραγματικότητα τόσο τρομερή όσο την περιγράφουν πολλοί, αλλά στέκεται αρκετά καλά. Το τραγουδιστικό κομμάτι της ταινίας την ανεβάζει πάρα πολύ. Όμως από τη μέση και μετά είναι η προσαρμογή της στον ρόλο και την ψυχοσύνθεση που απαιτείται που δείχνουν ότι το κατέχει. Δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα με τον Μπράντλεϊ Κούπερ, αλλά αυτό δεν θα ήταν εφικτό ακόμα κι αν έκανε ερμηνεία Μπέτι Ντέιβις.

Ο Κούπερ κάνει πολλά σε αυτή την ταινία. Σκηνοθετεί, έχει γράψει στίχους τραγουδιών, παίζει, τραγουδάει, ερμηνεύει, πίνει, σνιφάρει κοκαΐνη, μαγειρεύει αυγά. Μόνο που δεν βάζει μπουγάδα. Και τα κάνει όλα από πολύ καλά ως σπουδαία. Θεωρώ δεδομένο ότι στη μουσική θα πάρει σίγουρα το βραβείο κι ίσως και στο soundtrack. Από κει και πέρα ο Κούπερ θα βρεθεί με τριπλή υποψηφιότητα. Ά Ανδρικό, σκηνοθεσία και παραγωγή. Λογικά και για Best Picture.

First Man

Οι Αμερικάνοι και η Ακαδημία ανταμείβουν παραδοσιακά τις βιογραφικές ταινίες και δη εκείνες που αφορούν την αμερικανική ιστορία και τα επιτεύγματα. Η προσελήνωση του Άρμστρονγκ το 1969 είναι κομμάτι της περηφάνιας τους. Ευτυχώς ο Ντέιμιαν Σαζέλ και ο Ράιαν Γκόσλινγκ δεν αφηγούνται την ιστορία του Άρμστρονγκ και του Όλντριν με στόχο την τόνωση του εθνικού φρονήματος.

Εστιάζουν στην ανθρώπινη και καθαρά ατομική ιστορία του Νιλ, στις θυσίες που έκανε, στους φόβους του για το εγχείρημα και στην ψυχολογική του φθορά. Σαζέλ και Γκόσλινγκ έχουν αγκαλιάσει μια θέση στα Όσκαρ μαζί με την ταινία συνολικά.

Τα «μαύρα άλογα» της κούρσας…

If Beale Street Could Talk

Δύο χρόνια μετά το Moonlight, ο Μπάρι Τζένκινς έχει να εξιστορήσει μια ακόμα ιστορία της μαύρης φυλής στην Αμερική. Μια ακόμα από τις ιστορίες που γνωρίζει από πρώτο χέρι. Η αγάπη και ο έρωτας ενός ζευγαριού μαύρων θα κλυδωνιστεί όταν ο Φόνι θα συλληφθεί για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε. Στη Νέα Υόρκη του 1970 όμως, ένας μαύρος που μένει στο Χάρλεμ καθίσταται αυτόματα ένοχος για τις αρχές. Το συγκεκριμένο φιλμ ανάγεται στη μαεστρία του Τζένκινς να δομεί τέτοιας φύσεως αφηγήσεις και λογικά θα είναι στην κατηγορία του σεναρίου.

Green Book

Προσωπικά πιστεύω πάρα πολύ στις εκπλήξεις που μπορεί να προσφέρει το Green Book σε εκείνη τη βραδιά, όταν με το καλό έρθει. Ο Μαχέρσαλα Αλί και ο Βίγκο Μόρτενσεν δίνουν δύο ερμηνείες που διαθέτουν ευφυές χιούμορ, συναισθηματισμό, προσαρμοστικότητα και κλάση. Ο ένας ως Τζαμαϊκανός καλλιτέχνης της κλασικής μουσικής, ο έτερος ως ένας άξεστος Ιταλός που βγάζει τα προς το ζην με τους πιο ανορθόδοξους τρόπους. Στην προκειμένη τα βγάζει ως οδηγός και προστάτης του πρώτου, στην διαδρομή τους στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ στη δεκαετία του ’60, τότε που υπήρχε ο φυλετικός διαχωρισμός και η περίφημη νομοθεσία του Τζιμ Κρόου.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]