Συγκεκριμένα, είπε πως δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως οι εταιρείες καλούνται να ανταγωνιστούν για να εξασφαλίσουν έργα που μελετήθηκαν και κοστολογήθηκαν σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από αυτό στο οποίο καλούνται να δημοπρατηθούν, και πρέπει άρα να βρουν τη χρυσή τομή ανάμεσα στην ενίσχυση του κατασκευαστικού τους αντικειμένου και στο ρίσκο να αναλάβουν έργα που θα τους οδηγήσουν σε ζημίες.
«Σε αυτό το περιβάλλον, αναδεικνύεται περισσότερο από ποτέ η σημασία των ποιοτικών χαρακτηριστικών του ανεκτέλεστου κάθε εταιρείας» σημείωσε ο κ. Περδικάρης, θέτοντας τρία καίρια ερωτήματα:
- Έχει χτιστεί το ανεκτέλεστο με κριτήριο τη βιωσιμότητα της εταιρείας ή με αυτοσκοπό την αύξηση του ανεκτέλεστου, γεγονός που οδηγεί στην παραγωγή ζημιών;
- Έχει χτιστεί το ανεκτέλεστο με κριτήριο την πραγματική παραγωγική δυνατότητα της εταιρείας ή με σκοπό την «συσσώρευση» έργων πέρα από τις δυνατότητες κατασκευής;
- Διαμορφώνει η εταιρεία ένα υγιές μείγμα έργων στο χαρτοφυλάκιο της μετριάζοντας το ρίσκο και διαφοροποιώντας την έκθεσή της ανάμεσα σε δημόσια, ιδιωτικά και αυτοχρηματοδοτούμενα έργα ή το ανεκτέλεστο προέρχεται μόνο από μια πηγή;
«Όποιος απαντά ικανοποιητικά σε αυτές τις τρεις ερωτήσεις, έχει θέσει υγιείς βάσεις για την ανάπτυξη του και έχει βιώσιμες προοπτικές» υπογράμμισε ο κ. Περδικάρης.
Επιπλέον, ο κ. Περδικάρης έκανε ειδική μνεία στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κλάδος λόγω της έλλειψης επαρκούς τεχνικού προσωπικού. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι η χώρα μας σήμερα δεν διαθέτει επαρκές τεχνικό δυναμικό για να καλύψει τις ανάγκες του κλάδου, αλλά και των έργων που σχεδιάζονται και δημοπρατούνται.
«Αυτό δεν είναι ένα θεωρητικό πρόβλημα. Ούτε είναι απλά ζήτημα αμοιβών. Το διαθέσιμο τεχνικό δυναμικό στην Ελλάδα είναι πεπερασμένο και δεν επαρκεί. Μια πιθανή πλειοδοσία στις αμοιβές απαντά μόνο στο ποιος θα κατορθώσει να προσελκύσει αυτούς τους τεχνίτες. Αυτό δεν αλλάζει όμως το γεγονός ότι το σύνολο παραμένει ελλειμματικό» ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως αυτό είναι το κρισιμότερο πρόβλημα βιωσιμότητας του κλάδου, ακριβώς γιατί δεν είναι συγκυριακό και η όποια λύση απαιτεί ένα συνδυασμό από πρωτοβουλίες σε βάθος χρόνου σε επίπεδο εκπαίδευσης, φορολογίας, ασφαλιστικών εισφορών, εργασιακών πολιτικών κλπ.
Ειδήσεις σήμερα