Αν πάρουμε τα πράγματα εξ αρχής και με ακρίβεια, το όνομά του είναι το “Alpha Ursus Minoris”, απέχει 430 έτη φωτός από τη Γη και πρόκειται για ένα τριπλό σύστημα αστέρων στον… αστερισμό του «μικρού αυτοκινήτου». Κι επειδή το αστέρι βρίσκεται εμφανώς ακριβώς στη βόρεια επέκταση του άξονα της Γης, αυτό ονομάζεται «Πολικός Αστέρας» (Polestar). Πάνω στο αυτοκίνητο αυτό το όνομα δεν αναγράφεται. Απλώς ένα αστεροειδές σύμβολο στο εμπρός και το πίσω μέρος του μας δίνει να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Δίχως άλλο, μοιάζει πολύ με ένα Volvo, χάρη στα μπροστινά φώτα με τη διάταξη σε σχήμα “T” των λαμπτήρων, στα πίσω φώτα και στη γραμμή της οροφής, που είναι εμπνευσμένη από το ιστορικό P 1800.

Οι θετικές εντυπώσεις συνεχίζονται και στο εσωτερικό, όπου τα όργανα, ο τρόπος χρήσης τους και το τιμόνι σε κάνουν να πιστεύεις πως κάθεσαι σε ένα πολύ χαμηλό S90. Το εσωτερικό έχει κορυφαία ποιότητα κατασκευής και είναι πολύ… volvίσιο. Όσον αφορά, δε, τη ρύθμιση της ανάρτησης, ο CEO της Polestar, Thomas Ingelath υποσχέθηκε πως σε ένα Volvo δε θα υπάρξει ποτέ ανάλογη.

Το ίδιο ισχύει για τον όγκο και την ένταση των προσπαθειών των υπευθύνων για την εξέλιξη της ανάρτησης. Βέβαια, η τελευταία είναι μέρος, που προέρχεται από την πλατφόρμα SPA των μεγάλων μοντέλων της Volvo, ενώ αξίζει να αναφερθεί πως ως στοιχεία των αμορτισέρ έχουν χρησιμοποιηθεί τα πιο φίνα συστατικά της Öhlins, τα οποία είναι χειροκίνητα ρυθμιζόμενα, όπως σε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο. Αυτά του μπροστινού άξονα ρυθμίζονται με τη βοήθεια δύο μικρών τροχών στο χώρο του κινητήρα, ενώ εκείνα του πίσω με τη χρήση ενός γρύλου. Εμείς αφήσαμε το Polestar 1 στην εργοστασιακή ρύθμισή του, 10 κλικ εμπρός και 9 πίσω.

Οι δρόμοι στην Τοσκάνη δεν είναι πάντοτε απόλυτα επίπεδοι και το Polestar μας κατευθύνεται προς το νότο μέσω Φλωρεντίας. Σε ένα σημείο της διαδρομής μία μικρή ομάδα από βέσπες μας περικυκλώνει και, στη συνέχεια, ακολουθεί ένα τιρκουάζ FIAT 500. Τέλεια τα συναισθήματά μας, με εξαίρεση τον καιρό, αφού βρέχει καταρακτωδώς.

Έως και 1.000 Nm ροπής είναι διαθέσιμα

Η βροχή μας ακολουθεί για πολλά χιλιόμετρα ακόμη, μέχρι και τα ορεινά σημεία προς το Poggio και το Chianti. Βέβαια, τα σύννεφα αιωρούνται πυκνά πάνω από τα βουνά, ενώ κάποια μικρότερα έχουν ξεγλιστρήσει χαμηλότερα και καλύπτουν τις κοιλάδες. Ευτυχώς, που στο Polestar οι κινητήριοι τροχοί είναι τέσσερις, αφού η πρόσφυση στους επαρχιακούς δρόμους της Τοσκάνης αλλάζει τόσο συχνά όσο η απόδοση της ποδοσφαιρικής εθνικής ομάδας της Ιταλίας: πότε είναι παγκόσμιας κλάσης, πότε οι φίλοι μας απλώς δεν υπάρχουν καθόλου…

Φυσικά, αυτού του είδους τα εμπόδια δίνουν στο σύστημα κίνησης του Polestar πολλές ευκαιρίες για να δείξει τι είναι ικανό να κάνει. Άλλωστε, πρέπει να μετατρέψει σε κίνηση την ισχύ των 448 kW (609 PS) και τη ροπή των 1.000 Nm, αποστολή, που δεν είναι εύκολη. Τα 309 PS του δίλιτρου βενζινοκινητήρα, καθώς και τα πρόσθετα 52 kW (περίπου 71 PS) της γεννήτριας της μίζας κατευθύνονται στον μπροστινό άξονα. Στον πίσω φτάνουν συνολικά 2x 85 kW (σχεδόν 116 PS) από τους δύο ηλεκτροκινητήρες. Οι δύο τους είναι ενωμένοι μεταξύ τους μέσω ενός πλανητικού γραναζιού. Με αυτόν τον τρόπο είναι εφικτό η δύναμη να φτάσει, ανά περίπτωση, στον τροχό με την καλύτερη πρόσφυση, να παραχθεί δηλαδή το λεγόμενο torque vectoring.

Κολασμένα προς τα εμπρός!

Ακούγονται όλα αυτά ίσως μπερδεμένα, αλλά, έτσι κι αλλιώς, στην καθημερινότητα λίγα πράγματα από αυτά καταλαβαίνει κανείς. Μόνο ενίοτε σπινάρουν για λίγο οι μπροστινοί τροχοί πάνω στη βρεγμένη άσφαλτο, προτού η πρόσφυση… αρπάξει και πάλι όλους τους τροχούς. Με αυτά τα δεδομένα βρίσκεται κανείς καθ’ οδόν τις περισσότερες φορές πολύ πιο γρήγορο, απ’ όσο επιτρέπει η τροχαία στην Ιταλία (ή οπουδήποτε αλλού). Πάντως, η συνεχής ώθηση από τις τρεις πηγές παροχής κίνησης δεν γίνεται αισθητή τόσο έντονα, σαν γροθιά, όπως στην Porsche Taycan ή σε ένα Tesla. Παρόλ’ αυτά, κινείσαι κολασμένα προς τα εμπρός!

Το μεγάλο gran turismo ακολουθεί πιστά τη διαδρομή του ιταλικού επαρχιακού δικτύου και, αν και το βάρος του είναι μεγάλο (2.350 κιλά), δε γίνεται τελικά αισθητό. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ακριβές σύστημα διεύθυνσης με τη φίνα αίσθηση, που, επίσης, δεν είναι πολύ ελαφρύ, παίζοντας κατά κάποιο τρόπο το ρόλο του αισθητήρα κάθετης επιτάχυνσης. Πολύ ταιριαστό στο αυτοκίνητο, λοιπόν, το τιμόνι, όπως και τα φρένα, που φέρουν εξαπίστονες δαγκάνες της Akebono και επιβραδύνουν το Polestar χωρίς έλεος! Άμεσα, δυναμικά και με την καλύτερη… δοσολογία.

Κατόπιν επιθυμίας γίνεται και αμιγώς ηλεκτροκίνητο

Ο χαρακτηριστικός μικρός τροχός, ο διακόπτης επιλογής του επιθυμητού προγράμματος οδήγησης δίνει επίσης το «παρών». Τα προγράμματα είναι πέντε, με πιο ενδιαφέρον απ’ όλα το υβριδικό. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα αναζητά ανά πάσα στιγμή την ιδανικότερη και πιο χαλαρή για τον οδηγό πηγή κίνησης. Το Polestar, όμως, δίνει στον οδηγό του τη δυνατότητα να κινηθεί αμιγώς ηλεκτρικά. Αποκλειστικά με τους ηλεκτροκινητήρες έχει τη δυνατότητα να επιταχύνει έως και τα 160 km/h, να εξοικονομήσει καύσιμα, καθώς το τετρακύλινδρο μοτέρ τίθεται σε φάση ξεκούρασης και, εν τέλει, να κινηθεί με την ενέργεια της μπαταρίας των 34 kWh επί 125 χιλιόμετρα (κατά WLTP). Η μπαταρία φορτίζεται και από την πρίζα: με έως και 11 kW σε τριφασικό εναλλασσόμενο ρεύμα ή με έως και 50 kW σε ταχυφορτιστή με συνεχόμενο. Η μέση κατανάλωση κατά WLTP ανακοινώνεται στα 0,7 λίτρα/100 km και οι εκπομπές CO2 στα μόλις 15 g/km.