Δύναμη status quo ή αναθεωρητική, όπως η Τουρκία;
Η απάντηση είναι «και τα δύο, καταπώς τη συμφέρει» (στην Ταϊβάν, στα νησιά Σπράτλι κ.ο.κ.). Το σίγουρο είναι ότι ο γίγαντας της Ανατολής τούς έχει όλους στην τσίτα, ανακατεύοντας την τράπουλα στις διεθνείς σχέσεις.
Στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, ο Κινέζος πρέσβης στο Παρίσι, Λου Σαγιέ, έκανε Ουκρανούς, Λιθουανούς και Εσθονούς να χάσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους με την απίστευτη δήλωσή του περί αμφισβητούμενης κυριαρχίας των κρατών που προέκυψαν από τη διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ, μετά το 1991, «ελλείψει» κατ’ αυτόν «διεθνούς συμφωνίας».
Kινεζική απόβαση στην πίσω αυλή του Τραμπ
Ο Κινέζος δεν περιορίστηκε να πει ευθέως ότι η Κριμαία είναι ρωσική, επειδή ο Χρουστσόφ την έδωσε χαριστικά στην Ουκρανία το 1954, αλλά υπονόησε ότι και η ίδια η Ουκρανία έχει θολή εθνική κυριαρχία. Μολονότι το κινεζικό ΥΠΕΞ «μάζεψε» με σαφήνεια τη δήλωση -χωρίς να αποδοκιμάσει τον διπλωμάτη του-, οι βαλτικές χώρες κάλεσαν χθες τους Κινέζους πρέσβεις για να τους ρωτήσουν «τι ήθελε να πει ο ποιητής».
Απολαμβάνοντας το φωτοστέφανο του «μεσολαβητή-ειρηνοποιού» στις διεθνείς διαμάχες (Ιράν-Σ. Αραβία, Ουκρανία-Ρωσία, εσχάτως και Ισραήλ-Παλαιστίνιοι), οι Κινέζοι υποδέχονται αφειδώς Ευρωπαίους, Νοτιοαμερικανούς και Αφρικανούς ηγέτες, παίζοντας με τα νεύρα των απανταχού Αγγλοσαξόνων και των περιφερειακών συμμάχων τους (Ιαπωνία, Ν. Κορέα).
Χωρίς πρακτικά να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους, οι Κινέζοι έκαναν αυτές τις μέρες τους Ευρωπαίους από δυο χωριά χωριάτες (όχι ότι δεν τα καταφέρνουν και μόνοι τους). Οι συναντήσεις των Σολτς, Μακρόν και Φον Ντερ Λάιεν στο Πεκίνο με τον Σι Τζινπίνγκ αποκάλυψαν τα εξής: Οι Γερμανοί θέλουν να προχωρήσει η Επενδυτική Συμφωνία Κατανόησης Κίνας-Ε.Ε., που θεμελίωσε η Μέρκελ, αλλά οι Γάλλοι και η Κομισιόν δεν καίγονται.
Από την άλλη, ο Μακρόν δήλωσε ξεκάθαρα πως οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να ακολουθήσουν τις ΗΠΑ στην αντιπαράθεσή τους με την Κίνα, προκαλώντας ομοβροντία αντιδράσεων σε Ουάσιγκτον και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (έντονα τον κατσάδιασε ο Μάνφρεντ Βέρνερ του ΕΛΚ). «Μεγάλη αναστάτωση (για τους άλλους), ωραία κατάσταση (για εμάς)», θα έλεγε ο πρόεδρος Μάο.