Λες και δεν υπάρχουν τεκμηριωμένες θεσμικά απαντήσεις στα ανιστόρητα που εκτοξεύει που -δυστυχώς- θα πολλαπλασιάζονται, όσο οι μετρήσεις της τουρκικής κοινής γνώμης δείχνουν ότι το παιχνίδι τελειώνει στις 18 Ιουνίου 2023, ημέρα των τουρκικών εκλογών. Στις απαιτήσεις του απαντά το Διεθνές Δίκαιο και όχι οι κουβέντες στα καφενεία της Αγκυρας, από τους γέροντες που έχουν τσούξει τέσσερις-πέντε ρακές, πριν πάνε για ραχάτι…

ΘΑΥΜΑΖΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ την κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι γιατί κρατάει την ψυχραιμία της με τις παραληρηματικές εξάρσεις του Ερντογάν και απαντά με ολιγόλογες προσεκτικές διατυπώσεις. Υποθέτω ότι κάποιοι θα έμπαιναν στον πειρασμό να του απαντήσουν ανάλογα, στα άρρητα που λέει, μόλις πλησιάζει μικρόφωνο. Τουλάχιστον, παλαιότερα, όταν έβλεπε μικρόφωνο, τραγουδούσε αμανάδες, διασκέδαζε και ο κόσμος που τον άκουγε και χειροκροτούσε το «ταλέντο» του. Τώρα, όμως, το πράγμα έχει κατά πολύ χειροτερέψει.

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΛΥΠΑΜΑΙ τους Τούρκους διπλωμάτες που θα πρέπει να εφευρίσκουν όποιες δικαιολογίες για να εξηγούν στους διπλωμάτες των άλλων χωρών προς τι το μένος και ο κοπετός του προέδρου της Τουρκίας και εν πολλοίς ο ανιστόρητος θεσμικός οχετός του.
Το γεγονός ότι πέρυσι γιόρτασε η Ελλάδα τα διακόσια χρόνια της ανεξαρτησίας της, με την υψηλή παρουσία εκπροσώπων των Δυνάμεων που τη στήριξαν, φαίνεται ότι τραυμάτισε τον αυτοκρατορικό ναρκισσισμό του. Απόδειξη ότι αμέσως έσπευσε να μετατρέψει το μνημείο της Αγίας Σοφίας σε τέμενος, προσδίδοντάς του πινελιές… τουρκικής αισθητικής, κρεμώντας πράσινα κρέπια για να καλύψει τα υπέροχα ψηφιδωτά και καλύπτοντας με μοκέτες τα μοναδικά δάπεδα. Ωστόσο, ο φετινός τουρκικός επετειακός εορτασμός της πτώσης της Βασιλεύουσας άφησε τους πάντες άναυδους: Ηταν ο μεγαλειώδης θρίαμβος του κιτς…

ΤΩΡΑ, Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ανέσυρε πηγαίνοντας στη Σμύρνη, ως επιχείρημα της στρατιωτικής δύναμης της σύγχρονης Τουρκίας, την Καταστροφή του ´22. Αλλά η καταστροφή δεν προκλήθηκε επειδή υπερτερούσε ο τουρκικός στρατός σε ανδρεία και αξιοσύνη, με τη συνεργασία Γερμανών στρατηγών και ιταλικού εξοπλισμού. Είχαν περισσέψει στην Αθήνα η κομματική εμπάθεια και αθλιότητα, η ανικανότητα και η μετριότητα, η επικίνδυνη άγνοια της πραγματικότητας όλων των πρωταγωνιστών. Μηδενός εξαιρουμένου. Χαίρεται Ερντογκάν να λέει για την Καταστροφή. Αλλά δεν μπορεί καν να υποψιαστεί ποια θα ήταν σήμερα η Τουρκία, αν είχε μείνει στη γενέθλια γη του όλος εκείνος ο δημιουργικός, ο υπέροχος Ελληνισμός τον οποίο ξεπάτωσε ο Κεμάλ με τους Γερμανούς συνεργάτες του.

ΑΥΤΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ που γύρισε καθημαγμένος και ανέστιος στη μητρόπολή του, έγινε η κινητήρια δύναμη για τη νέα Ελλάδα. Αυτήν που -γιατί να το κρύψουμε άλλωστε;- ο Ερντογάν, στη σκοτοδίνη των προβλημάτων του, φοβάται…