Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η ταξική αριστεία, η ιστορική στρέβλωση ότι είναι μύθος η εθνική παλιγγενεσία, ο εμφύλιος, ως «ρίζες» στον Γράμμο και το Βίτσι, ο πρόσφατος αφηρωισμός της τρομοκρατίας αποτελούν σταθερές στη συνείδηση της «πρώτης φοράς Αριστερά».

Η κακόφωνη και μίζερη κριτική την οποία εξαπέλυσαν φερέφωνα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για την έναρξη των εορτασμὠν της επετείου των διακοσίων χρόνων από την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, ήταν αντίστοιχη της δυστοπίας που αποπνέει.

Δεν άφησαν να περάσουν ούτε 48 ώρες από τη στιγμή που η υφήλιος τίμησε την επέτειο της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, φωτίζοντας τα τοπόσημά της στα χρώματα της ελληνικής σημαίας. Ούτε 48 ώρες από την αναχώρηση των επισήμων από τις τρεις χώρες που υπερασπίστηκαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας, στην πιο σκοτεινή ώρα του Αγώνα, για να τους αποκαλέσουν δευτερότριτους. Η συμπλεγματική τους στάση έχει μακρά παράδοση. 

Αλήθεια, πώς συμπορεύονται η μικροψυχία και η κακία που αποπνέουν με την παρουσία του προέδρου τους στο επίσημο δείπνο στο Προεδρικό Μέγαρο ή και στην παρέλαση. Τόσο βαθιά πίκρα που η Ελλάδα, με ανακτημένη τη διεθνή αξιοπιστία της, αναγνωρίζεται ως κράτος που σε διακόσια χρόνια έκανε θαύματα, δεν την περιμένεις ούτε από τους εχθρούς της. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει μάχες να κρατηθεί πίσω η Ελλάδα.

Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ένιωσε βαθιά συγκίνηση και ας είδε την παρέλαση από την τηλεόραση. Δάκρυσε, το πρωί, καθώς η σημαία κυμάτισε στην Ακρόπολη. Ενιωσε υπερηφάνεια που η χώρα απέκτησε μία νέα Εθνική Πινακοθήκη. 

Εχει το μοναδικό προνόμιο ο Ελληνας να ζει στη χώρα που πάνω της γράφονται 2.500 χρόνια Ιστορίας και πολιτισμού. Εχει συνείδηση ότι σ’ αυτόν τον τόπο, τον μικρό, τον μέγα οφείλει κάθε γενιά να αφήνει το αποτύπωμά της με έργα ειρήνης και πολιτισμού. Να ετοιμάζει και την επόμενη με την υπερηφάνεια της καταγωγής της γιατί έτσι πορεύονται τα έθνη στον χρόνο. Ετσι αναμετρώνται με το μέλλον τους.

Στην επόμενη μεγάλη επέτειο εμείς δεν θα είμαστε εδώ. Αλλά τι αγαλλίαση ότι οι Ελληνες χθες και οι Ελληνες σήμερα και οι Ελληνες του μέλλοντος, από γενιά σε γενιά, λένε το ίδιο: Αμμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες…

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr