Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Τώρα έχει οδηγήσει το «σκαρί» στο ανοικτό πέλαγος με τον καιρό να έχει γίνει δύσκολος, τα κύματα των αγορών να αφρίζουν και όλοι να αναζητούν απάγκια λιμάνια.
Το πρόβλημα είναι διπλό. Και δεν ξέρει ο πρωθυπουργός και νομίζει ότι ξέρει. Στη συζήτηση του προϋπολογισμού έκανε επίδειξη της «άγνοιας κινδύνου» που τον χαρακτηρίζει παρά το «στραπάτσο» του 2015. Απευθυνόμενος στον πρόεδρο της Ν.Δ. για το θέμα της χρηματοδότησης του Δημοσίου τόνισε και τα εξής:
«Υποστηρίζετε τον μύθο, γιατί μόνο με μύθους τρέφεστε, ότι η Ελλάδα είναι αποκλεισμένη από τις αγορές, γιατί τα επιτόκια δανεισμού είναι σε απαγορευτικά επίπεδα. Το δεκαετές ομόλογο τέτοια περίοδο πριν την κρίση και τα μνημόνια ήταν στο 4,80%, ενώ το κόστος των υποχρεώσεων που πρέπει να αντικαταστήσουμε την επόμενη χρονιά είναι από 4,5% έως 5%. Πόθεν προκύπτει, λοιπόν, ότι είναι απαγορευτική η έξοδος; Σήμερα έχουμε το 10ετές στο 4,3% ενώ το 5ετές όχι μόνο είναι κάτω από 5%, αλλά είναι στο 3,45%. Οταν επιχειρήσατε έξοδο στις αγορές βγήκατε με 5%».
Αυτά είπε ο κ. Τσίπρας ενώ νωρίτερα ο κ. Τσακαλώτος είχε δώσει τη δική του εξήγηση: «δεν βγαίνουμε στις αγορές γιατί δεν θέλουμε και όχι γιατί δεν μπορούμε».
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Και εδώ αρχίζουν τα σοβαρά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προτίμησε να προδανειστεί τεράστια ποσά που προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος προκειμένου να συγκεντρώσει τον «κουμπαρά» των 26 δισεκατομμυρίων, επειδή αντιλαμβάνεται ότι η έξοδος στις αγορές δεν είναι θέμα διάθεσης του υπουργού αλλά συνάρτηση των συνθηκών. Και αυτή την περίοδο οι αγορές δεν αστειεύονται αλλά βλέπουν την Ελλάδα με καχυποψία. Για αυτό δυστυχώς τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία παρά τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε μεταξύ Ρώμης και Βρυξελλών.
Αυτή είναι η κατάσταση και όσοι βρίσκονται κοντά στο πηδάλιο οφείλουν να διαβάσουν τα σημάδια των καιρών πριν να είναι αργά.
«Νομιμοποιήσεις» δαπανών της τελευταίας στιγμής
Δικαίως η αντιπολίτευση αντέδρασε στο βουνό τροπολογιών που κατατέθηκε χθες από την κυβέρνηση. Ορισμένες από αυτές τις τροπολογίες αφορούν «νομιμοποιήσεις» δαπανών των υπουργείων Μετανάστευσης και Αμυνας. Ιδίως για το ζήτημα του μεταναστευτικού και όταν μάλιστα βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Καταπολέμηση της Απάτης η κυβέρνηση θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική. Δεν πρόκειται για τυπική διαδικασία, όπως ανέφερε ο αρμόδιος υπουργός, αλλά για παρέκκλιση διατάξεων, για αυτό και ζητείται από τη Βουλή η νομοθετική κάλυψη. Οι αναθέσεις για το προσφυγικό πρέπει να σταματήσουν και οι σχετικές προμήθειες να γίνονται με διαδικασίες που δεν θα απαιτούν εκ των υστέρων νομιμοποίηση. Δικαιολογίες δεν επιτρέπονται όταν τα hot spot έχουν γίνει μόνιμα κέντρα και το προσφυγικό θα μας απασχολεί για πολλά ακόμη χρόνια.
Υποψήφιοι από τον κομματικό σωλήνα
Τελικώς ο πρωθυπουργός βρήκε στο πρόσωπο του Νάσου Ηλιόπουλου τον «άχαστο» υποψήφιο για τον δήμο Αθηναίων. Η επιλογή αυτή έγινε ενώ νωρίτερα είχε προηγηθεί μία πλούσια ονοματολογία, που περιελάμβανε μπασκετμπολίστες, προπονητές, γυναίκες επιχειρηματιών και άλλα «ονόματα έκπληξη». Τελικώς ο πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να αποδεχθεί λύσεις ανάγκης, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε Πειραιά, Θεσσαλονίκη. Οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν διαθέτουν εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα ενώ έχουν ανελιχθεί μέσω των κομματικών τους αγώνων. Η ένδεια προσώπων είναι λογικό αποτέλεσμα της φθοράς του ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς, πλην των μελών του «κομματικού σωλήνα», δεν θέλει να εκτεθεί ως υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος, όταν μάλιστα γνωρίζει ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα χάσει. Πρόκειται για επιλογές που προδίδουν την περιχαράκωση του ΣΥΡΙΖΑ στα στενά κομματικά όρια του παρελθόντος.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]