Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Το παλάτι περιέχει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και αντικείμενα στα οποία αποτυπώνεται η νεότερη ιστορία του. Η Σίσσυ -αυτοκράτειρα της Αυστρίας, που οι ιστορικοί εξακολουθούν να μελετούν- έμεινε στην έπαυλη όσο κτιζόταν το Αχίλλειο. Εκεί γεννήθηκε ο Φίλιππος της Αγγλίας. O Γεώργιος Β´ ονόμασε το ανάκτορο Μον Ρεπό «Η ανάπαυσή μου», μετατρέποντάς το σε θερινή κατοικία. Ως το 1967 φιλοξενούσε την τέως βασιλική οικογένεια.
Η ιστορία και η αρχιτεκτονική κομψότητα της έπαυλης την κάνουν ιδιαίτερα δημοφιλή στους επισκέπτες. Το υπουργείο Πολιτισμού φρόντισε για την άρτια αποκατάστασή της, μετατρέποντάς τη σε μουσείο, διατηρώντας όμως και την ατμόσφαιρα της εποχής. Με τη χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων Α.Γ. Λεβεντη και Χ.Κ. Λεβέντη και σε αγαστή συνεργασία με την τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων, συνεχίζεται η συστηματική ανασκαφή για την ανάδειξη των αρχαιοτήτων και των μνημείων που περιέχονται στο κτήμα. Ταυτόχρονα, εκτελούνται σημαντικά έργα συντήρησης.
Ομως, το παλάτι θα ήταν μισό χωρίς τους θαυμαστούς κήπους του, έτσι όπως ήταν στις μέρες της δόξας του. Το έργο της μελέτης και αποκατάστασης ανέλαβε το νεοϊδρυθέν σωματείο «Φίλοι της Κέρκυρας». Οι καταστατικοί του στόχοι, που αποβλέπουν στην οικιστική, πολιτιστική, αισθητική αναβάθμιση της Κέρκυρας, δημιουργούν ελπίδα για την περιβαλλοντική αναβάθμιση του νησιού.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Το σωματείο επέλεξε ως πρώτη δράση του την ανάπλαση του δημοτικού κτήματος του Μον Ρεπό. Με πρωτοβουλία και χορηγία ιδρυτικών μελών του, ανατέθηκε η σύνταξη προμελέτης αποκατάστασης των κήπων του. Η προμελέτη αποτυπώνει τα στοιχεία του Πάρκου, που συνθέτουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και που το κάνουν να ξεχωρίζει από τα αντίστοιχα των Βαλκανίων και της Ιταλίας.
Είναι μία εξέχουσα προσπάθεια για την αναβάθμιση της ζωής στο νησί με ήπιες παρεμβάσεις, που σέβονται το χώρο και την ιστορία του. Παράλληλα, δημιουργείται ένας ακόμη πόρος ποιοτικής τουριστικής ανάπτυξης.
Είναι σπάνια η ευκαιρία που δίνεται στον επισκέπτη να περπατήσει ανάμεσα σε αρχαία αλλά και νεότερα μνημεία, να χαρεί έναν βοτανικό κήπο -που τώρα στέκει παραμελημένος-, να φτάσει ως την παραλία, με το υπαίθριο θέατρο και την πηγή που για αιώνες τροφοδοτούσε τα περαστικά καράβια…
Οταν ολοκληρωθεί το έργο, θα είναι ένα ακόμη λαμπρό παράδειγμα για τα οφέλη που προκύπτουν από τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ευτυχώς για την Ελλάδα, συνεχίζεται η μακρά παράδοση των ευεργετών…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου