Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. μπήκε η χώρα μας στο «πάνθεον» των χωρών που έχουν γίνει δακτυλοδεικτούμενες παγκοσμίως για την αποστροφή στην ελευθερία του Τύπου.

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ φταίει η κυβέρνηση γι’ αυτό και όχι ο αποδεδειγμένα δικομανής και εκδικητικός Π. Καμμένος, θα αναρωτηθεί κάποιος. Και πιθανώς να είχε δίκιο αν δεν είχε υπάρξει εκείνη η «διαρροή κύκλων» του υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία ουσιαστικά κάλυπτε τη διαδικασία του αυτοφώρου για τους συναδέλφους του «Φιλελεύθερου». Πέραν του εντυπωσιακού γεγονότος ότι επί του κ. Καλογήρου το υπουργείο Δικαιοσύνης απέκτησε… κύκλους, ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, διά των «καλογερικών κύκλων», επέλεξε να στηρίξει πολιτικά τον Π. Καμμένο.

Αρα να συνταχθεί μαζί του στη στοχοποίηση μη αρεστών δημοσιογράφων, αλλά και στην προσπάθεια εκφοβισμού του Τύπου. Γιατί όλη αυτή η φάμπρικα των μηνύσεων εναντίον δημοσιογράφων μόνο ένα στόχο έχει: Να φοβηθούν οι δημοσιογράφοι μήπως κάποιο βράδυ δεν κοιμηθούν στο σπίτι τους αλλά σε κάποιο αστυνομικό τμήμα. Κι έτσι να «λειάνουν», αν όχι να εξαλείψουν, την κριτική τους σε μια κυβέρνηση η οποία είναι πανταχόθεν εκτεθειμένη στην εύλογη κριτική, με ατέλειωτη αλυσίδα πράξεων και παραλείψεων.

ΑΥΤΗ η αντίληψη είναι απολύτως συνεπής με την καθεστωτική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να καταλάβει και την εξουσία, εκτός της κυβέρνησης. Φάνηκε με τον τρόπο που έριξε «μαύρο στο MEGA». Φάνηκε με το διαγωνισμό-παρωδία του Ν. Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, έσπασε τα μούτρα του στο ΣτΕ. Φάνηκε με την προκλητική χρηματοδότηση νεόκοπων εκδοτών προκειμένου να στήσουν «μαγαζιά» που στηρίζουν την κυβέρνηση. Φάνηκε με την προσπάθεια πρόκλησης οικονομικής ασφυξίας σε ΜΜΕ που έχουν κριτική προσέγγιση στο νέο καθεστώς, ώστε να καταστούν εκβιάσιμα και κατά τούτο εμμέσως ελεγχόμενα. Φάνηκε με τη δημιουργία της πιο κομματικής και απροκάλυπτα προπαγανδιστικής ΕΡΤ στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Φάνηκε από τον απροσχημάτιστο τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί το κρατικό ΑΠΕ-ΜΠΕ. Φάνηκε από την ειλικρινή έκφραση του Π. Πολάκη να «χώσει τρία μέτρα μέσα στο χώμα» δημοσιογράφους, οι οποίοι του ασκούν κριτική που δεν του αρέσει. Αποκορύφωμα αυτής της αδίστακτης καθεστωτικής συμπεριφοράς είναι η «πρόσκληση» του τέως συντρόφου τους Π. Λαφαζάνη στη Γενική Κρατική Ασφάλεια να απολογηθεί για το… μισό Ποινικό Κώδικα! Ολως τυχαίως ο Π. Λαφαζάνης είναι ο αρχηγός ενός κόμματος το οποίο απειλεί τον ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά του…

Η ΥΠΟ διάλυση κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. είναι προφανές πλέον ότι δεν στηρίχθηκε σε καμία αντιμνημονιακή πολιτική και σε κανέναν ανένδοτο εναντίον της διαφθοράς. Στηρίχθηκε μόνο στην ασυγκράτητη διάθεση να δημιουργήσουν ένα δικό τους καθεστώς. Το οποίο θα τους επέτρεπε να κάνουν ό,τι θέλουν, βιάζοντας τους θεσμούς και κυρίως την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Και το οποίο θα τους έφερνε πιο κοντά στο δημόσιο χρήμα, αλλά στο χρήμα που δημιουργεί η διαχείριση της εξουσίας.

ΜΟΝΟ που αυτός ο όζων καθεστωτισμός δεν απειλεί μόνο την ευστάθεια του πολιτεύματος, το οποίο είναι κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο και ανησυχητικό από μόνο του. Συνεχίζει να εκθέτει και να διασύρει διεθνώς τη χώρα. Μετά το αίσχος της Μόριας η Ελλάδα «διά χειρός Τσίπρα-Καμμένου», διασύρεται και ως μια χώρα η οποία βαδίζει στα χνάρια του αποσυνάγωγου Ορμπαν…
Του «πάτησαν τον κάλο»;

Το δημοσίευμα που προκάλεσε τη μήνυση που Π. Καμμένου, πέραν των στοιχείων που περιείχε για τη διάθεση των μεγάλων ευρωπαϊκών κονδυλίων, ουσιαστικά ζητούσε απαντήσεις, σ’ ένα εύλογο και προφανέστατο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να έχει δοθεί στη χώρα -κατά δήλωση του Δ. Αβραμόπουλου- 1,6 δισ. από την Ε.Ε. και να μπορεί να υπάρχει το αίσχος της Μόριας; Και μάλιστα, όχι στην αιχμή του μεταναστευτικού, αλλά μετά από 3,5 χρόνια διακυβέρνησης από την «κυβέρνηση της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού».

Στις 19 Φεβρουαρίου 2016 ψηφίστηκε τροπολογία με γενικό αριθμό 244 και ειδικό 48, η οποία προβλέπει, ότι το υπουργείο Εθνικής Αμυνας «δύναται κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης να προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες ή να συνάπτει με τρίτους συμβάσεις εκτέλεσης έργων, παροχής υπηρεσιών, προμήθειες αγαθών ή μισθώσεων σχετικά με την ίδρυση, κατασκευή και συντήρηση των Κέντρων Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ), Κέντρων Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) και των Ανοικτών Δομών Προσωρινής Υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών και τη λειτουργία των Κέντρων και των δομών αυτών, αποκλειστικά σε ό,τι αφορά στη μεταφορά, διαμονή, σίτιση και υγειονομική περίθαλψη των προσφύγων και των μεταναστών». Στη συνέχεια αυτή η τροπολογία ενσωματώθηκε στο νόμο 4368/16, ώστε να αποκτήσει νομιμότητα και νομιμοφάνεια.

Ομως αυτό το καθεστώς από ΜΟΝΟ του υποχρεώνει τον Π. Καμμένο -και όχι μόνο- σε δημόσια λογοδοσία. Πού και πώς διατέθηκαν αυτά τα μεγάλα ποσά; Πόσω μάλλον όταν από το 2016 ο τότε υφυπουργός Μεταναστευτικής πολιτικής Ο. Βουδούρης είχε αφήσει δημόσιους υπαινιγμούς για κακοδιαχείριση κονδυλίων για το μεταναστευτικό. Μήπως λοιπόν «πατήθηκε» κάποιος «κάλος» και υπήρξε αυτή η υπεραντίδραση του Π. Καμμένου; Ο οποίος προφανώς δεν είναι μόνος του στη διαχείριση αυτών των υπέρογκων ποσών. Και μήπως ο κ. Καμμένος, αντί να «συλλαμβάνει» με τη διαδικασία του αυτοφώρου δημοσιογράφους, να φροντίσει να δώσει επαρκείς και πειστικές απαντήσεις, πού πήγαν τα λεφτά;

Αγωνία για τη συμφωνία των Πρεσπών

Μπορεί κυβερνητικά στελέχη να διαβεβαιώνουν ότι «υπάρχει η πλειοψηφία» για να κυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών, αλλά στο Μ. Μαξίμου υπάρχει αγωνία. Γιατί προφανώς γνωρίζουν ότι τα «κουκιά» που μετρούσαν, τα μετρούσαν σε άλλες συνθήκες. Σε συνθήκες πιο ήρεμων νερών με τους ΑΝ.ΕΛ. και κυρίως πριν φροντίσει ο Ζ. Ζάεφ να δώσει τη δική του ερμηνεία της συμφωνίας, που προβλέπει «μια Μακεδονία, τη δική μας». Οι προσπάθειες ανασκευής της άκρως προκλητικής δήλωσης του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ μάλλον δεν διασκέδασε τις αρχικές εντυπώσεις. Κι έτσι ανέλαβε χθες ο Π. Σκουρλέτης να φέρει τον Π. Καμμένο προ των «μεγάλων ευθυνών» του. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι στο Μ. Μαξίμου ξαναμετρούν από την αρχή τα «κουκιά». Ακόμα κι αν ολοκληρωθούν οι 3 μεταγραφές του ΣΥΡΙΖΑ από τους ΑΝ.ΕΛ. στο Ποτάμι αρχίζουν και ακούγονται και δεύτερες σκέψεις, με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα μετά το εμπρηστικό μπαράζ του Ζ. Ζάεφ. Τον ίδιο προβληματισμό φαίνεται ότι έχουν και κάποιοι ανεξάρτητοι βουλευτές, που έβλεπαν θετικά την υπερψήφιση της συμφωνίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι η σιγουριά του Μ. Μαξίμου ραγίζει…

Απορίες

1. Καλά, δεν ντρέπονται τίποτα, ούτε τον Μίκη ντρέπονται;

2. Δεν είναι μια καλή ιδέα, εκτός από τις άλλες που γίνονται, να γίνει και μια πορεία υπέρ της ελευθερίας του Τύπου;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]