Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Αλλωστε ο πρωθυπουργός -ειδικά το τελευταίο διάστημα- ελλείψει πολιτικής και συμμάχων, καταφεύγει σε όλο και πιο φτηνούς τακτικισμούς και απελπισμένες προσπάθειες αντιπερισπασμού. Αλλά όλα, με έναν μαγικό τρόπο, γυρνούν εναντίον του. Σήμερα αναμένονται π.χ.-εκτός των άλλων- και τα αποκαλυπτήρια του «ολιστικού» σχεδίου για την ανάπτυξη. Το οποίο έχει απορριφθεί ήδη μετ’ επαίνων από την τρόικα και είναι μια έκθεση ιδεών, από τις «μικρές» τάξεις του γυμνασίου.

ΜΕ ΤΗ Novartis πήγε να «στριμώξει» τη Ν.Δ. και το «ΚΙΝ.ΑΛ.» και βρέθηκε τραγικά εκτεθειμένος και ο ίδιος και όσοι πρωταγωνίστησαν στην κωμικοτραγική σκευωρία. Εμεινε να ψηφίζει μόνος, μαζί με τους ΑΝ.ΕΛ. και τη Χρυσή Αυγή. Αλλά δεν του συνέβη μόνο αυτό: Μαζί με τον Δ. Παπαγγελόπουλο από κατήγοροι βρέθηκαν κατηγορούμενοι. Καθώς με τον Α. Σαμαρά, που είχε δηλώσει εξ αρχής ότι θα το πάει «μέχρι το τέλος», ουσιαστικά συντάχθηκαν και οι άλλοι 8 «κατηγορούμενοι» με την κατηγορία για «ηθική αυτουργία» σε σκευωρία…

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τον άθλιο ξυλοδαρμό του Γ. Μπουτάρη, προσπάθησε να κάνει νέο άνοιγμα στην Κεντροαριστερά και να «διεμβολίσει» τη Ν.Δ., αλλά πάλι έμεινε μόνος. Ολοι θυμήθηκαν ποιος, πώς και πού επώασε το «αβγό του φιδιού» και το τέρας της βίας, που βγήκε από μέσα του. Ολοι θυμήθηκαν ποιος «πάτησε» πάνω στη «θεωρία της καλής και της κακής» βίας για να μπαχαλοποιήσει τη χώρα και να γίνει πρωθυπουργός, υποβασταζόμενος από ένα ακροδεξιό πολιτικό μόρφωμα. Ολοι επεσήμαναν την υποκρισία του κι όλοι μαζί είπαν «κοίτα ποιος μιλάει». Μπούμερανγκ και η όψιμη θεσμικότητα του Α. Τσίπρα και η καθυστερημένη αποδοκιμασία της βίας. Μόνος κι εδώ…

ΜΕ ΤΟ Σκοπιανό έκανε μια ύστατη κι απελπισμένη προσπάθεια να «διασπάσει» πάλι τους αντιπάλους του. Καταρχήν αποδέχθηκε το όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν» -αλλιώς δεν θα τηλεφωνούσε σαββατιάτικα στους πολιτικούς αρχηγούς για να αποσπάσει τη συγκατάθεσή τους-που του πρότεινε ο Ζ. Ζάεφ, δίνοντας και το erga omnes, αποκλειστικά όμως μόνο γι’ αυτό το όνομα. Ο «έξυπνος κ. Τσίπρας» διαπίστωσε με έκπληξη και οδύνη ότι αυτό το όνομα απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες απ’ όλους.

Ακόμα και από όσους συζητούν μια σύνθετη ονομασία υπό προϋποθέσεις. Και δικαίως, γιατί είναι η πιο αλυτρωτική ονομασία που έχει πέσει στο τραπέζι. Πάλι μόνος βρέθηκε. Ή μάλλον ακόμα πιο μόνος του. Ο Π. Καμμένος, μετά από πολυήμερη σιωπή, επανεμφανίστηκε για να επαναλάβει ότι δεν ψηφίζει λύση που περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Το ακόμα χειρότερο όμως φαίνεται, ότι ήταν το τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον Αμερικανό αντιπρόεδρο. Ο οποίος ουσιαστικά τον εγκάλεσε -όπως και τον Ζ. Ζάεφ- γιατί βγήκαν εκτός του πλαισίου του Συμβουλίου Ασφαλείας, το οποίο έχει δώσει την αρμοδιότητα στον Μ. Νίμιτς. Αυτό αποδεικνύεται από δύο γεγονότα: Τη βεβιασμένη δήλωση του Δ. Τζανακόπουλου περί επιστροφής στις προτάσεις Νίμιτς, αλλά και από την εσπευσμένη ανάκληση -ουσιαστικά- του Ν. Κοτζιά στις ΗΠΑ…

ΚΙ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ την προσπάθεια αντιπερισπασμού ο Α. Τσίπρας εξήλθε πολυτραυματίας. Και πολιτικά πιο μόνος από ποτέ. Κινδυνεύοντας να χαθεί και το blame game με τον Ζάεφ.

Μιλάνε για σχοινί;

Ο Θ. Καρτερός, που «καθοδηγεί» τους «ζαλισμένους 40άρηδες» του Μ. Μαξίμου, δεν πρέπει να βρίσκεται στην καλύτερη φόρμα του. Εμπνεύστηκε κι «έγραψε» αυτά που τόλμησε να εκστομίσει ο «γενναίος» Α. Τσίπρας. Οτι «ένα ακραίο τμήμα της Ν.Δ.» ευθύνεται για τον ξυλοδαρμό του Γ. Μπουτάρη. Και μετά ανέσυρε τους… Γκοτζαμάνηδες και τα…«τρίκυκλα που μαρσάρουν». Ο «μίστερ Τσερνόμπιλ» παρέσυρε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον επιρρεπή Α. Τσίπρα σ’ ένα ολέθριο λάθος. Προσπάθησε να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως δήθεν θεσμικό κόμμα με σταθερό μέτωπο απέναντι στη βία, με όρους… βίας και βίαιων εποχών!

Ηταν όμως και λίγο άτυχος. Γιατί λίγες ώρες μετά τον άνανδρο ξυλοδαρμό του Γ. Μπουτάρη, ο Ρουβίκωνας τα έκανε γυαλιά-καρφιά στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Μ. Μαξίμου χρειάστηκε να καταπιεί -πάλι- τη γλώσσα του. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πείσει ότι είναι κατά ΤΗΣ βίας. Δεν μπορεί χωρίς «καλή» και «κακή» βία. Γιατί οι πάσης φύσεως «Ρουβίκωνες» είναι «πολιτικά σπλάχνα τους». Παιδία τους είναι. Οπως και η βία είναι DNAικό στοιχείο της πολιτικής του συγκρότησης. Ατυχής η προσπάθεια. Μοιραία έγινε μπούμερανγκ.

Τίποτα στο φως!

Ηταν 14.10 χθες το μεσημέρι όταν ο Πρόεδρος της Βουλής κοινοποίησε ένα κείμενο 106 σελίδων στους βουλευτές κι επομένως και στα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ηταν η πρώτη επίσημη επαφή των κομμάτων της αντιπολίτευσης με το περίφημο «ολιστικό σχέδιο» για την ανάπτυξη. Κι έγινε πολύ καθυστερημένα και αναγκαστικά, εν όψει της σημερινής προ ημερησίας διάταξης συζήτησης στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για την Οικονομία.

Η… ολιστική κοροϊδία είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Το κείμενο που πηγαινοέρχεται στους θεσμούς εβδομάδες τώρα κι έχει συζητηθεί εδώ και μέρες στα κομματικά όργανά του και την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάστηκε στα κόμματα της αντιπολίτευσης, λιγότερο από 24 ώρες πριν γίνει η συζήτηση στη Βουλή… Ενδιαφέρον στοιχείο για τη σημερινή συζήτηση είναι και η δεύτερη συνεχόμενη απουσία του Π. Καμμένου από σημαντική συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών…

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναψηφίζει το κόψιμο των συντάξεων

Αν δεν οφειλόταν στην αναξιοπιστία που δημιούργησαν στους δανειστές οι αλλεπάλληλες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, ότι μπορεί να μην κοπούν τελικά οι συντάξεις, θα επρόκειτο για κανονικό και απαράδεκτο καψόνι! Ομως τα μισόλογα και οι κουτοπονηριές, οδήγησαν τους θεσμούς σ’ ένα απλό καψόνι: Η κυβέρνηση, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου που θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή, θα υποχρεωθεί να… ξαναψηφίσει και την περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολογήτου. Μαζί, εννοείται, με όσα από τα εναπομείναντα προαπαιτούμενα δεν πρόλαβαν να υλοποιηθούν. Εκτός αν, όπως ακούγεται, προστεθούν και κάποια νέα… Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. θα είναι η πρώτη κυβέρνηση στην ιστορία που θα ψηφίσει δύο φορές την ίδια περικοπή!

Απορία

1. Εκτός από τη «Μακεδονία του Ιλιντεν», ο Ζάεφ δίνει το erga omnes σε οποιαδήποτε άλλη ονομασία; Τι; Οχι; Γιατί;

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]