Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΚΟΙΝΟ στοιχείο σε όλες τις περιπτώσεις είναι πως η κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει ποτέ να αναφωνήσει mea culpa και δεν έχει αποπεμφθεί ούτε ένας υπουργός παρά τις δεκάδες αστοχίες. Αντιθέτως, το Μαξίμου ισχυρίζεται πως όλα είναι καλώς καμωμένα. Και κάτι ακόμα πιο συνηθισμένο στην προπαγανδιστική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις «σκάει» κάποιο σοβαρό ζήτημα στην επικαιρότητα δημιουργείται τέτοιο κλίμα θριαμβολογίας, που ακόμα και οι πλέον μετριοπαθείς πολίτες απορούν: μήπως λένε αλήθεια; Η πραγματικότητα αποδεικνύει, βέβαια, πως ύστερα από τρεις ώρες, τρεις ημέρες, τρεις εβδομάδες ή το πολύ τρεις μήνες ο θρίαμβος έχει μεταβληθεί σε πανωλεθρία.
ΑΣ κάνουμε ένα γρήγορο flashback. Φεβρουάριος 2015: το «ουάου» Βαρουφάκη – Ντάισελμπλουμ γίνεται «εθνικός ύμνος», ενώ η τρόικα θεωρείται «νεκρή». Μάρτιος 2015: τεράστια νίκη σε Eurogroup που υποτίθεται πως οδηγεί σε πρόγραμμα – γέφυρα και βάζει τις βάσεις για σκίσιμο μνημονίων και κούρεμα χρέους.
Απρίλιος 2015: ο Φλαμπουράρης δηλώνει πως το χρέος της χώρας μπορεί να πληρωθεί με αέρα. Μάιος 2015: σχέδια για παράλληλο νόμισμα με χρήση IOUs.
Ιούνιος 2015: προκήρυξη δημοψηφίσματος για το τέλος της λιτότητας που συνοδεύεται με κλείσιμο των τραπεζών.
Ιούλιος 2015: η τρόικα παραμένει ζωντανή, όπως και η Ελλάδα την τελευταία στιγμή, αφού ο Αλέξης Τσίπρας υπογράφει τριετές μνημόνιο και δεσμεύσεις έως το 2060.
Σεπτέμβριος 2015: «δεν θα υπάρξουν πρόσθετα μέτρα», δεσμεύεται ο πρωθυπουργός και επανεκλέγεται.
Μάιος 2016: κλείνει με καθυστέρηση η πρώτη αξιολόγηση με επώδυνα μέτρα ύψους σχεδόν 10 δισεκατομμυρίων.
Μένει ώσπου να φύγει…
Ιούλιος 2016: φιέστα στο προαύλιο της Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία ακόμα… αγνοείται.
Σεπτέμβριος 2016: όλα τα κυβερνητικά στελέχη μιλούν για μια πανεύκολη δεύτερη αξιολόγηση και σκίζουν τα ρούχα τους πως δεν θα πειραχτούν συντάξεις και αφορολόγητο.
Νοέμβριος 2016: δέσμευση Τσίπρα για άμεσο κλείσιμο αξιολόγησης και χωρίς ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα, ενώ η επίσκεψη Ομπάμα παρουσιάζεται ως το ραντεβού για επισημοποίηση του κουρέματος χρέους.
Ιούνιος 2017: ολοκληρώνεται η δεύτερη αξιολόγηση με 5 δισεκατομμύρια πρόσθετα μέτρα, που περιλαμβάνουν περικοπές συντάξεων και μείωση αφορολoγήτου. Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας υποσχόταν πως θα φορέσει γραβάτα για το χρέος, τελικά όλα αναβάλλονται για το… τέλος των μνημονίων.
Σεπτέμβριος 2017: ο Σαρωνικός γίνεται μαύρος από το ναυάγιο της «Αγίας Ζώνης», αλλά ο Κουρουμπλής λέει στους πολίτες να κολυμπούν υποστηρίζοντας πως η θάλασσα θα γίνει πιο καθαρή από ό,τι ήταν πριν.
Νοέμβριος 2017: Ο Ερντογάν προκαλεί μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο για τη Συνθήκη της Λωζάννης, αλλά το Μαξίμου πανηγυρίζει γιατί τον… αναχαίτισε. Ιανουάριος
2018: Ο πρωθυπουργός αναλύει πώς θα… λύσει το Σκοπιανό, ξεσηκώνει την κοινωνία που απαντά με συλλαλητήρια, ενώ ο Ζάεφ απαντά πως δεν θα αλλάξει ούτε λέξη στο αλυτρωτικό Σύνταγμα. Φεβρουάριος 2018: η Τουρκία δηλώνει πως τα Ιμια τής ανήκουν.
Ο,ΤΙ κι αν έχουν πει, για όσα κι αν έχουν δεσμευτεί ή πανηγυρίσει, όλα έχουν διαψευστεί. Αξίζει να τα θυμάται η κοινωνία. Τώρα, το «παραμύθι» λέει για έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο, λεφτά που θα… υπάρξουν και επιχείρηση «καθαρά χέρια» που θα τρέχει έως τις κάλπες. Τίποτα από τα παραπάνω δεν πρέπει να ξεχαστεί τότε που οι πολίτες θα κρατούν στο χέρι τους το ψηφοδέλτιο.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]