Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ορθώς, αν με ρωτάτε, βραβεύτηκε. Διότι αφενός άφησε άναυδους τους άλλους πρωθυπουργούς, στην πρώτη Σύνοδο Κορυφής που μετείχε, «αποκαλύπτοντας» ότι οι Ελληνες είναι τεμπέληδες που τρώνε τα χρήματα των ταμείων σύγκλισης της Ε.Ε. και θα τους βάλει σε τάξη. Και αφετέρου διότι βοήθησε στον εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης, καλώντας το ΔΝΤ να μας αναλάβει. Αυτό δεν αποτελεί ηγετική προσφορά; Οχι; Πώς όχι…

Πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας χώρεσε στην τήβεννο του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης «Αλέξανδρος». Τιμήθηκε με το Μετάλλιο «Χρυσούς Αλέξανδρος», το οποίο απονέμεται «σε πρόσωπα υψηλού κύρους, που διακρίθηκαν για την ιδιαίτερη συνεισφορά τους στην προαγωγή και προώθηση… των τεχνολογικών θεμάτων σε διεθνές επίπεδο, σε αναγνώριση της πολυσχιδούς παρουσίας του καθώς και του πολυτίμου και σημαντικού έργου του σε στιγμές ιδιαίτερα κρίσιμες για τη χώρα».

Μελετώντας τα αίτια της απονομής θεωρώ απαράδεκτη επιπολαιότητα να τον καταγγέλλει η Ν.Δ. Διότι αφενός τα βλήματα μπορεί να εκληφθούν ως συνεισφορά στην προαγωγή και προώθηση τεχνολογικών θεμάτων σε διεθνές επίπεδο -Σαουδάραβες γαρ- και αφετέρου το συμβόλαιο με τον Βασίλη Παπαδόπουλο μπορεί να εκληφθεί ως έργο πολύτιμο. Αναμένεται αύριο η αποκάλυψη για ποιον είναι… πολύτιμο. Οχι; Πώς όχι…

Είδα σε στήλη παραπολιτική -η κακία θα τους μείνει!- και τον υπουργό Ψηφιακής και Αεροδιαστήματος -κάπως έτσι το λένε…- να βραβεύεται «…για ένα έργο-ναυαρχίδα, αφού λειτουργεί ως σημείο εκκίνησης, ώστε η Ελλάδα να πραγματοποιήσει ένα άλμα από το κατώτερο σημείο… όπου βρίσκεται σήμερα, σε σχέση με την υπόλοιπη Ε.Ε., στην κοινωνία του Gigabit. Ολοι μαζί μπορούμε να φέρουμε το αύριο, σήμερα, για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες».
Εκτός από τα παραδειγματικά ελληνικά του, τον παρακαλούμε -όλοι μαζί- να φέρει το αύριο σήμερα, πρώτα για τους Ελληνες: Δηλαδή, τις εκλογές. Ωστε να βρεθεί η Ελλάδα σε σημείο εκκίνησης. Γιατί η ναυαρχίδα του πάει μόνον όπισθεν ολοταχώς. Οχι; Πώς όχι…

Την Πέμπτη ο πρωθυπουργός μας ξεπέρασε… πάσα βραβευτική προσδοκία: Πρώτα τιμήθηκε με το βραβείο «πολιτικού σθένους», από το γαλλικό περιοδικο «politique international».

«…Πράγματι πρέπει να βραβευτεί ο κ. Τσίπρας», είπε ο Β. Βενιζέλος, «γιατί γλιτώσαμε από την απόλυτη καταστροφή που ο ίδιος απείλησε να προκαλέσει το 2015. Εξακολουθούμε όμως πάντα να υφιστάμεθα τις βαριές συνέπειες της πολιτικής που ακολουθεί… είμαστε στη στασιμοχρεοκοπία πάνω στην επιφάνεια του νερού. Δεν βυθιζόμαστε αλλά και δεν απογειωνόμαστε».

Κακώς τον εγκάλεσε ο κατά πάντα μεγαλόθυμος Β. Βενιζέλος. Αφενός διότι ο πρωθυπουργός έδωσε την εντολή στον Παππά να φτιάξει τη ναυαρχίδα και αφετέρου ο πρωθυπουργός μας αγγλομαθής δηλώνει όχι γαλλομαθής. Πώς να εννοήσει ότι βραβεύτηκε για την kolotoumba;

Η δεύτερη τιμή για τον πρωθυπουργό ήταν το βραβείο «Δέσμευσης στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες» σε εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου του πρώτου διαμερίσματος του Παρισιού.

Ανακεφαλαιώνω: Το βραβείο του περιοδικού τού απενεμήθη για την πολιτεία του ως τον Αύγουστο του 2015, που έσκιζε το Μνημόνιο. Το βραβείο των δικηγόρων τού απενεμήθη για την υπογραφή του κάτω από δυο Μνημόνια στο ευρωπαϊκό ιδεώδες.

Αλλά εμέ ουκ εά με καθεύδειν ο φόβος του πρωθυπουργού. Αρνείται, παρά την επιμονή όλων, να προσθέσει στη συλλογή των γαλλικών βραβείων και το δικό μας, στήνοντας κάλπες. Κι εμείς «γαλλικά» του το ζητάμε και μάλιστα πουσέ «γαλλικά», απολύτως κατανοητά.

Οχι; Πώς όχι…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής