Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Η επιστολή Τσίπρα-Τσακαλώτου προς το ΔΝΤ μπορεί να χαρακτηριστεί μνημείο υποκρισίας, ασυνέπειας και αναποτελεσματικότητας. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών είναι υποκριτές, γιατί πολλά από αυτά που υπογράφουν έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο λόγο τους. Είναι και οι δύο προκλητικά ασυνεπείς, γιατί είναι φανερό ότι αναλαμβάνουν δεσμεύσεις ορισμένες από τις οποίες δεν τηρούν στο πλαίσιο του πολιτικού σχεδιασμού τους. Το περιεχόμενο της επιστολής επιβεβαιώνει την αναποτελεσματικότητα της κυβερνητικής ηγεσίας, εφόσον είναι πρακτικά αδύνατον να εφαρμοστούν όλες οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος. Η Ελλάδα κινδυνεύει να εμπλακεί σε νέα κρίση αξιοπιστίας, εφόσον οι κορυφαίοι της κυβέρνησης τύλιξαν τη χώρα κυριολεκτικά σε μια κόλλα χαρτί.

● Προσλαμβάνουν αλλά δέχονται πλαφόν

Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος δεσμεύτηκαν, με την επιστολή τους προς το ΔΝΤ, ότι θα νομοθετήσουν έως τον Σεπτέμβριο του 2017 ανώτατο όριο στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου για το 2017 και το 2018. Αναλαμβάνουν επίσης την υποχρέωση ότι όσες συμβάσεις μετατραπούν από ορισμένου σε αορίστου χρόνου με δικαστικές αποφάσεις δεν θα επηρεάσουν τους στόχους του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2018-2021.
Σε απλά ελληνικά, η κυβέρνηση προωθεί δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ αναλαμβάνει την υποχρέωση προς το ΔΝΤ να θέσει όριο σε αυτήν την πρακτική.

● Μεγάλη μείωση των συντάξεων

Στην επιστολή προς το ΔΝΤ ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος δεσμεύονται ότι η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τον εκ νέου υπολογισμό των συντάξεων μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017. Επιβεβαιώνεται, έτσι, ότι η εμφάνιση, με κυβερνητική πρωτοβουλία, της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς από το 2016 ήταν ενταγμένη στην προγραμματισμένη μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων.

Ο πρωθυπουργός, κ. Τσίπρας, και οι συνεργάτες του εξασφάλισαν κάποιο πολιτικό χρόνο μεταθέτοντας τη μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων για την 1η Ιανουαρίου του 2019. Η σχετική δέσμευση επαναλαμβάνεται μαζί με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου για το ετήσιο εισόδημα, στην επιστολή Τσίπρα-Τσακαλώτου προς το ΔΝΤ.

● Δεν ξέρουν τι χρωστάνε

Η βελτίωση της εικόνας των δημόσιων οικονομικών δεν οφείλεται τόσο στη μείωση των δημόσιων δαπανών -είναι χαρακτηριστικό ότι το σχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2018 προβλέπει αύξηση των κονδυλίων για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και για τις συντάξεις λόγω καθυστερημένης απόδοσής τους- όσο στον ετεροχρονισμό τους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση αναλαμβάνει την ταπεινωτική δέσμευση να διορίσει μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 ανεξάρτητους ελεγκτές για την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα. Προς το παρόν, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πανηγυρίζει για την αύξηση των φορολογικών εσόδων, η οποία γίνεται με πολύ σκληρές μεθόδους, όπως είναι η αύξηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και σε βασικά είδη κατανάλωσης, χωρίς να δίνει αναλυτικά στοιχεία για την πορεία των δημόσιων δαπανών και τον ετεροχρονισμό τους.

● Κοροϊδία με τα ακίνητα

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών αναλαμβάνουν ξανά την υποχρέωση, με την επιστολή προς το ΔΝΤ, να προχωρήσουν στην εξίσωση των αντικειμενικών και των εμπορικών τιμών των ακινήτων μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017. Υποτίθεται ότι θα το είχαν ήδη κάνει για να συμβάλουν στην ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων και της οικοδομικής δραστηριότητας περιορίζοντας την υπερφορολόγηση των ακινήτων η αντικειμενική αξία των οποίων ξεπερνά κατά πολύ την εμπορική τους αξία. Με τις μεθοδεύσεις της η κυβέρνηση καθυστερεί την εξίσωση των αντικειμενικών με τις εμπορικές αξίες, ενώ έχει αναλάβει τη δέσμευση να κρατήσει τα συνολικά ετήσια έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ στα σημερινά απαράδεκτα υψηλά επίπεδα.

● Πιο δύσκολες οι απεργίες

Το ισχυρό δίδυμο της κυβέρνησης αναλαμβάνει με την επιστολή του προς το ΔΝΤ να αυστηροποιήσει μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 το συνδικαλιστικό νόμο. Για να υπάρχει απαρτία προκειμένου να αποφασιστεί απεργία θα πρέπει να συμμετέχει τουλάχιστον το 50% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα σωματεία.

Είναι τέτοιες οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην αγορά εργασίας με ευθύνη και της κυβέρνησης Τσίπρα, ώστε οι απεργίες στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας αποτελούν μακρινή ανάμνηση. Συνεχίζονται οι απεργίες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας όπου όλοι πληρώνονται ανεξάρτητα από το αν εργάζονται. Η δέσμευση που ανέλαβαν ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κυβερνητική επιχειρηματολογία που ανέπτυσσαν οι ίδιοι ζητώντας την άμεση επιστροφή στο ευρωπαϊκό κεκτημένο σε ό,τι αφορά τα εργασιακά συνδικαλιστικά δικαιώματα. Τελικά, δέχθηκαν την παράταση των μνημονιακών περιορισμών πέρα από τη λήξη του Μνημονίου τον Αύγουστο του 2018 «μέχρις ότου ολοκληρωθεί το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής» και τώρα πρωταγωνιστούν στην αυστηροποίηση του συνδικαλιστικού νόμου.

Οι λαλίστατοι, κατά τα άλλα, κυβερνητικοί παράγοντες προσαρμόζονται και σ’ αυτό το ζήτημα -που υποτίθεται ότι αποτελεί προτεραιότητα για τη ριζοσπαστική Αριστερά- στις υποδείξεις του ΔΝΤ ίσως και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να αποκτήσει σοβαρή επιρροή στις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

● Τα σπίτια στους τραπεζίτες

Το βασικό πολιτικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» αντικαθίσταται, με βάση την επιστολή Τσίπρα-Τσακαλώτου προς το ΔΝΤ με σκληρές δεσμεύσεις για διαχείριση των «κόκκινων» δανείων ανεξάρτητα από το ενδεχόμενο κοινωνικό κόστος. Δεσμεύονται να εφαρμόσουν πλήρως το πλαίσιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού και να θέσουν σε πλήρη εφαρμογή το σύστημα ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για δανειολήπτες που δεν εξυπηρετούν τα δάνειά τους.

Στις 21 δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών με την επιστολή τους προς το ΔΝΤ συμπεριλαμβάνονται και οι προτάσεις του ΟΟΣΑ για την απελευθέρωση των αγορών, όπως και η νομοθέτηση της άρσης των περιορισμών (γεωγραφικών, τιμολόγησης, εγκατάστασης) σε σημαντικά επαγγέλματα, όπως στον τομέα παροχής υπηρεσιών Υγείας και νομικών υπηρεσιών.

● Αλλα λένε, υπογράφουν και κάνουν

Αν κρίνουμε από το περιεχόμενο της επιστολής Τσίπρα-Τσακαλώτου προς το ΔΝΤ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. άλλα λέει απευθυνόμενη στον ελληνικό λαό, άλλα υπογράφει και άλλα κάνει ή σκέφτεται να κάνει. Συντηρείται, έτσι, η κρίση αξιοπιστίας, η οποία ανεβάζει συνεχώς τον κοινωνικό λογαριασμό της διαχείρισης της κρίσης, ενώ περιορίζει τα θετικά αποτελέσματα από τα εξαιρετικά σκληρά μέτρα που εφαρμόζονται.

Το κωμικοτραγικό είναι ότι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών κατήγγειλαν το ΔΝΤ για προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης, δεσμεύτηκαν στη συνέχεια ότι δεν θα εφαρμόσουν τα μέτρα που πρότεινε το ΔΝΤ, δημιούργησαν την εντύπωση ότι θα έβγαζαν το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα ή ότι θα το χρησιμοποιούσαν για την άμεση δραστική αναδιάρθρωση του χρέους του Ελληνικού Δημοσίου και κατέληξαν να προσυπογράψουν περισσότερες δεσμεύσεις από αυτές που είχε ζητήσει αρχικά το ΔΝΤ.

Με βάση το περιεχόμενο της επιστολής, η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει όλες αυτές τις δεσμεύσεις στο πλαίσιο του αιτήματος που υποβάλλει για τη συμμετοχή του ΔΝΤ σε πρόγραμμα που θα έχει διάρκεια δεκατριών μηνών και δώδεκα ημερών και περιλαμβάνει χρηματοδότηση μόλις 1,6 δισ. ευρώ. «Η διευκόλυνση θα λήξει στις 31 Αυγούστου 2018, λίγο μετά τη λήξη του προγράμματος του ESM», αναφέρεται στην επιστολή, να δούμε πότε θα λήξει και η οικονομική, πολιτική περιπέτεια που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής