Από την έρευνα του πραγματογνώμονα, που ορίστηκε από το Δημόσιο για την υπόθεση, προκύπτει ότι την ώρα που ο 24χρονος Γιώργος Βακάκης έχασε τον έλεγχο του οχήματος (στο σημείο δηλαδή από όπου ξεκίνησε η μοιραία πορεία προς το πάρκινγκ) η ταχύτητα του αυτοκινήτου προσομοίαζε με αυτές που παρακολουθούν οι θεατές σε αγώνες ταχύτητας.

Η ξέφρενη πορεία της Πόρσε προκλήθηκε από κλατάρισμα (απότομη απώλεια αέρα) του οπίσθιου δεξιού ελαστικού. Ο αρμόδιος πραγματογνώμονας, κ. Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, ερευνά τι είναι αυτό που προκάλεσε το κλατάρισμα. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για συνδυασμό παραγόντων, εκ των οποίων τέσσερις έχουν μπει στο… μικροσκόπιο, καθώς θεωρούνται εξαιρετικά σημαντικοί. Ενας παράγοντας που ερευνάται είναι το κατά πόσο μπορεί να είχαν επηρεαστεί τα ελαστικά από τυχόν ακινησία της Πόρσε. Στις περιπτώσεις που ένα αυτοκίνητο δεν κινείται συχνά παρατηρείται ότι μειώνεται η πίεση των ελαστικών, κάτι το οποίο μπορεί να καταπονήσει τα ελαστικά, ιδιαίτερα κατά την ανάπτυξη πολύ μεγάλης ταχύτητας. Υπενθυμίζεται ότι η μοιραία Πόρσε δεν ήταν το όχημα που χρησιμοποιούσε ο 24χρονος οδηγός στην Ελλάδα και την οδήγησε εκτάκτως, διότι το δικό του αυτοκίνητο παρουσίασε πρόβλημα.

Ενας άλλος παράγοντας είναι το κατά πόσο το συγκεκριμένο ελαστικό που έσκασε μπορεί να είχε κάποιο «αφανές» πρόβλημα από παλαιότερη χρήση του αυτοκινήτου. Σε πολλές περιπτώσεις η καταπόνηση ενός ελαστικού (για παράδειγμα από απότομη πτώση σε λακκούβα) προκαλεί εσωτερικό πρόβλημα που δεν φαίνεται, παρότι κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να προκαλέσει μοιραία αποτελέσματα. Επίσης, δεν αποκλείεται στο τελικό πόρισμα να συμπεριληφθεί και κάποιος εξωγενής παράγοντας (δηλαδή που έχει να κάνει με το περιβάλλον όπου εκδηλώθηκε το δυστύχημα).

Ενα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας είναι ότι -παρά τις αρχικές εκτιμήσεις- έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο το κλατάρισμα να οφείλεται σε υπερθέρμανση, καθώς δεν βρέθηκαν ανάλογα σημάδια αλλοίωσης στο πέλμα.

Το ερώτημα που αναμένεται να απαντηθεί από τον πραγματογνώμονα το επόμενο διάστημα είναι το κατά πόσο υπήρχε ή όχι χρόνος αντίδρασης για τον οδηγό. «Ο οδηγός ήταν νηφάλιος. Οταν όμως τρέχεις με τέτοιες ταχύτητες, αρχίζεις να βλέπεις μπροστά σου το δρόμο σε οβάλ σχήμα, το οποίο σε μέγεθος δεν είναι μεγαλύτερο από τον πάτο μίας κανάτας με νερό. Το κατά πόσο ο οδηγός είχε την απόσταση και το χρόνο να αντιδράσει είναι υπό διερεύνηση. Οι χειρισμοί θα ελεγχθούν με βάση τα ίχνη που έχουμε και την ταχύτητα που θα υπολογιστεί ότι είχε αναπτύξει», λέει αρμόδια πηγή.

Η Πόρσε συγκρούστηκε (αν και δεν φαίνεται στο βίντεο λόγω της τρομακτικής ταχύτητας) σε δύο διαφορετικά σημεία πριν φτάσει στο αυτοκίνητο της οικογένειας Πατμανόγλου. Η πρώτη σύγκρουση έγινε στην άκρη διαζώματος που χωρίζει το δρόμο με το πάρκινγκ αυτοκινήτων και η δεύτερη στο πεζοδρόμιο του πάρκινγκ. Γενικότερα ως αιτίες πρόκλησης του δυστυχήματος εξετάζονται (μεταξύ άλλων): Η απειρία του οδηγού (αν δηλαδή με διαφορετικό χειρισμό θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία του οχήματος), η υψηλή ταχύτητα και η κατάσταση των ελαστικών.

Πριν από το σημείο της τραγωδίας υπήρχαν δύο ταμπέλες που υπενθύμιζαν το ανώτατο όριο ταχύτητας. Η πρώτη σήμανση σημείωνε ότι το ανώτατο όριο ήταν 120 χλμ./ώρα και η δεύτερη (λόγω εξόδου της Ε.Ο.) 100 χλμ./ώρα. Στο… μικροσκόπιο έχουν μπει στοιχεία που θα μπορούσαν να δείξουν αν ο 24χρονος Γιώργος Βακάκης φρέναρε ή όχι πριν από τη φονική σύγκρουση. Πληροφορίες αναφέρουν ότι, σύμφωνα με ενδείξεις, προσπάθησε να φρενάρει αλλά δυστυχώς ήταν πια αργά. Η ταχύτητα ήταν τέτοια που δεν άφηνε περιθώρια αντίδρασης.

Υπενθυμίζεται ότι στο δυστύχημα έχασαν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι. Μία μητέρα με το 3χρονο παιδί της που επέβαιναν σε παρκαρισμένο όχημα, ο 24χρονος οδηγός της Πόρσε και ο 24χρονος συνοδηγός.

Στάχτη το «μαύρο κουτί»

Οι πραγματογνώμονες του Δημοσίου δεν είναι οι μόνοι που θα ερευνήσουν την Πόρσε. Και αυτό διότι η οικογένεια του αδικοχαμένου Γιώργου Βακάκη έχει ορίσει δικούς της τεχνικούς συμβούλους, το ίδιο και η οικογένεια του άτυχου συνοδηγού, κολλητού φίλου του Βακάκη. Δυστυχώς, από την πυρκαγιά που ξέσπασε στο σημείο της τραγωδίας το «μαύρο κουτί» (ο εγκέφαλος) της Πόρσε έγινε στάχτη, με αποτέλεσμα οι ειδικοί να μην μπορούν να αντλήσουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποδειχθούν για εκείνους πολύτιμα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ
[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής