Το παιδί  μου «γέρνει», «στραβώνει» η πλάτη του, πάσχει από «σχολίωση» (σ.σ. ο σωστός ιατρικός όρος είναι σκολίωση, από την αρχαία λέξη σκολιός, δηλαδή στραβός ή λοξός). Όπως κι αν την περιγράψετε, πάντως, η σκολίωση ξεκινά συνήθως νωρίς, από την βρεφική, παιδική ή εφηβική ηλικία, ενώ μπορεί να αυξάνεται προοδευτικά, μέχρις ότου σταματήσει η ανάπτυξη του σκελετού.

Η πιο επικίνδυνη ηλικία

Η σκολίωση μπορεί να αυξηθεί δραματικά μεταξύ 10 και 15 ετών. Τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα, όπως ο πόνος, η δυσκαμψία, η δυσφορία, δεν εμφανίζονται πριν από τη μέση ηλικία και θεωρείται ως ύπουλη κατάσταση, επειδή δρα σιωπηλά και χωρίς πόνο. Γι’ αυτό, σχολίατροι, γυμναστές, δάσκαλοι και γονείς οφείλουν να την αναγνωρίζουν. Η στατιστική δείχνει ότι σκολίωση εμφανίζεται στο 2-3% του πληθυσμού, έχει ιδιαίτερη προτίμηση στα κορίτσια σε αναλογία 4 προς 1 και μέση ηλικία εμφάνισης τα 11,7 χρόνια.

Τα χαρακτηριστικό σχήμα “S”

Συνήθως τα κυρτώματα της σπονδυλικής στήλης είναι δύο και σχηματίζουν το γράμμα S. Συχνά απαιτείται η χρήση διορθωτικού κηδεμόνα και σε περίπτωση μεγάλης κλίσης, πάνω από 45 μοίρες, οι χειρουργοί μπορεί να συστήσουν χειρουργική επέμβαση, με την μέθοδο της σπονδυλοδεσίας. Ωστόσο, τα περισσότερα περιστατικά αντιμετωπίζονται συντηρητικά, με φυσιοθεραπευτικά πρωτόκολλα και με διάφορες θεραπευτικές μεθόδους και ασκήσεις, προσαρμοσμένες σε κάθε περίπτωση.

Ο ρόλος της φυσιοθεραπείας

Από πλευράς φυσιοθεραπευτικής παρέμβασης υπάρχουν πολύ καλά αποτελέσματα, με:

• Διάφορες αναπνευστικές, ορθοσωμικές και διορθωτικές ασκήσεις, με επιλογές διαφόρων μεθόδων και τεχνικών, που επιλέγει εξατομικευμένα ο φυσικοθεραπευτής.
• Ειδικά εργομετρικά μηχανήματα, που ενδυναμώνουν τους σταθεροποιητές μυς της σπονδυλικής στήλης με ακρίβεια, αξιοπιστία και ασφάλεια.
• Ο συνδυασμός των ανωτέρω μεθόδων με την χρήση ή μη κηδεμόνων, έχει ως αποτέλεσμα την αποφυγή της μυϊκής ατροφίας και ταυτόχρονα την πραγματική ενδυνάμωση των μυών της αδύναμης πλευράς.

Οι βασικοί κανόνες

• Η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί το Α και το Ω στην αντιμετώπισή της σκολίωσης.
• Η επιλογή της σωστής ιατρικής μεθόδου, δηλαδή η χρήση ή όχι κηδεμόνα.
• Η στενή συνεργασία γιατρού, φυσιοθεραπευτή, ασθενούς.
• Η ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού, ιδίως εάν χρειαστεί να φορέσει κηδεμόνα.
• Πρέπει να υπάρχει παρακολούθηση και τήρηση αρχείου κάθε έξι μήνες. Χρειάζεται επανεξέταση, οπότε και επαναπροσδιορίζεται η αγωγή.

Οι 5 ύποπτες ενδείξεις για σκολίωση

Οι γονείς και οι δάσκαλοι, μπορούν να ελέγξουν τα παιδιά και εφόσον έχουν κάποια ένδειξη να απευθυνθούν στους ειδικούς. Τα 5 σημεία ελέγχου είναι:

1) Διαφορά στο ύψος των ώμων

2) Ασυμμετρία ωμοπλάτης

3) Αλλοιωμένη γραμμή σπονδυλικής στήλης

4) Ασυμμετρία της μέσης γραμμής

5) Ασυμμετρία των πλευρών (σε κάμψη)