Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Έλεν Γουόρνερ του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο καναδικό ιατρικό περιοδικό “Canadian Medical Association Journal”, μελέτησαν (μετα-ανάλυση) στοιχεία από 67 έρευνες που εξέτασαν διάφορους παράγοντες (βάρος, άσκηση, διατροφή κ.α.), όσον αφορά τα πιθανά οφέλη τους σε γυναίκες που έχουν κάνει επιτυχή θεραπεία για καρκίνο του μαστού.

Διαπιστώθηκε ότι, από όλες τις πιθανές αλλαγές στο στιλ ζωής, η τακτική σωματική άσκηση (τουλάχιστον 150 λεπτά άσκησης μέτριας έντασης την εβδομάδα ή 75 λεπτά μεγάλης έντασης) είναι αυτή που απομακρύνει περισσότερο τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου λόγω επανεμφάνισης του καρκίνου. Πιθανώς αυτό οφείλεται στο ότι η άσκηση καταστέλλει τη χρόνια εσωτερική φλεγμονή, που μπορεί να επιφέρει βλάβες στα κύτταρα και να ευνοήσει την καρκινογένεση.

Περίπου μία στις τέσσερις γυναίκες που έχει διαγνωσθεί με τον συγκεκριμένο καρκίνο, τελικά θα πεθάνει από αυτόν, όταν κάνει μετάσταση στο σώμα της. Ο υγιεινός τρόπος ζωής όμως μειώνει τον κίνδυνο των μελλοντικών μεταστάσεων.

Μετά την άσκηση, η δεύτερη σημαντικότερη παρέμβαση είναι η μείωση του βάρους ύστερα από μία επιτυχή αντικαρκινική θεραπεία. Μία αύξηση του βάρους πάνω από 10% μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο. Οι γυναίκες που είναι υπέρβαρες ή παχύσαρκες κατά τη διάγνωση και στη συνέχεια παραμένουν με παραπανίσια κιλά, έχουν χειρότερη πρόγνωση.

Η διατροφή δεν φαίνεται να επιδρά θετικά στην μείωση της πιθανότητας υποτροπής του καρκίνου. Τα συμπληρώματα βιταμίνης C μπορεί να βοηθάνε (αν και χρειάζονται περαιτέρω μελέτη), ενώ η βιταμίνη D βοηθάει στην αποκατάσταση της υγείας των οστών, που έχουν εξασθενήσει μετά τη χημειοθεραπεία και την ορμονοθεραπεία.

Η μελέτη συνιστά επίσης τη διακοπή του καπνίσματος και τον περιορισμό της κατανάλωσης αλκοόλ σε ένα ποτό τη μέρα το πολύ. Από την άλλη, επισημαίνει ότι, παρά τις όποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής, μερικοί καρκίνοι του μαστού έχουν εκ φύσεως επιθετική βιολογία και θα επανεμφανισθούν.