Καθώς πλησιάζει η ώρα για τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας (σήμερα, 17.00, Γουέμπλεϊ, Cosmote Sport1) ανάμεσα στους δύο τιτάνες του Μάντσεστερ (για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού), Σίτι και Γιουνάιτεντ, φαίνεται πως οι Πεπ Γκουαρδιόλα και Ερικ τεν Χαχ -παρά τη φυσική ομοιότητα τους- έχουν ελάχιστα κοινά μεταξύ τους. Ασχετα (βέβαια) αν συνυπήρξαν στην Μπάγερν Μ. (2013-2015), ο μεν Ισπανός ως προπονητής της πρώτης ομάδας, ο δε Ολλανδός της δεύτερης.

Το αστέρι του Τεν Χαχ έχει αρχίσει να ανατέλλει τα τελευταία χρόνια. Μετά τις επιτυχίες του στον Αγιαξ, μόλις τώρα οι ιδέες του ευαισθητοποιούν ένα πραγματικά παγκόσμιο κοινό και δοκιμάζονται στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Γκουαρδιόλα είναι ο «πρύτανης», ο «γκουρού», με (συνολικά) ένδεκα κατακτήσεις τροπαίων (πρωταθλήματος). Η φιλοσοφία του έχει δώσει… αριστοκρατική μορφή στο μοντέρνο παιχνίδι.

Σχεδόν συνομήλικοι

Ο Τεν Χαχ (53) είναι περίπου ένα χρόνο μεγαλύτερος από τον Γκουαρδιόλα (52), μια λεπτομέρεια που φαίνεται σχεδόν απίθανη, δεδομένης της μέχρι τώρα προσφοράς τους στο ποδόσφαιρο. Αυτή η μικρή ηλικιακή διαφορά υπογραμμίζει την ωριμότητα του Ισπανού (ήταν πολύ νέος -σε ηλικία- προπονητής, όταν έφερε επαναστατικές αλλαγές στο παιχνίδι των ομάδων του), σε αντίθεση με τον ανηφορικό δρόμο που έχει μπροστά του ο συνάδελφός του για να πατήσει στα χνάρια του. Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγε κανείς πως ενδεχόμενη επιτυχία του Τεν Χαχ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δύναται να σημαίνει και το τέλος της προπονητικής σταδιοδρομίας του σε υψηλό επίπεδο.

Ο Γκουαρδιόλα μπήκε (το 2016) στη Σίτι, των Σαουδαράβων, έχοντας μαζί του τους Ισπανούς συνεργάτες του. Αλλαξε αμέσως ό,τι δεν του άρεσε και σταδιακά την έκανε κυρίαρχη στην Πρέμιερ Λιγκ. Από την άλλη πλευρά ο Τεν Χαχ έφθασε στο Μάντσεστερ πέρσι και πάτησε το πόδι του στο «Ολντ Τράφορντ», που έτρεμε λόγω της χαώδους κατάστασης που επικρατούσε στον σύλλογο. Δύσκολα σφράγισε καταστάσεις με το όνομά του. Από τις ελάχιστες εξαιρέσεις υπήρξε η απομάκρυνση του Κριστιάνο Ρονάλντο. Μετά δυο παιχνίδια συνειδητοποίησε πως έπρεπε να παραμερίσει τις τακτικές που εφάρμοζε στον Αγιαξ. Προσάρμοσε τις γνώσεις του πάνω στην υπάρχουσα, φθαρμένη ιδεολογία της οικογένειας Γκλέιζερ, που ναι μεν επιθυμούσαν να βρουν τον άξιο διάδοχο του σερ Αλεξ Φέργκιουσον, αλλά να δουλεύει ποιοτικά με τα δικά τους μυαλά. Οσο απίθανο και αν είναι αυτό, ο Τεν Χαχ το δέχτηκε και κατάφερε μέσα στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ (πρώτο τρόπαιο μετά το 2017), να της δώσει το εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ (όμιλοι) της επόμενης χρονιάς (μετά την απουσία ενός χρόνου) και να την έχει σήμερα στον τελικό του Κυπέλλου για πρώτη φορά μετά το 2018, όταν είχε χάσει το τρόπαιο από την Τσέλσι.

Το φονικό ένστικτο του Χάαλαντ μπορεί να κάνει τη διαφορά

Η Σίτι διαθέτει χρόνια στην αγωνιστική της ταυτότητα τα θέλω του Γκουαρδιόλα (κατοχή μπάλας, ασφυκτική πίεση, μικρές, συνεχόμενες, κοφτές και κάθετες πάσες κ.λπ.).

Φέτος έχει (επιπροσθέτως) στη φαρέτρα της το «φονικό επαγγελματικό ένστικτο» στο σκοράρισμα του Αρλινγκ-Μπραουτ Χάαλαντ. Με αυτόν σκόρερ έφθασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (10/6, εναντίον της Ιντερ), καταδίωξε την πρωτοπόρο Αρσεναλ, μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές που την πλησίασε σε απόσταση αναπνοής και είχε θορυβώδη παρουσία στα παιχνίδια Κυπέλλου. Η Σίτι είναι έτοιμη να αμφισβητήσει το μοναδικό ρεκόρ που κατέχει η σημερινή αντίπαλος (από το 1999) με την κατάκτηση τριών τίτλων (εγχώριο νταμπλ και Τσάμπιονς Λιγκ). Πλέον για να το κάνει δικό της, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, θα πρέπει να επικρατήσει στα δύο τελευταία παιχνίδια της (στη χρονιά) της Γιουνάιτεντ και της Ιντερ. Ο Γκουαρδιόλα, έξυπνος προπονητής, αλλά με εμμονές, που συνήθως γυρίζουν εναντίον του. Είναι εγωιστής. Δεν αλλάζει ιδέες, παρά τις αποτυχίες των τελευταίων χρονών, κυρίως στην Ευρώπη. Ο Τεν Χαχ έχει διαφορετική νοοτροπία. Εμμένει βέβαια στις τακτικές του, ωστόσο δεν διαθέτει το ποιοτικό έμψυχο υλικό του συνάδελφου του, αλλά καταφέρνει να φθάνει (ενίοτε) στο απόλυτο με παίκτες που γνωρίζουν το ομαδικό ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως της αντεπίθεσης.

«Χρυσές» μεταγραφές οι «κόκκινοι διάβολοι», έσοδα για τους «πολίτες»

Στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο «οι κόκκινοι διάβολοι» της Γιουνάιτεντ, με τις υποδείξεις του Ερικ τεν Χαχ, ξόδεψαν (για μεταγραφές) συνολικά 230 εκατομμύρια ευρώ. Τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον προπονητή (της ομάδας) μέσα σε μία χρονιά. Οικονομικό ποσόν σχεδόν το διπλάσιο του αναμενόμενου προϋπολογισμού. Αυτή η κίνηση υποδηλώνει την πίστη στο έργο του Ολλανδού προπονητή. Ηταν υπεύθυνη για τις τρεις πιο ακριβές μεταγραφές (πέρσι το καλοκαίρι). Οι Αντονι (95 εκατ. ευρώ) και Λίσανδρο Μαρτίνες (57,37 εκατ. ευρώ) ήταν παίκτες που είχε δουλέψει μαζί τους στον Αγιαξ και κατά συνέπεια κόλλησαν αμέσως στην ομάδα. Ομως, αυτός που συμμάζεψε τα ασυμμάζευτα στον χώρο της μεσαίας γραμμής είναι ο 30χρονος Βραζιλιάνος αμυντικός μέσος Καζεμίρο για τον οποίον πλήρωσε 70,65 εκατ. στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Η ομάδα του Γκουαρδιόλα ήταν έτοιμη. Ο Ισπανός τεχνικός θέλησε να δοκιμάσει την τύχη του έχοντας στην κορυφή της επίθεσης έναν καθαρό κεντρικό κυνηγό. Εσπρωξε όλο το χρήμα (60 εκατ. ευρώ) για την αγορά του Χάαλαντ. Είναι απόλυτα ικανοποιημένος με την έως τώρα προσφορά του, τα ρεκόρ του στην πρώτη χρονιά του στο «Ετιχαντ» και τα 52 συνολικά γκολ, σε 49 αγώνες, που έχει πετύχει. Εκτός του Νορβηγού επιθετικού, 49 εκατ. ευρώ κόστισε και ο αμυντικός μέσος Κάλβιν Φίλιπς, από τη Λιντς. Οι «πολίτες» φέτος είχαν έσοδα, καθώς τα έξοδα άγγιξαν τα 150,50 εκατομμύρια ευρώ και οι εισπράξεις από τις πωλήσεις ανέβηκαν στα 162,17 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή έβαλε στην άκρη 11,67 εκατομμύρια ευρώ. Η Σίτι του Γκουαρδιόλα παραμένει στην κορυφή του παιχνιδιού. Υπάρχουν ενδείξεις πως η Γιουνάιτεντ του Τεν Χαχ έχει κάνει πετυχημένα βήματα προόδου, αλλά μέχρι να πετύχει το καλό, το μεγάλο άλμα της επιτυχίας έχει να διανύσει μιαν άκρως μακρινή διαδρομή.

ΟΙ ΠΟΛΥΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ

 Αρσεναλ 14

Μάντσεστερ Γ. 12

Τσέλσι 8

Λίβερπουλ       8

Τότεναμ  8

Αστον Βίλα 7

Νιούκαστλ 6

Μάντσεστερ Σ. 6

Μπλάκμπερν    6