Το ξέσπασμα χαράς της Κατερίνας Στεφανίδη προκάλεσε ενθουσιασμό στους Ελληνες που βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου αλλά και στους χιλιάδες άλλους φιλάθλους που την παρακολούθησαν από την τηλεόραση.

Η… μεγάλη Αικατερίνη του επί κοντώ τυλιγμένη με την ελληνική σημαία απόλαυσε το νέο θρίαμβό της και το χάρηκε πραγματικά σαν μικρό παιδί, στέλνοντας με τον τρόπο της ξεκάθαρα μηνύματα.
Μια μεγάλη αγκαλιά πρώτα από τον προπονητή και σύζυγό της, Μιτς Κρίερ, και στη συνέχεια ο ευχάριστος πονοκέφαλος από τα φλας των φωτογράφων, τις… σέλφι και την παρέλαση μπροστά από τις δεκάδες τηλεοπτικές κάμερες που κάλυψαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Αγγλία.

Ο ελληνικός στίβος στο πρόσωπο της Στεφανίδη έχει βρει από παλιά μια σπουδαία αιχμή διάκρισης και το διεθνές αθλητικό star system μπορεί να επενδύσει σε ένα νέο αστέρι του, εάν και η ίδια θελήσει να ακολουθήσει αυτόν το δρόμο.

Προς το παρόν, η ολυμπιονίκης, πρωταθλήτρια Ευρώπης σε ανοιχτό και κλειστό στίβο και χρυσή παγκόσμια πρωταθλήτρια στον ανοιχτό στίβο, με εκείνο το γνώριμο στιλ της, που παραπέμπει στο χαμογελαστό κορίτσι της διπλανής πόρτας, και με απόλυτη ειλικρίνεια δεν κρύβει ότι απολαμβάνει αυτό που της συμβαίνει.

«Ισως, στο τέλος…»

Λίγη ώρα μετά τον τελικό στο Λονδίνο, όταν… απελευθερώθηκε από την πολιορκία των διεθνών ΜΜΕ, φτάνοντας μπροστά στο συνεργείο της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης δήλωσε: «Δεν καταλαβαίνω να έχει αλλάξει κάτι για εμένα. Οτι, πλέον, έχω φτάσει σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο. Ισως να το αντιληφθώ όταν τελειώσω την καριέρα μου. Τώρα προσπαθώ να τα κάνω όλα ήρεμα, για να μπορώ να αποδώσω όπως πρέπει, προκειμένου να έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα».

Οπως πάντα ψύχραιμη και με ρεαλιστική προσέγγιση στα πράγματα, αποσαφήνισε για τον επόμενο στόχο της: «Τώρα πλέον σκέφτομαι το χρυσό μετάλλιο στον κλειστό στίβο, το οποίο λείπει από τη συλλογή μου. Είμαι πολύ χαρούμενη που έκανα μεγάλη επίδοση στο σημαντικότερο αγώνα της χρονιάς και αυτό δείχνει ότι κάνουμε σωστή δουλειά. Επίσης είχα πολύ καλά άλματα στα 5,02 μέτρα».

Υστερα από ένα πάρτι προς τιμήν της εκεί στο ξενοδοχείο της ελληνικής αποστολής στο Λονδίνο, αρκετά κουρασμένη απ’ όλη την ευχάριστη περιπέτεια αλλά όπως πάντα ευγενική και πρόθυμη να επικοινωνήσει με τον κόσμο, μίλησε για λίγο στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.

Στη σχετική ερώτηση για το πόσο κοντά είναι πλέον στο να ξεπεράσει τα 5,00 μ. η νέα παγκόσμια πρωταθλήτρια ξεκαθάρισε:

«Νομίζω ότι το μόνο που χρειαζόμαστε για τα πέντε μέτρα είναι καλές συνθήκες μέσα σε έναν αγώνα. Εχουμε σταθεί λίγο άτυχοι με τις συνθήκες αυτό το καλοκαίρι, κάτι που είναι βέβαια αναμενόμενο, αλλά συνεχίζουμε».
Φυσικά, όταν ένας αθλητής αυτού του επιπέδου μιλά για κατάλληλες συνθήκες ουσιαστικά ζητάει τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες, δηλαδή ούτε πολύ κρύο ούτε πολλή ζέστη, καλού επιπέδου συναγωνισμό μέσα στον αγώνα ώστε να πιεστεί για να δώσει το κάτι παραπάνω, αγώνα χωρίς ατέλειωτες αναμονές λόγω της διαφοράς αγωνιστικού επιπέδου και καλή απόδοση τη συγκεκριμένη ημέρα που θα αγωνιστεί. Κατ’ επέκταση, όταν η Κατερίνα Στεφανίδη λέει ότι το μόνο που θέλει είναι «καλές συνθήκες», τότε γίνεται πανεύκολα αντιληπτό ότι είναι θέμα χρόνου να μπει και αυτή στο πολύ κλειστό κλαμπ των αθλητριών που έχουν περάσει τα 5,00 μ.

Η απονομή και το βάθρο

Λίγα λεπτά πριν από την απονομή των μεταλλίων από τα μεγάφωνα του Ολυμπιακού Σταδίου του Λονδίνου, άρχισε να ακούγεται το διεθνώς αναγνωρίσιμο συρτάκι «Ζορμπάς».

Η Κατερίνα Στεφανίδη αγκαλιά με την Αμερικανίδα Σάντι Μόρις και την Κουβανή Γιαρισλέι Σίλβα ενώ περίμεναν τη συνκάτοχο του χάλκινου, τη 19χρονη Ρομπέιλις Πεϊνάδο από τη Βενεζουέλα, άρχισαν το χορό! Ξεσηκωμός στο στάδιο κι ένα όμορφο σόου από αυτά που χαίρεται ο κόσμος στις εξέδρες.

Για τα συναισθήματα που έρχονται αμέσως μετά το φινάλε της προσπάθειας και λίγο πριν ξεκινήσει ο γύρος του θριάμβου με τη σημαία η Στεφανίδη είπε γελώντας: «Η πρώτη μου σκέψη είναι αν θα καταφέρω να τρέξω έναν ολόκληρο γύρο! Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία αλλά εκείνη τη στιγμή δεν περνάνε πολλά από το μυαλό μου. Είναι, άλλωστε, μεγάλη η ένταση μετά τον αγώνα που δεν σκέφτεσαι πολλά. Απλώς, ζεις τις στιγμές».

Η κορυφαία Ελληνίδα επικοντίστρια και παγκόσμια δύναμη του αγωνίσματος είναι γνωστό πως από μικρή ηλικία… ξέρει από απονομές μεταλλίων. Ηταν παιδάκι όταν τρέλανε το φίλαθλο κοινό με την επιτυχία της στο Μαρακές και στη συνέχεια σε κάθε ευκαιρία απασχολούσε -όπως κάνει και τώρα- θετικά την κοινή γνώμη, με τις πολύ σπουδαίες επιδόσεις της. Κι όταν έρχεται μετά η στιγμή της απονομής, τότε που η ένταση έχει κάπως περιοριστεί και τα συναισθήματα είναι λίγο πιο ταξινομημένα, τότε τι γίνεται;

Οπως είπε η έμπειρη στις απονομές κόρη του παλαιού πρωταθλητή Γιώργου Στεφανίδη και της επίσης πρωταθλήτριας Ζωής Βαρέλη, η Κατερίνα: «Τα συναισθήματα στο βάθρο των απονομών είναι συνήθως διαφορετικά. Αλλάζουν αναλόγως του αν είναι η απονομή κατευθείαν μετά τον αγώνα ή την επόμενη μέρα. Αλλά πάντα περνάει από το μυαλό μου όλος ο αγώνας, καθώς και όλα τα χρόνια που έχουν περάσει για να φτάσω σε αυτό το σημείο».

Μοιάζει φυσικό επακόλουθο οι μεγάλες επιτυχίες των αθλητών να τους καθιστούν πρότυπα ειδικά στη νέα γενιά. Πολλά παιδιά, έχοντας δει τις επιτυχίες της Στεφανίδη αλλά και των άλλων σπουδαίων Ελλήνων αθλητών, θέλουν να τους μοιάσουν, ενώ αρκετοί είναι οι γονείς που κατά κάποιον τρόπο «πιέζουν» τα παιδιά τους προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οταν ζητήσαμε την παραίνεση της νέας παγκόσμιας πρωταθλήτριας προς τους γονείς γι’ αυτό το θέμα, η Στεφανίδη είπε: «Θα έλεγα στους γονείς ότι μπορεί το παιδί σε πολύ μικρή ηλικία να χρειαστεί λίγο σπρώξιμο προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά σύντομα το κάθε παιδί ξέρει τι πρέπει να κάνει και πρέπει να κάνει τις δικές του επιλογές. Στο κάτω κάτω ο στόχος κάθε γονιού πρέπει να είναι το παιδί του να είναι ευτυχισμένο, ανεξαρτήτως του τι έχει επιλέξει».

WHO IS WHO

Η μετακόμιση στις ΗΠΑ, ο σύζυγος-προπονητής και η… εκτόξευση στα μετάλλια

Η Κατερίνα Στεφανίδη μετακόμισε στις ΗΠΑ από το 2008 όπου πήρε πτυχίο Βιολογίας (με κατεύθυνση τη Νευροψυχολογία) και το καλοκαίρι του 2015 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στο Φίνιξ. Αποφάσισε να φύγει λίγο από τα θρανία και να ασχοληθεί πιο συστηματικά με αυτό που αγάπησε από μικρή, το επί κοντώ.
Η γνωριμία της με τον Μιτς Κρίερ (φωτό δεξιά), το σύζυγο πλέον και προπονητή της, που τον χαρακτήρισε ιδιοφυΐα στην προπονητική, της έδωσε την ώθηση που χρειαζόταν για να κάνει την επανεκκίνησή της στον πρωταθλητισμό υψηλού επιπέδου και να αρχίσει να σαρώνει τα μετάλλια. Επόμενος προγραμματισμένος μεγάλος σταθμός για τη Στεφανίδη -εκτός από τα διεθνή μίτινγκ- είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου, του χρόνου τον Μάρτιο. Οπως λέει πάντα και η ίδια χαμογελαστή: «Προσπαθώ να τα κάνω όλα ήρεμα, για να μπορώ να αποδώσω όπως πρέπει…».

ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΗ ΛΑΜΠΡΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ

● Η πρώτη της χρονιά στο στίβο το 2002 ολοκληρώθηκε με επίδοση 3,40 μ.

● Το 2004 και το 2005, πηδώντας αντίστοιχα 4,14 μ. και 4,30 μ., πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ Νεανίδων /Κορασίδων.

● Το 2011, στα 21 της, σημείωσε πανελλήνιο ρεκόρ στην κατηγορία κάτω των 23 ετών με 4,45 μ. και το 2012 το βελτίωσε στα 4,51 μ.

● Το 2016 πήγε το πανελλήνιο ρεκόρ γυναικών στα 4,86 μ. και την Κυριακή 6 Αυγούστου 2017 στα 4,91 μ.

● Σε αγώνες κλειστού στίβου, το 2005 (στα 15 της), με 4,37 μ. σημείωσε πανελλήνιο ρεκόρ Νεανίδων/Κορασίδων.

● Το 2015 παρέλαβε το πανελλήνιο ρεκόρ γυναικών στα 4,77 μ. και το 2016 το πήγε στα 4,90 μ.

● Είναι η 4η καλύτερη όλων των εποχών στον ανοιχτό και κλειστό στίβο, που έχει πάρει μετάλλια σε όλες τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις ανά ηλικία.

● Είναι η τρίτη πρωταθλήτρια που έχει κατακτήσει ολυμπιακό, παγκόσμιο και ευρωπαϊκό τίτλο μετά τις Ρωσίδες Ισινμπάεβα και Φεοφάνοβα.

● Οι δέκα κορυφαίες επιδόσεις της κυμαίνονται ανάμεσα στα 4,81 μ. και τα 4,91 μ. (τρεις σε κλειστό και επτά σε ανοιχτό στίβο).

● Η νίκη της στο Λονδίνο συνεχίζει σερί 11 συνεχόμενων νικών σε τελικούς από τις 11 Φεβρουαρίου 2017 έως τις 6 Αυγούστου 2017.

● Το μόνο που της λείπει για να ολοκληρώσει απόλυτα τη συλλογή της είναι το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου.

● Την Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018 στο Μπέρμιγχαμ αρχίζει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΚΟΣ

 [email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής