Ο νόμος αυτός έφερε την υπογραφή του υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών, Δημήτρη Νιάνια, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Επρόκειτο για ένα υπουργείο που είχε συσταθεί επί χούντας, το 1971, με τον μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τσάτσο να είναι ο πρώτος μεταπολιτευτικός υπουργός. Ο Νιάνιας ήταν εκείνος που επί υπουργίας του ψηφίστηκε ο νόμος. Τον διαδέχθηκε έως το 1981 ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος που με τη σειρά του έδωσε τα «κλειδιά» στη Μελίνα Μερκούρη, που το 1985 αφαίρεσε από τον τίτλο το «Επιστημών», έμεινε μόνο ως υπουργείο Πολιτισμού και είχε στη δικαιοδοσία του και το χώρο του αθλητισμού.

Μετά από μερικές μέρες δημοσιεύτηκε και το Προεδρικό διάταγμα 550/79, που αφορούσε στη λειτουργία των συλλόγων που θα μετατρέπονταν πλέον σε ανώνυμες εταιρίες με κεντρικό όργανο την ΕΠΑΕ.

Ο νόμος έφερε την πλήρη αλλαγή στον ποδοσφαιρικό χώρο, καθώς η κυβέρνηση, σε μία ένδειξη καλής θέλησης, διέγραψε όλα τα χρέη των «συλλόγων» που μετατρέπονταν σε ΠΑΕ, δημιουργώντας όμως το πρώτο «αγκάθι». Η κίνηση αυτή αντιμετωπίστηκε ως μία προσπάθεια εξυγίανσης του χώρου του ποδοσφαίρου χωρίς τη δυσπιστία που θα προκαλούσε μία τέτοια κίνηση τα μετέπειτα χρόνια, καθώς δεν είχαν ήδη μπει στο παιχνίδι εκείνοι που μερικούς μήνες αργότερα θα ήταν οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ.

Μετά από ένα θερμό καλοκαίρι, με την προσπάθεια εξεύρεσης χρημάτων για τη δημιουργία του απαιτούμενου μετοχικού κεφαλαίου, ήρθε η 6η Αυγούστου 1979, όπου σε μια πανηγυρική εκδήλωση η ΕΠΟ παρέδωσε τη σκυτάλη στην ΕΠΑΕ. Στα γραφεία της ΓΓΑ, ο υφυπουργός Αχιλλέας Καραμανλής, ο ΓΓΑ Κωνσταντίνος Παπαναστασίου, ο πρόεδρος της ΕΠΟ Βασίλης Χατζηγιάννης και οι εκπρόσωποι των 18 ΠΑΕ που θα συμμετείχαν στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα πήραν μέρος στην εκδήλωση όπου ανάμεσα στα άλλα ψηφίστηκε και το πρώτο διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΑΕ.

Εκεί παίχθηκε ένα μικρό ντέρμπι, με ξεκάθαρο νικητή το διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχάλη Ιθακήσιο, που είχε υποδείξει ο Παναθηναϊκός. Μοναδικός του αντίπαλος για την προεδρία ήταν ο εκπρόσωπος της ΑΕΚ Μάκης Χατζηχαραλάμπους.

Η ψηφοφορία ήταν μυστική, αλλά από τη στιγμή που είχαν ταχθεί φανερά υπέρ του Ιθακήσιου οι Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Αρης, Πανιώνιος και Εθνικός, έμενε απλά η ανακοίνωση του αποτελέσματος που ήταν συντριπτική υπέρ του εκπροσώπου του Παναθηναϊκού: 14-5. Το σύνολο 19 προέκυψε από τη στιγμή που πήρε μέρος στην ψηφοφορία και η ΕΠΟ.

Αυτό ήταν ένα μέρος μιας σιωπηρής συμμαχίας που είχαν κάνει τα «κουμπαράκια», ο Σταύρος Νταϊφάς και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Ενα χρόνο αργότερα, διαδέχθηκε τον Ιθακήσιο στην προεδρία ο εκπρόσωπος του Ολυμπιακού, Αθανάσιος Μαρκόπουλος.

Το 1981 ήταν η σειρά του πρώην προέδρου της ΕΠΟ Γιώργου Δέδε να αναλάβει τα ηνία της ΕΠΑΕ και να γίνει ο μακροβιότερος πρόεδρός της σε δύο περιόδους (1981-1983, 1989-1997).

Για να επανέλθουμε σε εκείνη την ιστορική «πρώτη» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, η ΑΕΚ απείλησε να τορπιλίσει την όλη ιστορία, θεωρώντας ότι παίχθηκε παιχνίδι εις βάρος της, αφού λίγες ώρες πριν από την ψηφοφορία, σε μία συγκέντρωση παραγόντων, είχαν τη διαβεβαίωση από Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Αρη και Πανιώνιο ότι θα στήριζαν την υποψηφιότητα του Μάκη Χατζηχαραλάμπους, κάτι που ανατράπηκε στην πορεία.
Κλείνοντας, να αναφέρουμε ότι στη διάρκεια της σύσκεψης όλων των ΠΑΕ, υπό την προεδρία του υφυπουργού Αχιλλέα Καραμανλή, ο Γιώργος Βαρδινογιάνννης, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των ΠΑΕ, πρότεινε να μετατραπεί σε ιδιώνυμο το αδίκημα της δωροδοκίας και οι ποινές να μην έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα. Ο κ. Καραμανλής δεν έφερε αντίρρηση, ζητώντας συγκεκριμένη πρόταση από την ΕΠΑΕ. Κάτι που τελικά ίσχυσε στην πρώτη κιόλας περίοδο, με τον υποβιβασμό του Ηρακλή για τη δωροδοκία του ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, Φιλώτα Πέλλιου, στον ημιτελικό του Κυπέλλου.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής